“ေႏြဦးရဲ႕…ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္”

ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕...ထာ၀ရညီမေလးေပါ့..အျမတ္ႏိုးရဆုံးညီမေလး…ကၽြန္ေတာ့္အသက္န႔ဲထပ္တူခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ညီမေလးေပါ့...စကား ေတြလည္း တီတီတာတာေဖာင္ဖဲြ႕တတ္သလို..ကၽြန္ေတာ့္စကားေတြကိုလည္း ေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္ခဲ့တဲ့ညီမေလး... ခုေတာ့..ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ညီမေလးက..အေ၀းဆုံးမွာ၊“ညီမေလးေရ...” လို႔..ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေခၚေနခဲ့မိေပမယ့္.. ကၽြန္ေတာ့္အနားမွာေတာ့ ညီမေလးကမရွိေတာ့ပါဘူး... သို႔ေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက စကားေလးေတြကိုေတာ့.. ညီမေလးလည္း ၾကားႏိုင္မိမယ္ထင္ပါတယ္...။ ထမင္းစားပြဲမွာ..ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း..ငူငူႀကီးထိုင္ေနခဲ့မိတယ္… ထမင္း၀ိုင္းမွာ..ႏွစ္ေယာက္စာခူးခပ္ထားခဲ့တယ္…ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလးအတြက္ေရာေပါ့….

“ညီမေလး..စားေနာ္…ဒါက..ညီမေလးအႀကိဳက္ေတြ....ညီမေလးအတြက္..”

“ကိုကိုကလည္း…အတူတူပဲေလ…ညီမေလးအႀကိဳက္ေတြကလည္း..ကိုကို႔အႀကိဳက္ပဲေပါ့”

ညီမေလးရဲ႕…ၿမိန္ယွက္ေနေအာင္စားေနတဲ့…ထမင္း၀ိုင္းက ပုံရိပ္ေလးေတြဟာ…ကၽြန္ေတာ့္အတြက္..အတိတ္ေတြျဖစ္ေစခဲ့ပါၿပီ.. တယုတယနဲ႔…၀ါးခြံ႕မေကၽြးရရံုပင္..ေကၽြးေမြးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေလးေတြ…ေမာင္ႏွစ္မႏွစ္ေယာက္..ခ်ိဳသာလြန္းလွတဲ့စကားေတြက အစီအရီနဲ႔မို႔…ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ညီမေလးတို႔ရဲ႕ ထမင္း၀ိုင္းေလးက..သက္၀င္ေနတဲ့ ထမင္း၀ုိင္းေလးတစ္ခုျဖစ္ေနခဲ့တာေပါ့.. ခုေတာ့လည္း…ထမင္း၀ိုင္းေလးမွာ..ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း၊ ညီမေလးလည္း..တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနရွာၿပီေပါ့…

“ကိုကို..ေနေကာင္းေအာင္ဂရုစိုက္ေနာ္….ထမင္းကိုအခ်ိန္မွန္မွန္စားေနာ္…အိပ္ရာေစာေစာ၀င္ေနာ္…ၿပီးေတာ့ လိမ္လိမ္မာမာလည္း ေနေနာ္….ညီမေလးကိုလည္း..အၿမဲသတိရလြမ္းေနေနာ္..ဒါပဲ..”

ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလးက..ကၽြန္ေတာ့္ကို အၿမဲလိုပင္ အမွာေတာ္ေတြ ပါးတတ္စၿမဲပင္…ကၽြန္ေတာ္လည္း ညီမေလးကို အၿမဲလိုပင္ မွာရစၿမဲပင္…ညီမေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကိုသာ..အမွာေတာ္ပါးေနေပမယ့္…ညီမေလးေရာ..အခ်ိန္မွန္မွ ထမင္းစားမိရဲ႕လား၊ ေနမွ ေကာင္းပါ့မလားလို႔…ေတြးေနမိခဲ့သည္…ဘာေၾကာင့္လဲဆိုျပန္ေတာ့..ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ညီမေလးက….အျမႊာေတြျဖစ္ေနခဲ့သည္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္အတိုင္းပင္…ညီမေလးလည္း..ထိုနည္းတူပင္ျဖစ္ေနသည္….။

“ေႏြေတးဆိုေသာ…အလွပန္းခ်ီ”

“ေႏြေတးဆိုေသာ…အလွပန္းခ်ီ”

“ေႏြ”တဲ့ စကားလုံးေလးတစ္လုံးက ရင္ထဲမွာ ေအးျမေစခဲ့ၿပီေလ..“ေႏြ”ဆိုတာ လူသားတိုင္းအတြက္ ျမတ္ႏိုးမႈမရွိၾကတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္း ေပါ့… “ေႏြ”ဆိုတဲ့ အသံေလးကိုၾကားလိုက္ရုံမွ်ႏွင့္ပင္ ကၽြန္မရဲ႕နားထဲမွာ ဦးေဇာ္၀မ္းရဲ႕..ေႏြေတးဆိုသံေတြက ပ်ံ႕လြင့္လို႔လာခဲ့ျပန္ပါေတာ့တယ္….။

ေႏြဦးရဲ႕အလွေတြဟာ စာဖြဲ႕လို႔မမွီႏိုင္ေအာင္ပဲ လြမ္းစရာေကာင္းေလာက္ပါေပတယ္…ေတာေတာင္ေရေျမသဘာ၀အလွေတြက ေျခာက္ခန္းကုန္ၾကၿပီေလ..၊ ေႏြဦးရဲ႕ေလေျပေတြက ညင္သာစြာနဲ႔ တိုက္ခတ္လာတတ္ၾကတယ္၊ ရြက္ေျခာက္ေလးေတြက ပင္ယံကိုင္းထက္နားဆီမွ တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔ဆိုသလို ေျမခခဲ့ၾကရတယ္၊ ရိုးတံေတြက်ဲေနတဲ့ ပင္ကိုင္းေတြထက္မွာ ေရႊဥၾသငယ္ေတြ ကလည္း “ဥၾသ..ဥၾသ” ဆိုသည့္ အသံဆာဆာေလးေတြနဲ႔ သီဆိုက်ဴးရင့္လြမ္းဖြဲ႕ဆိုေနခဲ့ၾကသည္ေပါ့..။

အခ်ိဳ႕ပင္ယံထက္ဆီမွာ…ရြက္ႏုသစ္ေတြကေ၀..၊ ေၾကြသူကေၾကြ၊  ေ၀သူကေ၀လို႔ေပါ့..၊ ၀ါဖန္႔ဖန္႔ေပါက္ပြင့္ေလးေတြနဲ႔အတူ ဖူးငုံ ပြင့္အာေနၾကတဲ့ လက္ပံနီေတြကလည္း ေႏြနဲ႔အၿပိဳင္ လွေနၾကလို႕ေပါ့…။

 “ေၾသာ္…ေႏြရယ္…”။                         

“ေႏြ…”

“ေႏြ…”

ပူျပင္းလွစြာ၊ ေႏြသမယ
ေတးလွဆိုလည္း၊ မခ်ိဳျမႏိုင္။
ရိပ္ႏြမ္းတမာ၊ ငွက္ေရႊရပ္ေက်း
နားခိုေစလည္း၊ မေအးျမႏိုင္။
ေတာမီးေလာင္ၿမိဳက္၊ ကၽြတ္ကၽြတ္အိုက္လည္း
ျပန္ေျပာင္းကာေလ…ခါေႏြဦးေပ။
ရြက္ေျခာက္ျမက္ေျခာက္၊ ေျဖာက္ေျဖာက္ေၾကြေန
ေပါက္ပြင့္ေတြေ၀၊ ျမဴးတူးလက္ပံေတြ။

“ေလေျပရဲ႕ရိုက္ခတ္သံ”

“ေလေျပရဲ႕ရိုက္ခတ္သံ”

အိမ္ျပင္ဆီမွာ ေငးေမာ့ၾကည့္စဥ္
ထိေတြ႕လာတဲ့… ေလေျပရနံ႔ေတြက
မရွိေတာ့တဲ့..အလြမ္းေတြကုိ…
တမ္းတရင္း..ေရတြက္
အေနခက္ေစတယ္ေလ….။
ေျမာက္ျပန္ေလညွင္းနဲ႔အတူ
ဖြာက်ေနတဲ့ ဆံႏြယ္စေတြက
ပါးျပင္ကို ညင္သာစြာရိုက္ခတ္ေစတယ္
မညွာမတာ တိုက္ခတ္ေနဆဲ…ေလေျပေတြက
ငါ့ရင္ကို တိုး၀င္လာတယ္…
ေအးစိမ့္စိမ့္အရသာကုိ.. ခံစားခဲ့ရေပမယ့္
ရင္ထဲမွာေတာ့…ပူေလာင္ေနဆဲပါပဲ….။

“အေမ့အတြက္..ကဗ်ာတစ္ပုဒ္”

“အေမ့အတြက္..ကဗ်ာတစ္ပုဒ္”
ေကာင္းကင္ထက္က..မာတာလမင္း
ထိန္လင္းၾကည္သာ..၀င္းပသာတည့္
ကုမုျဒၷာ…ပန္းဥယ်ာဥ္မွာ
မျပယ္ရနံ႔…ေမႊးထုံပ်ံ႕လ်က္
တုႏႈိင္းမဲ့တာ….ေမေမ့ဂုဏ္ပါ….။
သမုဒၵရာ…နက္ရႈိင္းက်ယ္ေျပာ
ခပ္တိုင္းမကုန္..အိုးမႈတ္တစ္၀က္
ပါ၍မွ်သာ..မျပည့္ႏိုင္တာ
ဘယ္ကုန္မခန္း…ရွိေနေစတာ..
ေမေမ့ေမတၱာပါ….။

ခ်စ္သူမ်ားေန႔အတြက္

ခ်စ္သူမ်ားေန႔အမွီ....ကဗ်ာစာအုပ္ေလးထြက္ၿပီတဲ့ေလ....

ကဗ်ာစာအုပ္ေလးထဲက....ေနျခည္ေလးေရးသားထားတဲ့..ကဗ်ာစာမ်က္ႏွာ

ေလးရယ္ပါ....

“ေ၀းေနဆဲ…”

“ေ၀းေနဆဲ…”
ခ်စ္ရသူေရ…
အေနေတြကေ၀း..
အေျခအေနေတြက..မေပးေလေတာ့
ေ၀းလို႔သာ.ေနၾကအုံးေပါ့..။
ခ်စ္ရသူေရ…
စိတ္ကူးနဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴး
ေအာ္…ခုထိရူးေနတုန္းပဲ..။
ခ်စ္ရသူေရ…
ေ၀းေနတာ..တခဏေပါ့
တသသဲ႔..ေမ့မရခဲ့ပါဘူး
ေန႔ေတြမွာ..တမ္းတခဲ့လု႔ိ..
လြမ္းရတဲ့..ညေတြဟာ..
ငါ့အတြက္ေတာ့.မိုင္ေပါင္းကုေဋ..။

“ငါ့အတြက္….သတိ”

“ငါ့အတြက္….သတိ”
နံနက္ခင္း..လုပ္ငန္းစဖို႔
ညကတည္းက..ေတြးျပင္ဆင္
တေရးစဥ္းစား..အလုပ္ေတြက
ညအိပ္ရန္ပင္.အခက္ေတြ႕ရ…။
လက္စမသတ္..စာရင္းေတြက
အပ်င္းေျဖရန္..အခ်ိန္မရ…။
မွတ္စရာစာအုပ္.အဆင္သင့္ျပင္
ရင္ထိုးအသင့္..ဂ်ဴတီကုတ္ဆင္
ေရးစရာ…ေဖာင္တိန္တစ္ေခ်ာင္းက…
ညစဥ္ပင္ ထည့္သိုရ..။

“ဆႏၵနဲ႔ဘ၀”

“ဆႏၵနဲ႔ဘ၀”
ေပ်ာ္ရာမွာမေန၊ ေတာ္ရာမွာေန
ေမွ်ာ္ကာသာေလ၊ လြမ္းမိပါသေလ။
ဘ၀၀မ္းစာ..ရွာေဖြေနရာ
မေပ်ာ္ပိုက္လည္း..ၿပံဳးၿမဲသာေန။
မ်က္ႏွာရႊင္ၿပံဳး..ေသာ္လည္းငါ့မွာ
မ်က္ရည္ေဆြမိုး..မျပတ္ၿဖိဳးသည္
ရင္ဘတ္ထဲသို႔ဆီ….။

“ႏွလုံးသားထဲက..မက္ေဆ့ခ်္(ပ္)”

“ႏွလုံးသားထဲက..မက္ေဆ့ခ်္(ပ္)”
ပ်င္းရိရိ..ခံစားခ်က္ေတြေၾကာင့္..
စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္..စြဲကိုင္မိခဲ့
ဇာတ္လမ္းထဲမွာ…စီးေမ်ာသက္၀င္
ကိုယ္တိုင္..သရုပ္ေဖာ္ရင္း..…
မေအးမခ်မ္း…ေလျပေတြက..
ငါ့ရင္ကို…ရိုက္ခတ္လာတယ္….။
အိပ္ခ်ိန္ေတြက..ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ..
မိုးသက္ေလေျပ..သယ္ေဆာင္လာတဲ့..
ေျမသင္းရနံ႔..ေမႊးေမႊးေလးက..
အိပ္၍မေပ်ာ္ေသာ..ႏွလုံးသားကို..
ရုတ္တရက္…ႏိုးထေစခဲ့ၿပီ….။
အခ်ိန္မွန္ရွိေနက်…တယ္လီဖုန္းက

“ေလာဘအေမွာင္“

“ေလာဘအေမွာင္“
၀မ္းစာေဖြရွာ၊ တတ္သည့္ပညာ
မေႏွးသာပ၊ လုပ္ရျပန္တာ
သမုဒၵရာ၊ ၀မ္းတထြာမို႔
ေဖြးေဖြးျဖဴရာ၊ ေငြျမင္မို႔ေရး
အေတြးၾကံစည္၊ မရွိပါလ်က္
သတိတစ္ခ်က္၊ စည္းခ်က္လြဲ၍
လုပ္ငန္းေမွာက္မွား၊ ခ်ဳပ္ေႏွာင္သြားလို႔
မႈခင္းရင္ဆိုင္၊ ယွဥ္ၿပိဳင္မရ
စဥ္တိုင္သြားရာ၊ ရုံးေရွ႕ေမွာက္မွာ
ၿပံဳးရိပ္ဖယ္ခြါ၊ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်
မ်က္လႊာခ်လ်က္…
ေျဖာင့္ခ်က္မရွိ၊ အမွားသိျဖင့္
၀န္ခံကတိ၊ ျငင္းမရွိၿပီ
မွတ္ဘြယ္သတိ၊ ဆင္ျခင္ဘိ….။

ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

“အလိုလို”

“အလိုလို”
အလြမ္းအေဆြး၊ တမ္းတေငးလည္း
ရနံ႔မျပယ္၊ ေမႊးပ်ံ႕လြန္းတယ္
အနမ္းပန္းရယ္၊ မေၾကြေစဘဲ
ေ၀ၿမဲေနတာ၊ ကုေဋကုဋာ။
အခ်စ္အလြမ္း၊ မတမ္းတလည္း
၀င္လာစၿမဲ၊ ရင္ထဲၿငိတြယ္
စြဲၿမဲေစတယ္၊ ေမ့ရခက္တယ္
ႏွလုံးသားက၊ ဘာေၾကာင့္မ်ားရယ္။