“အလုပ္ေတြကိုပဲမလုပ္ၾကပါနဲ႔”

ဒီညေန အလုပ္မွအျပန္ ကုန္စည္ျပပြဲကို ၀င္ဖို႔ စိတ္ကူးမိလိုက္တယ္၊ ဒီရက္ေတြ ရာသီဥတုက အလြန္တရာမွဆိုးပါတယ္၊ အျခားေဒသေတြေရာ ဒီလိုပဲလားလို႔ေတာင္ ေတြးမိပါတယ္၊ ညဥ့္နက္ပိုင္းနဲ႔..အရုဏ္ဦးဆိုရင္ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလေျပေတြက ေဆာင္းဦး ရဲ႕ အခ်မ္းပိုလာေတာ့မယ္ သေကၤတကိုျပေနေပမယ့္…ေန႔လယ္ပိုင္းေတြကစလို႔ ေနမ၀င္မီအခ်ိန္ၾကားကာလေတြမွာ ေတာ့ ေႏြဦးရာသီကပင္ အရႈံးေပးရမည္ထင္သည္…။

မနက္ (၈)နာရီမွသည္ ညေန (၆)နာရီအခ်ိန္အတြင္း ရွည္ေမ်ာေမ်ာအခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ကၽြန္မႏွင့္အတူ customerေတြရယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာေတြရယ္ လုံးလားေထြးလားျဖစ္ေနရသည္၊ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ရွင္သန္ေနၾကရတဲ့ ကၽြန္မတို႔လိုဘ၀ေတြ မွာ အလုပ္ခြင္မွရလာတဲ့ မြန္းက်ပ္မႈ၊ customerေတြအေပၚ ၀န္ေဆာင္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးရတဲ့အတြက္ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ဆႏၵ ေတြနဲ႔ customerေတြရဲ႕ဆႏၵ ထပ္တူမက်ခဲ့မႈေတြေၾကာင့္ မြန္းက်ပ္မႈေတြလည္း ရရွိခဲ့ရပါတယ္..၊အလုပ္ေတြ အားလပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလေတြမွာ မိသားစုအေရး..လူမႈေရး..စီးပြားေရး..စသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးစုံေတြကိုလည္း ေတြးမိေနၾကမွာပါ..ဒီလို တစ္ေန႔တာလုံး အလုပ္ထဲမွာ နစ္ျမဳပ္ေနၾကရသူေတြအတြက္ စိတ္ေပါ့ပါးလန္းဆန္းစြာရွိေနဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕ မိသားစု၊ (သို႔မဟုတ္) သူငယ္ခ်င္း၊ ေမာင္ႏွမ၊ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူ ကိုယ့္ရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္အနီးအနားေတြမွာ အပန္းေျဖဖို႔ လိုအပ္မယ္ ထင္ ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုအပန္းေျဖလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွ မြန္းက်ပ္မႈေတြကို ခဏတာအားျဖင့္ ေျပေပ်ာက္ေစႏိုင္ပါတယ္။

ကၽြန္မေျပာျပခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးကို ဆက္ပါအုံးမယ္..

“၀ိညာဥ္”

ငါတစ္ေယာက္တည္း
စြန္႔စားခဲ့တယ္
ေ၀းေသာခရီး
မနီးေသာ ေနရာေလးမွာ
အေရာက္လာခ့ဲမိတယ္
ယုံမွတ္စရာမရွိတယ္
တကယ္ပင္ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔
ငါ့ကိုေလ…နင္ႀကိဳေနမလား

အေတြးစိတ္က ေယာက္ယတ္ခတ္
လမ္းတ၀က္က မ်က္ရည္စက္က
အမွတ္တမဲ့နဲ႔ က်လာ
ရြာခ်လာတဲ့ မိုးေတြက
အတိုးေတြနဲ႔ ပါလာခဲ့တယ္
ငါလာခဲ့ပါတယ္…
မင္းနဲ႔အတူေပ်ာ္ဘို႔
ေနာက္ဆုံးခရီး..မညည္းစတမ္း
ခရီးလမ္းမွာ..အျဖစ္ေတြကဆိုး
ညစ္သိုးသိုး အ၀တ္အထည္ေတြက
ေျဖးညင္းစြာ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္
အသင္၀ိညာဥ္..။