ဆုရ၀တၳဳေလးကို စာခ်စ္သူမ်ားအတြက္ ထပ္မံမွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္

 “သာသနာ့ေဘာင္မွ ေနျခည္သစ္ႏြယ္ (ခ) ဆရာေလး ေခမာစာရသိဂၤ ီ”

 

ဒီ၀တၳဳတိုေလးကေတာ့ http://www.shwemyotaw.comရဲ႕

၀တၳဳတိုၿပိဳင္ပဲြေလးမွာ

ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႔ တတိယဆုရရွိခဲ့တာပါ

ေနျခည္ စာေတြကို ေရးတတ္စအခ်ိန္၊ ပထမဦးဆုံးလည္း ၿပိဳင္ပဲြ၀င္၀တၳဳအျဖစ္

ေရးသားေပးခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးပါ

ဒီ၀တၳဳတိုေလးကို

ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္၀တၳဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္ေလးမွာလည္း

ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိခဲ့ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ (၁)ႏွစ္ေက်ာ္က ျဖစ္တာေၾကာင့္

ဖတ္ရႈၿပီးသူမ်ားေရာ၊ ယခုမွ ဖတ္ရႈအားေပးခ်င္ေသာစာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအတြက္

ျပန္လည္တင္ေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္ရွင္။

 

ေနျခည့္ရဲ႕ အြန္လိုင္းေပၚမွ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားႏွင့္တကြ စာခ်စ္သူမ်ားအားလုံးကို

ေက်းဇူးအထူးတင္ ခင္မင္ေလးစားလွ်က္ပါရွင္။

 

ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

”ပုံေဖာ္ေတးသီ အႏုပညာပန္းခ်ီ”

“လွေစခ်င္..ပ်ိဳေမခင္”

ယဥ္ေက်းမႈမွာ အစဥ္ေရွးရႈကာမွ် ျမန္မာျပည္(ေျပ)
ရႈေျမာ္ေငးကာ စိတ္ဘ၀င္ေအးစြ ေရွးအလွေတြနဲ႔
ျမင္ခ်င္လွတာ ရႊင္ၾကည္ပ်အလွ ဘယ္မွာရွာေတြ႕ႏိုင္မယ္
လွမ္းၾကည့္တမွ် ပုဂံေခတ္အလွ မပ်က္ယြင္းႏိုင္ေပ
(အိုကြယ္)…အၿပံဳးအလွ တိတ္တဆိတ္ရယ္ႏွင့္ ႏွလုံးသားက စိတ္ကိုေျဖ။

“ငါ့အိမ္ကေလး”

မႈိင္းညွိဳ႕ေ၀ အုံ႔ထိုင္း

ျမဴေတြဆိုင္းတဲ့ ေတာင္ေျခ

သာရကေက်းငွက္စုံေပ

တို႔ေတာေျမ ေရၾကည္ေခ်ာင္းကေလး

တေဖြးေဖြး စီးဆင္းေအးေန

သံခ်ိဳေတး ေတာရနံ႔ေျခြ

ေလေျပေအး သင္းၾကည္ပ်ံ႕ေန

သဘာ၀အေထြေထြ

လုံၿခံဳကာလွေန

ဒါ..ငါ့အိမ္ကေလးေလ…..။


ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

ေတြ႔ဖူးသမွ်ထဲမွာ အေကာင္းဆုံး recovery software

ဒီေန႔ေတာ႔ တကယ္အလုပ္ျဖစ္တဲ႔ recovery software ေလး တစ္ခု တင္ေပးလုိက္ပါတယ္ ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔သုံးရက္ေလာက္က ကြ်န္ေတာ္႔ Hard disk  format က်သြားတယ္ဗ်ာ။ ေျမြကုိက္တာ တကယ္ပဲ။ recovery software ေတြ လုိက္ေဒါင္းျပီးသုံးတာ တစ္ခုမွအဆင္မေျပဘူး။ အရင္ေဆာ႔၀ဲလ္ေတြက တစ္ခုခ်င္းစီ အားသာတာ မ်ားတယ္ အကုန္လုံးမရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ စိတ္လည္းေတာ္ေတာ္ညစ္သြားတယ္။ သံုးရက္လုံးမအိပ္ပဲ ရွာထားတာ။ Google ၾကီးကုိ ေက်းဇူးအရမ္းတင္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ျပန္ရလဲဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္ rename ေပးခဲ႔အတုိင္းဖုိင္ေတြျပန္ရတယ္။  ဘယ္လုိေျပာမလဲ က ၾကီးကေန အ  ထိ ကုိ ျပန္ရတာ။ ဒီေလာက္ဆုိ သေဘာေပါက္ေလာက္ျပီေနာ္။ ကုိယ္ေတြ႔ပါ။ တကယ္႔ကုိ အဖုိးတန္တဲ႔ software ေလးပါ။ တျခားေဆာ႔၀ဲေတြက မေကာင္းဘူးမဟုတ္ဘူး ေကာင္းတာေတြရွိပါတယ္။ အကုန္လုံးကုိ ေရာေထြးျပီး ျပန္ရတာပါ။ ဒါေလးက မိမိေဆာက္ထားခဲ႔တဲ႔ Folder ေလးေတြအတုိင္း ျပန္ရတာ။ ကဲ နမူနာပုံေလးျပမယ္ေနာ္။ အဲဒီအတုိင္းေလးကုိ ျပန္ရတာ။ မွတ္ခ်က္>> usb drive မွာ အလုပ္မလုပ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္စမ္းျပီးပါျပီ။

“ဘားကမ့္အသိ” (အပိုင္း-၃)

အပိုင္း(၃)ကို မဖတ္ခင္ အပုိင္း(၁)ႏွင့္(၂)ကို ဆက္စပ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ရွင္....

 

“ဘားကမ့္အသိ” (အပိုင္း-၁)

“ဘားကမ့္အသိ” (အပိုင္း-၂)

---------------------------------------------------------------------------------------

 “ဘားကမ့္အသိ” (အပိုင္း-၃)

ဘားကမ့္ပြဲေလးက ၿပီးသြားခဲ့ေပမယ့္ “ဘားကမ့္”မွ ရရွိလာခဲ့တဲ့ အသိေလးေတြကို ျဖန္႔ေ၀ေနဆဲပါပဲ၊ ဒါကလည္း ကၽြန္မ စာေရးသူရဲ႕ စာဖတ္သူေတြကို ရရွိေစခ်င္တဲ့ ေစတနာသက္သက္ရယ္ပါ။ ဒီအေၾကာင္းေလးေတြ ေရးဘို႔ မွတ္သားထားခဲ့မိေသာ မွတ္စုစာအုပ္ေလးကို အခ်ိန္ျပည့္ သယ္လာရပါတယ္။
သူေျပာသြားတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို စာအုပ္ေလးတြင္ မွတ္သားထားခဲ့ၿပီး၊ ကူးယူလာခဲ့ေသာ ဖိုင္ေလးကိုျဖင့္ ပုံေလးႏွင့္တကြေဖာ္ျပေပးရတာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း နည္းပညာအားျဖင့္ လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေနပါေသး တယ္။
သူကဆိုပါတယ္ အခန္းတြင္းသို႔ စတင္၀င္စဥ္မွ သူ၏မွ်ေ၀မႈေတြကို ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ရည္ရြယ္ပါတယ္ လို႔ ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္လည္း သူ၏အခန္းတြင္းသို႔ Listenerအျဖစ္ ၀င္ေရာက္ေနသူမ်ားမွာ နည္းပညာကို လိုလားေတာင့္တသူ၊ ေက်ာင္းသားဆိုသည့္အဆင့္ထက္ သိသင့္သိထိုက္သူေတြသာ အမ်ားဆုံး ျဖစ္ေနပါသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ရွိ အင္တာနက္ကို အသုံးျပဳသူအမ်ားစုမ်ား လည္း သိေနသူမ်ား၊ မသိရွိေသးသူမ်ားလည္း ပါ၀င္ေကာင္းပါ၀င္ေနႏိုင္ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ကၽြန္မ စာေရးသူလည္းအပါအ၀င္ေပါ့၊ အပိုင္း(၁)ႏွင့္ အပိုင္း(၂)တြင္ ေျပာထားခဲ့ၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ယခု ကၽြန္မေဖာ္ျပေပးမယ့္ အဓိကအေၾကာင္းအရာကို ဆက္လက္ေရးသားေပးပါ့မယ္။ ဒီကေန႔ အပိုင္း(၃)မွာ ေျပာျပခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးကေတာ့ Hoaxes, Spoofingဆိုတဲ့အေၾကာင္းေလးပါ ဒီေခါင္းစဥ္ေလးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ သတင္းမွားေတြကို ေဖာ္ျပေပးတဲ့ေခါင္းစဥ္ေလးလို႔ ဆိုရမွာပါ။
သတင္းအမွားဆိုသည္မွာ ဘယ္လိုလဲလို႔ ေမးစရာရွိလာပါလိမ့္မယ္၊ ဥပမာ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္က ၀ဘ္ဆိုဒ္ေတြတိုင္း မွာ တဆင့္မွတဆင့္ ျဖန္႔ေ၀သြားခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးအက်ၤ ီမွတဆင့္ ရင္သားကင္ဆာျဖစ္တာ၊ ထိုအ၀တ္ကို ဆိုင္မွ ၀ယ္ယူၿပီး ေလွ်ာ္ဖြတ္ျခင္းမရွိဘဲ ၀တ္ဆင္ျခင္းမွ ျဖစ္သည္ဆိုေသာ ပို႔စ္ေလးပါ။ ဒီပိုစ္႔အေၾကာင္းကို သူက ေျပာ ျပသြားပါတယ္။
သူတို႔၏ ၀န္းက်င္တြင္ သိထားႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္တဲ့အတြက္ ရယ္စရာျဖစ္ေနပါတယ္၊ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုသည့္ အရင္းအျမစ္ကို ေဖြရွာတဲ့အခါ ကၽြန္မတို႔ေတြရဲ႕ နည္းပညာအားနည္းခ်က္တစ္ခုလို႔ ဆိုရမွာပါ၊ နည္းပညာပိုင္း ဆိုင္ရာ အားနည္းခဲ့သည့္အတြက္ အျမင္ႏွင့္တကြ ဗဟုသုတေတြက ေ၀၀ါးသြားခဲ့ပါတယ္။
သတင္းမွားဆိုသည္မွာ သတင္းတိုင္းမဟုတ္ပါဘူး သူက ဒီလို၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးကိုလည္း လမ္းညႊန္္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ ၾကည့္မိတဲ့အခါ ၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးမွာ True, Falseစသည့္ သေကၤတမ်ားစြာျဖင့္ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အဂၤလိပ္လိုေရးသားထားျခင္း၀ဘ္ဆိုဒ္တစ္ခုရယ္ပါ။ မွန္ကန္ေသာ သတင္းမ်ားလည္းေတြ႕ရ သလို အမွားရွိေသာသတင္းမ်ားလည္းေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးရဲ႕ လိပ္စာကေတာ့ snopes.com ပါ၊ ပုံေလးႏွင့္တကြ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

“ဓါးသြားထက္က..ေမတၱာ”

“ဘ၀မုန္တိုင္း”

ေသာကေဗြ ရတက္မေအးတယ္

စိတ္ရိုင္းေတြ လႈိင္းတံပိုးထန္တယ္

ရင္ထဲသည္းေျခ အနာတရကြယ္

ခြန္အားေတြ မွ်ေ၀ေပးပါကြယ္…။

ရွင္းသန္႔ေစ အၿပံဳးေတြ

ႏွလုံးသားကိုေလ လက္စားေခ်

အမုန္းတရားေတြ မရွိဘူးေလ

ရႈံးနိမ့္ျခင္းေတြ ဗေလာင္ဆူေပြ..။

“ဘားကမ့္အသိ” (အပိုင္း-၂)

(အပိုင္း-၂)ကို မဖတ္ခင္ အပိုင္း(၁)ကို ဆက္စပ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ရွင္

”ဘားကမ့္အသိ” (အပိုင္း-၁)

“ဘားကမ့္အသိ” (အပိုင္း-၂)

အရင္တစ္ေန႔က “ဘားကမ့္အသိ”(အပိုင္း-၁)ဆိုတာကို ကၽြန္မ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ၊ ဒီကေန႔ေတာ့ အပိုင္း(၂)အေန ျဖင့္ ဘားကမ့္ပြဲေလးကို တက္ေရာက္အားေပးလာခဲ့သည့္အျပင္ သူ႔ရဲ႕ သိရွိသမွ်တေစ့တေစာင္းေလးကို အနည္း အက်ဥ္းေလးျဖင့္ sharingလုပ္ေပးသြားတဲ့ ေခါင္းစဥ္မ်ားထဲမွ တစ္ခုကို ေဖာ္ျပေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

ထိုအေၾကာင္းအရာေလးကိုမေရးခင္ ကၽြန္မတို႔အားလုံးကို မွ်ေ၀ေပးခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္အသင္း (MCPA)ျပန္ၾကားေရးဥကၠ႒ ကုိညီလင္းဆက္ကို ဂါရ၀ျပဳဦးထိပ္ထားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူကမွ တဆင့္ ျဖန္႔ေ၀သြားတ့ဲအသိေလးတစ္ခုကို ကၽြန္မက ထပ္ဆင့္မွ်ေ၀ေပးတာျဖစ္လို႔ပါပဲ။

ကၽြန္မတို႔စာေရးသူေတြအေနနဲ႔ မည္သည့္စာကိုေရးသည္ျဖစ္ေစ မလြယ္ကူလွပါဘူး၊ အခ်စ္အေၾကာင္း၊ ကဗ်ာ၊ နည္းပညာ စသည့္စာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ၀င္မယ္ထင္ပါတယ္။ စဥ္းစားမႈ၊ ေတြးေခၚမႈ၊ ေလ့လာမႈ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ ႏွလုံးသား စသည္ျဖင့္ အံ၀င္ခြင္က်ေအာင္ ေရးသားၾကရပါတယ္။ ဒီလို စာေရးသားျခင္းေတြၾကား မွာ နည္းပညာေရးသားမႈကေတာ့ တကယ့္ကို ခက္ခဲနက္နဲလွပါတယ္။

“ဘားကမ့္အသိ” (အပိုင္း-၁)

ဒီေန႔ဟာ ရက္သတၱပတ္ အားလပ္ရက္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေန႔ေလးပါ၊ ေျပာရရင္ေတာ့ ေသာၾကာေန႔ေလးေပါ့ ဒီေန႔ေလးကုန္ဆုံးရင္ မနက္ျဖန္ စေနေန႔ဟာ ကၽြန္မအတြက္ အားလပ္ရက္ကေလးတစ္ခုပါ၊ အဲ့ဒီအားလပ္ရက္ ကေလးတစ္ခုကို ဘယ္လိုအသုံးခ်ဘို႔ဆိုတာ ထိုေန႔မတိုင္မီေန႔ေလးထဲက ႀကိဳတင္စီမံကိန္းေတြခ်ထားရပါတယ္။
မနက္ျဖန္ဆို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ျပည္ၿမိဳ႕မွာ က်င္းပျပဳလုပ္မယ့္ ဘားကမ့္ပြဲေလးတစ္ခုနဲ႔လည္း တိုက္ဆိုင္ေန ပါတယ္၊ ေဒသခံေတြအျပင္ နယ္ပယ္အသီးသီးမွ ဧည့္သည္ေတြလည္း တက္ေရာက္လာၾကမွာမို႔ ရင္ေတြခုန္မိ ပါတယ္။ ဒီပြဲေလးမတိုင္ခင္အႀကိဳေန႔မွာ ဘေလာ့ဂါ ကိုသုကာ၊ ကိုညီလင္းဆက္တို႔ တက္ေရာက္မယ္ဆိုတာ ၾကားသိရတဲ့အတြက္ သြားခ်င္ေနမိတာေတာ့ အမွန္ပါ။
အြန္လိုင္းေပၚမွာ ဘေလာ့ဂါေတြကလည္း ေျမာက္ျမားစြာရွိေနသလို နည္းပညာရွင္ေတြကလည္း မနည္းလွပါဘူး ထိုသူေတြကို ကၽြန္မ မသိ၊ မျမင္ဘူးေပမယ့္ ထိုသူတို႔ မွ်ေ၀မယ့္ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကိုေတာ့ စိတ္၀င္စားမိပါတယ္။

“တိတ္တိတ္ေလး..”

ငါ့ရင္မွာ အစပ်ိဳး

ခပ္တိုးတိုးေလး ရြတ္ဆိုမိၿပီ

သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ စကားလုံး

ခပ္ၾကြားၾကြားေလး ေျပာတာမဟုတ္

သိပ္တအားခ်စ္တယ္တဲ့ေလ….။

“အခ်စ္အတြက္”

ေနာက္ထပ္လည္း မခ်စ္ခ်င္

ခ်စ္ခ်င္လည္း တစ္ေယာက္တည္း

ႀကိတ္မွိတ္ကာ ေနမယ္

တိတ္တိတ္ေလးထြက္သြားမယ္

နင့္ကိုေလ မခ်စ္ရဲဘူး

လူးလူးလိမ့္လိမ့္ ခံစားရမွာစိုးတယ္ကြယ္…။

“ေခတၱရာေျမ..ဘားကမ့္(ျပည္)”

“အခ်စ္ကို…ေက်ာခိုင္းျခင္း”

ေန႔သစ္တစ္ေန႔ေလးမွာ သူမ သူ႔ရဲ႕စာေလးတစ္ေစာင္ကို ေမွ်ာ္ေနမိခဲ့သည္။ သူမကို သူကသိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္… သူခ်စ္တာကို သူမလည္းအသိပင္။ သူမအတြက္ စာကေလးတစ္ေစာင္ဟာ ေန႔တစ္ေန႔၏ ခြန္အားတစ္ခုပင္..။

သူမထံသို႔ စာေလးေတြ မေရာက္သည့္ေန႔မ်ားဆို သူမစိတ္ေတြ ေယာက္ယက္ခတ္ေနခဲ့သည္.. ဒါေပမယ့္ သူမ၏ နားလည္မႈတစ္ခုသည္ နက္ရႈိင္းလြန္းခဲ့သည္..သူမ သူ႔ကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါသည္..ခ်စ္ျခင္းကို ဘယ္လိုေျပာရ ပါ့မလဲ သူမအႀကိမ္ႀကိမ္စဥ္းစားမိခဲ့ဘူးသည္.. သူမ ခ်စ္တယ္ဆိုတာကို မရွက္မ၀ံ့ပင္ ေျပာျပခ်င္မိသည္..။

သူသိပါေစဆိုတဲ့အေတြးတစ္ခုေပါ့….တာ၀န္ေတြၾကားကေန စြန္႔စြန္႔စားစားခ်စ္ခဲ့တဲ့ သူက သူမအတြက္ဆို အဆင္သင့္တဲ့ေလ… သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြက သူမထက္ပိုႏိုင္မည္လား..အခ်စ္မွာ ေမးခြန္းမရွိ..ဘာေၾကာင့္ခ်စ္သလဲ ဆိုသည့္အေျဖမ်ိဳးလည္းမရွိခဲ့…သူမ သူ႔အေပၚတြင္ခ်စ္ခဲ့သည္က ပကာသန၊ အသိုင္းအ၀ိုင္း..အို..ဘာဆိုဘာမွ မရွိ…ဘာဆိုဘာတစ္ခုမွ မသိခဲ့တဲ့ သူ႔အေပၚခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြကို..သူသိႏိုင္ေအာင္..ဘယ္လိုေျပာရပါ့မလဲ….။

“စိတ္၀ယ္”

တစ္ေနကုန္အေတြးေပ်ာ္

ေရးေရးေသာ္မျမင္

ၾကင္ၾကင္နာမင္းတစ္ပါးက

ရင္ခြင္မွာေပ်ာက္ရွခဲ့လို႔….။

စားပြဲထိုင္တမႈိင္မႈိင္

ယိုင္တိုင္တိုင္စိတ္ေတြက

ဟုိဒီေရာက္ေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္

ကြယ္..တစ္ခန္းရပ္ေန႔တိုင္း….။

ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

“အလွဆုံးေသာမိန္းမျဖစ္ခ်င္သည္”

မိန္းမသားေတြ လွပခ်င္ၾကသည္လို႔ ေျပာလာရင္ ၀န္ခံပါသည္၊ ကၽြန္မလည္း လွခ်င္ေသာ မိန္းမသားတို႔တြင္ ထိပ္ဆုံးကျဖစ္ခ်င္ခဲ့ပါသည္။ မိန္းမသားတို႔၏ အလွအပတရားကို ေဖာ္က်ဴးသည့္ေနရာတြင္ေတာ့ အခ်ိဳ႕က စိတ္ေနအလွ၊ အခ်ိဳ႕က ရူပကာအလွ၊ ျဖဴ၊ မည္း၊ ညိဳ စသျဖင့္ ပုံေဖာ္ၾကသည္။

အေရာင္အေသြးစုံလင္စြာျဖင့္ မိန္းမသားတို႔မွာ လွခ်င္တိုင္းလွေနၾကပါသည္၊ အက်ည္းတန္ရုပ္ဆိုးပါသည္ဟု အေျပာခံရသူ မိန္းမသားတို႔တြင္ပင္ သူ႔သဘာ၀ႏွင့္သူေတာ့ လွေနၾကသည္။

ဆယ္ေက်ာ္သက္ဘ၀အရြယ္မွစလို႔ ကၽြန္မတို႔၏အလွေသြးမ်ားကို သူမက လွသထက္လွပေနေစရန္ ဆင္ျမန္း ေပးခဲ့ၾကသည္။ အသက္အရြယ္ေတြအားျဖင့္ ေျပာင္းလဲတတ္သည္သာျဖစ္၍ ေျပာင္းလဲတတ္ေသာ သဘာ၀ တို႔ႏွင့္အညီ ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ားတြင္ ကၽြန္မလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။

“စိတ္ဘ၀င္ေကာက္ေၾကာင္း”

တစ္ခါတရံက်ျပန္ေတာ့

လြမ္းရတဲ့ အဆုံးသတ္

အရႈံးအျမတ္တြက္ကာမေန

ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မမွားေလ

ႏွလုံးသားမွာေလ….။

ခ်စ္မိျပန္ေတာ့

သြက္သြက္ခါ..ရူးသတဲ့

အလြမ္းေတြက မင္းအတြက္ရယ္စရာ

ဒါေပမယ့္လည္းေလ……။

အလြမ္းေလးေတြ..စာဖြဲ႕

ယိုင္နဲ႔နဲ႔..လက္ကေလးေတြေတာင္မွ

ကီးဘုတ္နဲ႔…မတည့္ခ်င္

ျဖစ္ညွစ္ကာပင္…သီကုံးျပန္ေတာ့

ေၾသာ္….ေမာ္ဒန္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္တဲ့ေလ….။

“ႏွလုံးသားရာသီ”

အိပ္မက္ေ၀သီ..မိုးညေတြဆီ

ခ်စ္သူေတးသီ..အလြမ္းဖြဲ႕ေတးပန္းခ်ီ

ေမွ်ာ္ေနမည္…

ခ်စ္ေသာသူသို႔ရည္……။

“သင္ခန္းစာမွ…အမွတ္တရသို႔”

ဒီေန႔ ကၽြန္မ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ တင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေလးကေတာ့ “ကဗ်ာဟူသည့္အေၾကာင္း” ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုပို႔စ္ေလးကို ေရးဘို႔ျဖစ္လာခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းေလးကို အစမပ်ိဳးမီ ကၽြန္မရဲ႕ ခံစားခ်က္၊ အေတြ႕အႀကံဳေလးကို ေဖာ္ျပပါရေစ……

ကၽြန္မက အမွန္ဆိုေတာ့ ကဗ်ာကိုမခ်စ္တတ္သလို၊ ကဗ်ာေတြကိုလည္း ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ မဖတ္တတ္ခဲ့သူရယ္ပါ။ စာအုပ္ေလးေတြမ်ား ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ မွတ္သားစရာ သုတစာေလးေတြနဲ႔အတူ ဘာသာေရးစာအုပ္ေတြကိုသာ ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့သူပါ….။

ကဗ်ာေတြကို စိတ္၀င္စားစြာ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပုံေလးကို “ငါကဗ်ာဆရာမဟုတ္ပါဘူး…ဒါေပမယ့္ အႏုပညာကို ခ်စ္တယ္” ဆိုသည့္ ပို႔စ္ေလးမွာ ေရးသားခဲ့ဘူးပါတယ္။ အမွန္တကယ္ပါပဲ ကၽြန္မ ကဗ်ာကို မလိုက္စားခဲ့ပါဘူး။ ေရာင္၀ါး၀ါးျဖစ္ေနၿပီး လြယ္အိတ္တစ္လုံးနဲ႔ စာရြက္ျဖဴျဖဴေလးေတြကိုင္လာတတ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာေပါက္ စေလးေတြကို ေတြ႕ျမင္တိုင္း ေျပာတတ္ခဲ့တဲ့စကားေလးတစ္ခြန္းကေတာ့ ….

“လွပစြာ ဖူးပြင့္ေစခ်င္”

ႏွလုံးသားမွသည္..ကဗ်ာအစခ်ီ

ကာရန္မညီသည္..စာပမာျခယ္ဆီ

ပုံပမာသည္..ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဆီ….။

ေရးေတာ့ေလ..အခ်ိဳးနည္း

ေတြးေတာ့ေလ..အရိုးဆုံးကြဲ႕

ေၾသာ္…တုံးအအ ကဗ်ာဆရာမဟဲ့…။

“ကဗ်ာဟူသည့္အေၾကာင္း”

ကဗ်ာဟူသည္ ကာရန္ညီသည္

ဆိုစကားသည္ ၾကားဘူးၾကသည္

မွတ္သားရသည္ စကားအလွရည္

မာယာၾကြယ္သည္ ကဗ်ာကာရန္ညီ

ရင္တြင္းစကားသည္ ကဗ်ာအလွသီ

ထာ၀ရဖြဲ႕သီ ႏွလုံးသားအစမွီ

နက္ရႈိင္းေမႊးသည္ ကဗ်ာရဲ႕အလွေပသည္…။

“ရွိပါေစေတာ့ကြယ္”

သူ႔နာမည္က မိုးစက္ေလးလို႔ေခၚပါတယ္၊ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ တိမ္စိုင္က ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနေတာ့ သူဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနခဲ့တယ္ေလ။ သူက တစ္ႏွစ္မွာ ေလးလသာ လူ႔ျပည္သို႔ ေၾကြဆင္းခြင့္ရတာမို႔..

“တိမ္စိုင္ေတြရယ္…ဒီအခ်ိန္ဟာ ငါ့အခ်ိန္ပဲေလ”

“မင္းတို႔ ဘာေတြလုပ္ေနၾကတာလဲ”

“ေအးပါ မိုးစက္ရာ…တိမ္စိုင္ ခုမွ ကစားေကာင္းတုန္းပဲရွိေသတာေလ”

“မိုးစက္ကို သူတို႔ေမွ်ာ္ေနမွာဘဲ….”

“ဘယ္သူေတြလဲ မိုးစက္…”

“ဘယ္သူေတြ ရွိရမွာလဲ…လူ႔ျပည္ကေပါ့ကြာ”

ဒီအခ်ိန္ဆို လူ႔ျပည့္က သူတို႔ေတြ ေမွ်ာ္ေနၾကေရာေပါ့၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးလတုန္းက သူတို႔ခမ်ာ ပူအိုက္ေနၾကရရွာတာေလ၊ ၿပီးေတာ့လည္း..သူတို႔ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ မိုးစက္က အဓိကပဲမဟုတ္လား၊ တိမ္စိုင္တို႔ရယ္…မင္းတို႔ျမန္ျမန္ကစားၾကပါေတာ့ေနာ္….

မိုးစက္ လူ႔ျပည့္ကိုဆင္းရန္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာျဖစ္ေနရသည္…ထိုအခ်ိန္တြင္မေတာ့ တိမ္စိုင္ တို႔က လူးကာလြင့္ကာျဖင့္ အေရွ႕မွအေနာက္ ေတာင္မွေျမာက္ ဟိုသည္ေျပးလႊားေကာင္းေနၾကသည္။

“တိမ္စိုင္…မိုးစက္ေျပာစရာရွိတယ္”

“ႏွလုံးသားကိုပင္..အျပစ္တင္ခ်င္”

သူမကို သနပ္ခါးေလးနဲ႔ အျမင္ေအးစရာမို႔ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ညီမေလးရယ္လို႔ သူက ဆိုခဲ့ဘူးပါတယ္။ “ျမန္မာဆန္စြာ ခ်ိဳမ်က္ႏွာႏွင့္ ရူပါေရႊပန္းခ်ီ ဘြဲ႕ထူးတည္”ဆိုသည့္ စကားေလးတစ္ခြန္းက အစျပဳခဲ့လို႔ ေႏွာင္ဖြဲ႕ ေမတၱာ သံေယာဇဥ္ကမၻာေလးေတြျဖစ္လို႔လာခဲ့ျပန္ပါေတာ့သည္။
“ေန႔”ဆိုသည့္အခ်ိန္ကာလေတြမွာ အလြမ္းေတြကို သိမ္းဆည္းထားခဲ့ၾကရင္း၊ “ည”ဆိုသည့္ အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ အေတြးကမၻာကိုယ္စီေတြျဖင့္ အႏုပညာပန္းခင္းလမ္းေလးတစ္ခုမွာ ေမတၱာေတြကိုအေတြးနယ္ခ်ဲ႕လုိ႔ မိုင္ေပါင္း ကုေဋေ၀းကြာေနရျခင္းသည္က သူႏွင့္သူမတို႔ႏွစ္ဦးအတြက္ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ဆုံးေစေတာ့မလဲကြယ္။

“ႏွလုံးသားကိုပင္..အျပစ္တင္ခ်င္”

သူမကို သနပ္ခါးေလးနဲ႔ အျမင္ေအးစရာမို႔ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ညီမေလးရယ္လို႔ သူက ဆိုခဲ့ဘူးပါတယ္။ “ျမန္မာဆန္စြာ ခ်ိဳမ်က္ႏွာႏွင့္ ရူပါေရႊပန္းခ်ီ ဘြဲ႕ထူးတည္”ဆိုသည့္ စကားေလးတစ္ခြန္းက အစျပဳခဲ့လို႔ ေႏွာင္ဖြဲ႕ ေမတၱာ သံေယာဇဥ္ကမၻာေလးေတြျဖစ္လို႔လာခဲ့ျပန္ပါေတာ့သည္။
“ေန႔”ဆိုသည့္အခ်ိန္ကာလေတြမွာ အလြမ္းေတြကို သိမ္းဆည္းထားခဲ့ၾကရင္း၊ “ည”ဆိုသည့္ အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ အေတြးကမၻာကိုယ္စီေတြျဖင့္ အႏုပညာပန္းခင္းလမ္းေလးတစ္ခုမွာ ေမတၱာေတြကိုအေတြးနယ္ခ်ဲ႕လုိ႔ မိုင္ေပါင္း ကုေဋေ၀းကြာေနရျခင္းသည္က သူႏွင့္သူမတို႔ႏွစ္ဦးအတြက္ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ဆုံးေစေတာ့မလဲကြယ္။

“ညီမေလးေရႊေသြး”

 

“ညီမေလးေရႊေသြး”

ညီမေလးအေတြး…ထိုင္ကာေငး

ရင္ထဲၾကံေတြး…စာေတြေရး

ဘာေတြခ်ေရး..မေရြေသြး

သတိတရအေ၀း..အေျပးေလး

မေႏွးလာအေတြး…ခ်စ္သူေလး…။

“တစ္မိုးေအာက္မွာဘဲေနပါရေစ”

 “ေမေမေရ..ေဖေဖေရ”
“ေမေမေရ..”
“ဟာ..အိမ္မွာ ဘယ္သူမွလည္းမရွိပါလားေနာ္..ဘယ္ေတြသြားကုန္ၾကတာလဲမသိဘူး..အိမ္တံခါးေတြလည္း ဖြင့္လို႔”
“ေမေမေရ..အိတုန္ အလုပ္ကျပန္လာပါၿပီ”
အိတုန္ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ေအာ္ေခၚေနခ်ိန္ ေဒၚျမခက္တစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚသို႔ေရာက္လာခဲ့သည္။ ႏြမ္းလ်ေသာပုဆိုးတစ္ထည္ကို ေခါင္းေပါင္းရင္း၊ ေခါင္းေပါင္းစကို ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ပစ္ခ်လိုက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ ေလးေလးပင္ပင္ျဖင့္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ နဖူးမွေခၽြးစမ်ားကလည္း ေဒၚျမခက္၏ကိုယ္ေပၚသို႔ ေရမ်ားခ်ိဳးထား သလားဟုပင္ထင္မွတ္ရသည္။ ေခါင္းေပါင္းစပုဆိုးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး စိုေနေသာေခၽြးမ်ားကိုသုတ္ရင္းက…
“ဟဲ့ သမီး..ဒီေန႔ အလုပ္ကျပန္လာတာ ေစာလွခ်ည္လား”

“စိတ္ကူးနဲ႔..ရူး”

တစ္မိုးေအာက္တည္းေန

အရာ၀တၳဳေတြ

ဘယ္လိုပင္ေျပာင္းလဲပါေစ..

မင္းႏွလုံးသားေလး…ငါ့အနားမွာရွိေနရင္ေလ

တစ္ဘ၀စာ…ခ်စ္အနမ္းေ၀

ထာ၀ရ ရင္ထဲမွာ…ျပည့္စုံေနခဲ့ပါၿပီေလ….။

”ဖုန္းတစ္လုံးေၾကာင့္ ဒီလိုေတြမျဖစ္ေစခ်င္”

“နင့္အနားမွာ…ဘယ္သူရွိလဲ….နင့္အနားမွာ..ဘယ္သူရွိလဲ”
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ဖုန္း ringtoneသံေလးျမည္လာေတာ့ ဖုန္းကိုကိုင္လိုင္သည္။
“ဟယ္လို…..အင္း..ေျပာေလ…ညေနက်ရင္လာခဲ့ေလ”
“တီ..ဒန္႔….ဒန္႔….တီ…”
“ေဟာ…ေနာက္ထပ္ ဖုန္းျမည္သံက၀င္လာျပန္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္ျပန္သည္။”
“ဟယ္လို…ေအာ္ ကိုလား…လာခဲ့ေလ…တို႔ ခု အင္တာနက္ဆုိင္မွာ..”
ကၽြန္မဆိုင္ထဲမွာ ဖုန္းျမည္သံေတြက တဂြမ္ဂြမ္ျဖင့္ နားမခံသာႏိုင္ေအာင္ ၾကားေနရသည္၊ ဒါေပမယ့္လည္း…
“ေအာ္…ငါ့ရဲ႕ customerေတြပါလားဆိုၿပီး ေအာင့္အည္းၿပီးႏွလုံးသြင္းထားလိုက္ရေတာ့တာေပါ့”
ဒုတိယေကာင္မေလးက ဆိုင္အျပင္ဘက္သို႔ထြက္သြားၿပီး..

“အေ၀းဆုံးမွာရွိေနလည္း..ေက်နပ္ေနပါတယ္”

“အေ၀းဆုံးမွာရွိေနလည္း..ေက်နပ္ေနပါတယ္”

ခ်စ္သူေရ…မင္းကိုခ်စ္မိသြားခဲ့တဲ့ ကၽြန္မႏွလုံးသားေလးကေတာ့ ခုခ်ိန္ဆို အရမ္းလြမ္းတတ္ေနၿပီေပါ့ေနာ္။ အလြမ္းေတြက သင္ေပးမယ့္သူမရွိလည္း ႏွလုံးသားက အလိုလိုျဖစ္ေပၚလာတတ္တာပဲေလ….။
ဟိုးအရင္အခ်ိန္ေတြက စကားေလးေတြအတူေျပာ….ထမင္းေတြအတူတူစား…သီခ်င္းေတြလည္း အတူတူဆို ညည္းခဲ့ၾကေတာ့ လြမ္းရမယ့္အခ်ိန္ေတြကိုေတာင္ ေမ့ေနခဲ့ပါၿပီ…ခုေတာ့လည္း အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးေတြကို ႏွေျမာ ေနမိျပန္ၿပီကြယ္….။

“လျမတ္၀ါဆို”

“လျမတ္၀ါဆို”

လျမတ္၀ါဆို ..အခါေတာ္ကို

ပုန္းညက္ပန္းတို႔..ႀကိဳကာဆို…။