ႏႈတ္ဆက္စာ......

ဒီေန႔....ႏႈတ္ဆက္စာေလးတစ္ေစာင္..

ေရာက္ရွိလို႔လာခဲ့ျပန္ၿပီ...

ခြဲမသြားခ်င္ေပမယ့္...လြဲမွားသြားတဲ့..ကံၾကမၼာက..

ငါ့ရင္ကို..ထိုးႏွက္...အုပ္အုပ္က်က္က်က္နဲ႔....။

ကဗ်ာဆိုတာ....စာ....

ကာရံမပါလည္း...ႏွလုံးသားကလွတယ္....

တန္ဆာေတြစီျခယ္မထားေပမယ့္...

ရင္ထဲသို႔...စူးရွ၀င္တယ္....


ထူးျခားတဲ့....ဟန္အသြင္မပါလည္း..

ႏွလုံးသားက...ျမင္ႏိုင္စြမ္းတယ္....

ခ်စ္ျခင္းေတြအၿပိဳင္....လွပေနမယ့္.....

ငါ့ဘ၀ရဲ႕.....သက္ဆုံးတိုင္......။


ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)
www.naychithitnwe.com

(ေနျခည္ခ်စ္ရေသာ....မမနဲ႔ထပ္တူ)....

လြမ္းခ်စ္ကေလး

အေတြးေတြထဲမွာ..ဟာတာတာနဲ႔..ေရေရရာရာေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး..ဒါေပမယ့္..ေသခ်ာတာတစ္ခုက ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ..အၿမဲရွိေနခဲ့တာကေတာ့..ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အခ်စ္ဆုံးခ်စ္သူေပါ့ဗ်ာ...“သူမကို..ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တယ္ဗ်ာ”..ကၽြန္ေတာ့္အနားမွာ...သူသာ
ထာ၀ရရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္..ဘ၀ဟာ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ေဂဟာေလးတစ္ခုေပါ့... သူမက..ယဥ္ေက်းတယ္...သိမ္ေမြ႕တယ္..ႏူးညံ့တယ္..ဟန္အမူအရာေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္...ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ အသည္း(သဲ)စြဲတဲ့ ေရႊမင္းသမီးေလးေပါ့ဗ်ာ...ဘယ္သူေတြက..ဘာေတြပဲေျပာေျပာ...မေျပာင္းလဲဘဲခ်စ္ေနခဲ့တာေပါ့...ခင္ဗ်ားတို႔မွာေရာ...သူမလို ခ်စ္သူမ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ဖူးခဲ့ရဲ႕လား...ပိုင္ေရာမပိုင္ဆိုင္ခ်င္ဘူးလားဗ်ာ...။
ဒီေန႔...ေကာင္းကင္မွာ ၾကည္လင္ေနတယ္..မိုးသားေတြကျပာရီေ၀မႈိင္းေနခဲ့တယ္...ေနေရာင္ျခည္ေတြျဖာထြက္ၿပီး၊ လွပတဲ့နံနက္ခင္းေလးေပါ့ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အႀကိဳက္ဆုံးသီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့..ကိုငွက္ႀကီးရဲ႕သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကို နားဆင္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့..ပိုလြမ္းမိလာတယ္..“ေခ်ာက္” (ေဂ်ာက္) ကနဲဆို တိတ္ေခြေလးကိုထည့္လိုက္မိတယ္..
“ထာ၀စဥ္သာရည္ရြယ္ကာ..ထာ၀စဥ္သာေပ်ာ္ရႊင္ပါ...”“ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ရာ...ကိုယ္လမ္းကေလးရယ္..အစဥ္ထာ၀ရကြယ္”
“၀ူး၀ူး...ဟူးဟူး....”..“အိပ္မက္ေတြအကုန္ျဖစ္သြားတာ..ကယ္တင္ခ်င္းသီခ်င္းေလ”
သီခ်င္းသံေလးက..ေလလႈိင္းထဲကေန နားထဲသို႔ .. လြင့္ျပယ္လာခဲ့ၿပီေလ...ကၽြန္ေတာ္ငိုရမွာလား..ရယ္ေနရမလား..ဘာရယ္မသိ
တဲ့ လြမ္းပ်င္းပ်င္းေ၀ဒနာတစ္ခု ရင္ထဲကို ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္....အတိတ္ေတြကို မတမ္းတမိဘဲေရာက္သြားမိခဲ့ေတာ့တယ္...။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပခုံးမွသည္..လည္ပင္းေနာက္မွ သိုင္း၍ေပြ႕ဖက္လာခဲ့ေတာ့...ရင္ထဲမွာ ေႏြးကနဲျဖစ္သြားရတယ္.. တဒိုင္းဒိုင္းခုန္ေနခဲ့တဲ့..ရင္ခုန္သံေတြက...ႏွလုံးသားဆီမွသည္

“သူငယ္ခ်င္း”

“သူငယ္ခ်င္း”

သူငယ္ခ်င္း…

ဘ၀ဆိုတဲ့..စကားႏွစ္ခြန္းဟာ

တို႔တေတြအတြက္..စိန္ေခၚမႈေတြပါ။

ပန္းခင္းလမ္းေတြ..မေလွ်ာက္ႏိုင္ေသးခင္

အေရာက္နင္းသြားခဲ့ရတဲ့..ဖိနပ္ပါးပါးေလးေတြက

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔…..

ေျခဖ၀ါးႏုႏုေလးေတြေတာင္…..

ေသြးရည္ေၾကေတြဥေနပါေရာလား….။
 

“ရူးသြပ္ျခင္းႏွလုံးသားရဲ႕...အျခားတစ္ဖက္ဆီမွ”

ကၽြန္ေတာ္...ႏႈတ္ဆက္ရေတာ့မယ္ဗ်ာ....
အၿပီးတိုင္ခြဲသြားခဲ့တာမဟုတ္ေပမယ့္...တကယ့္ကိုေ၀းၾကရေတာ့မယ္..ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ...ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ဆုံႏိုင္ၾကမလဲ....
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္..ျပန္ကာလွန္ကာ..စူးစူးစိုက္စိုက္ေတြနဲ႔ၾကည့္ေနမိခဲ့ၾကတယ္...။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ...လက္ျပဖို႔..အခ်ိန္တန္ေပမယ့္...ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ကို ၀န္ေလးေနမိခဲ့ၾကတယ္။ အေမးရွိေပမယ့္..အေျဖခက္တဲ့ပုစၦာလိုပဲ...ဘာရယ္ေၾကာင့္မသိ...ခြဲခြါခ်ိန္တန္လာေတာ့မွ...ပိုၿပီးလြမ္းရေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္လို႔..ကၽြန္ေတာ့္ ႏႈတ္ဖ်ားကေျပာထြက္ခဲ့ေပမယ့္...
ဆန္႔က်င္ဘက္ေက်ာခိုင္းျခင္းေတြနဲ႔အတူ...လွည့္ထြက္ခဲ့မိတ့ဲ..မ်က္ရည္ေတြကေတာ့...ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားကို...ရက္စက္ေစတယ္ဗ်ာ...။
သတိရတမ္းတျခင္းဆိုတာ...ေ၀းကြာျခင္းမိုင္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕တန္ဖိုးေပါ့၊အခ်ိန္ဆိုတဲ့နာရီေတြကေတာ့....အလြမ္းနာရီေတြကို...တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ေတာ့..
ကုန္လြယ္ေစလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္...။ သြားေတာ့မယ္လို႔...ႏႈတ္ဖ်ားမွတိုးတိုးေလး ေရရြတ္ရင္း..ၿမဲၿမံစြာဆုပ္ကိုင္မိခဲ့တဲ့လက္ေတြကိုေတာ့...တျဖည္းျဖည္း ေျဖေလ်ာ့ရင္းက..ေျခလွမ္းေတြကို
မသိမသာ..ေနာက္ျပန္လွည့္ခဲ့မိၿပီ....။ ေက်ာခိုင္းျခင္းရဲ႕ပါးျပင္ေတြထက္က...ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕မ်က္ရည္စေတြက....
အလြမ္းေတြကိုအံတုလာဖို႔..ႀကိဳဆိုေနခဲ့ၾကၿပီ....စကၠန္႔တစ္မိနစ္စာေလးဟာ...ကၽြန္ေတာ့္အတြက္...ခြန္အားေတြေမြးဖြားေစခဲ့လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္....။
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားက...အပြန္းအပဲ့မခံခ်င္ဘူးဗ်ာ...ထစ္ကနဲဆို...သိပ္၀မ္းနည္းတတ္တဲ့..အစေလးတစ္စက...ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားကို..ဖ်က္ဆီးတယ္
ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္ခဲ့တာက...၀မ္းနည္းျခင္းမဟုတ္၊ငိုေၾကြးျခင္းမဟုတ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း...ၾကည္ႏူးျခင္းဆိုတဲ့..ေခါင္းစဥ္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ...သာယာျခင္း
ဆိုတဲ့အသိုက္အၿမံဳေလးတစ္ခုကို..ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ရဖို႔ေပါ့...ထိုသို႔ေသာအလွအပတရားေတြကို...ဘာျဖစ္လို႔...ကၽြန္ေတာ္ခံစားခြင့္မရွိႏိုင္
ရတာလဲ...တစ္ေယာက္တည္းလားလို႔...ေမးခြန္းေတြေမးခဲ့ေပမယ့္လည္း....အေျဖမထြက္တဲ့..ပုစၦာေတြကို...တြက္ေနခဲ့ရသလိုပါပဲဗ်ာ...။
ခင္ဗ်ားတို႔ကို...ကၽြန္ေတာ့္ေနရာေလးမွာ..ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္..ခံစားၾကည့္ေစခ်င္လိုက္တာ...ဘာျဖစ္လို႔လဲဗ်ာလို႔ေမးလာခဲ့ရင္ေတာ့...
ကၽြန္ေတာ့္ကို စာနာနားလည္ေပးလာႏိုင္ေအာင္လို႔ပါ...ခံစားခ်က္ေတြ၊

ႏႈတ္ဆက္ကဗ်ာ

ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့...ေနျခည္ေလးေရွ႕ဆက္ရမယ့္ခရီးတစ္ခုအတြက္..

အမွတ္တရႏႈတ္ဆက္လာတဲ့ကဗ်ာေလးပါ....

အစ္မနႏၵာရဲ႕....ရင္ထဲက..ေရးဖြဲ႕ေပးလိုက္တဲ့ကဗ်ာေလးကို...

ေနျခည္ေလးက...အမွတ္တရဖန္တီးခဲ့တာပါ...

ကဗ်ာေလးထဲကအတိုင္းပါပဲ..ညီမ ဆက္ၿပီးႀကိဳးစားပါ့မယ္လို႔

ဒီေနရာေလးကေန...ေျပာခဲ့ပါရေစေနာ္...

အားေပးခဲ့တဲ့..စကားလုံးခြန္အားေတြအတြက္လည္း...ထာ၀ရမေမ့ပါဘူး..

ဒီကဗ်ာေလးကိုဖန္တီးရင္းျဖင့္....အစ္မနႏၵာကို...ရိုေသစြာျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါ

တယ္ေနာ္.....။

 
ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

“ႏွလုံးသားထဲက..ျမစ္ႏွစ္စင္း”

“ႏွလုံးသားထဲက..ျမစ္ႏွစ္စင္း”

တစ္ခ်ိန္က...ဒီလိုေလးေတြေပါ့...ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးၾကတယ္...

စားၾကေသာက္ၾက...စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ရင္းနဲ႔ေပါ့...

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့...အငယ္ဆုံးပဲ...အရမ္းလည္းဆိုးတာေပါ့...

ဒါေပမယ့္..ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔ မမက...ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္ခ်စ္ၾကတယ္ေလ

ဒီေတာ့လည္း...သိလ်က္နဲ႔ဆိုးႏြဲ႕ခဲ့မိတာေပါ့ဗ်ာ...

တစ္ခါတစ္ရံက်ရင္...ကၽြန္ေတာ္က...စိတ္ေကာက္ျပတတ္တယ္...

တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုစိတ္ေကာက္ျပရင္...ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလည္း

စိတ္ေကာက္ျပတတ္တယ္ေလ...အဲ့ဒီလိုေတြ စိတ္ေကာက္ရင္...

ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခ်ာ့တတ္တာသိေနခဲ့လို႔ေပါ့ဗ်..

တစ္ခါတစ္ရံက်ရင္...ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမက..တိုင္ပင္ႏွီးေႏွာၿပီး...

ဂါရ၀..ထာ၀ရပါအေမ

ေနျခည္ေလးကို...တစ္ညႏွင့္ တစ္မနက္တိတိ ေ၀ဒနာေတြျပင္းထန္စြာျဖင့္

လူ႔ေလာကႀကီးထဲသို႔ အေရာက္ေခၚေဆာင္ေမြးဖြားလာခဲ့ေပးပါေသာ

ခ်စ္ေသာေမေမအား...လက္ဆယ္ျဖာထား..ထာ၀ရဂါရ၀ျပဳပါ၏။

---------------------------------------------------------------------
ေရာ္ရြက္၀ါေတြ..ေၾကြလြင့္ေပမယ့္..

ေမေမ..ပါးေရမတြန္႔ေသးပါဘူး..။

ရာသီခြင္ေတြ..ေျပာင္းလဲေပမယ့္..

ေမေမ့ေမတၱာ..မေျပာင္းလဲေသးပါဘူး...။

ဇရာေတြ..ေထာင္းေနေပမယ့္

ပါးျပင္မွာ...သနပ္ခါးေဖြးေဖြးေလးေတြ

ေမႊးပ်ံ႕ စြာက်န္ေနေသးတယ္..။

စာကဗ်ာဖြဲ႕မမွီ....ေမ့ေမတၱာသည္

ျမင့္မိုရ္ေတာင္ဦး...မကက်ဴးလည္း

ေက်းဇူးသိရာ...ဤကမၻာမွာ

ေမေမသာ....ထာ၀ရပါ။

--------------------------------------
ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)
www.naychithitnwe.com

အေမမ်ားေန႔အတြက္ဂုဏ္ျပဳ

“ဒ႑ာရီထဲက..ေဖေဖာ္၀ါရီ”

ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့...လာမယ့္ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၄)ရက္ေန႔မွာ ေရာက္ရွိလာမယ့္

ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကဗ်ာစာအုပ္ေလးအတြက္..ေရးဖြဲ႕ေပးခဲ့တဲ့....

ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ...ကဗ်ာ(၅)ပုဒ္ထဲမွ...တစ္ပုဒ္အပါအ၀င္ပါ...

ခံစားအားေပးၾကပါအုံးေနာ္....။
---------------------------------------------------

“ဒ႑ာရီထဲက..ေဖေဖာ္၀ါရီ”

ခ်စ္သူမ်ားေန႔…

ရင္ခုန္ခဲ့ရ၊ အမွတ္တရ

ရူးသြပ္စြာပဲကြာ….။

ေတာက္ပတဲ့..မင့္မ်က္လုံးေတြ

လြမ္းခဲ့ရ…ထိုေန႔မွာ

စာတင္ခဲ့တဲ့၊ ေရႊအိုေရာင္ေန႔စြဲပါ။

လႈိက္ဖိုတဲ့..အသည္း(သဲ)ႏွလုံး

ေပးအပ္ခဲ့..ေဖေဖာ္၀ါရီဟာ

ဒ႑ာရီေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ…။

“အနိစၥျမင္ကြင္း”

“အနိစၥျမင္ကြင္း”
ဘ၀တစ္ပါး၊ ေျပာင္းေရႊ႕ကြယ္လြန္
သြားၾကေလၿပီ၊ အနိစၥသည္
ၿမဲသည္မရွိ၊ ခႏၶာရုပ္လည္း
ေဆြးေျမ့အိုေဟာင္း၊ ေနရာေျပာင္းလို႔
ထားခဲ့ေလၿပီ၊ က်န္ရစ္သူဆီ..။
ပူေဆြးေသာက၊ ဗ်ာပါဒက
တေပြ႕တပိုက္၊ ေထြးပိုက္ကာရယ္
သံသရာစက္၊ မျပတ္လည္သည္
ငါ့ခႏၶာလည္း၊ တစ္ေန႔ထိုသို႔
ျဖစ္မည္ၾကံေတြး၊ မေႏွးေစဘဲ
ပြားမ်ားေ၀စည္၊ ဘာ၀နာသည္

ႏွလုံးသားေဆးေရးပန္းခ်ီ

“ငိုသံေတြ..တိတ္ေစခဲ့ၿပီ…”

“ငိုသံေတြ..တိတ္ေစခဲ့ၿပီ…”
ငါမငိုခဲ့တာ..ၾကာလွေပါ့..
ခ်စ္သူရဲ႕..အၿပံဳးေတြေၾကာင့္ေပါ့
ဟန္ေဆာင္မႈေတြကင္းတဲ့..အၿပံဳးေတြ
ငါ့မ်က္ႏွာျပင္မွာ..၀င္းပလို႔ေနခဲ့ၿပီ
ခ်စ္သူရဲ႕..ေႏြးေထြးတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ေပါ့
သို႔ေပမယ့္..
ညဥ့္နက္တဲ့ သန္းေခါင္ယံ
အေတြးစေတြ..လြင့္ျပယ္လာေတာ့
ရင္ခုန္သံေတြက…မရပ္တန္႔ႏိုင္ခဲ့ဘူးေပါ့..
ေခ်ာ့ေတးတစ္ပုဒ္..သံစဥ္ေလးေတြနဲ႔
အိပ္ခ်ိန္မွန္..အိပ္ေစတတ္သူ..
မ်က္ရည္စေတြ..စီးဆင္းေလတိုင္း

“နားလည္ႏိုင္ေစ”

“နားလည္ႏိုင္ေစ”
တစ္ေယာက္တည္းပါ…
ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့….ကံၾကမၼာေတြေၾကာင့္
ရိုက္ခတ္လာတဲ့..စကားလုံးေတြက
ေလျပင္းေတြ..တိုက္ခတ္ေနသလို
ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းေပမယ့္
နားမလည္ႏိုင္တဲ့…ဘ၀ေတြကို
နားလည္စြာနဲ႔..ရင္စည္းခံ
အထီးက်န္ဘ၀ေတြထဲမွာ…တစ္ေယာက္တည္း…။
ေျပာၾကပါေစ…
လွပေသသပ္မႈမရွိတဲ့..စကားလုံးေတြ
အတြင္းက်က် ခံစားခ်က္ေတြကို
နားမလည္ႏိုင္ေသးလို႔ပါ….။
စကားလုံးအသုံးအႏႈန္းေတြက
လိမ္တမ္းညာတမ္း…ကစားခဲ့တာမဟုတ္
အေျဖမွန္ရွာမေတြ႕တဲ့…ဘ၀ေတြမွာ
ကံၾကမၼာက..အလွည္အေျပာင္းထားခဲ့တာပါ..။

“အလင္းမဲ့သံတိုင္”

“အလင္းမဲ့သံတိုင္”

ရြက္ေျခာက္အိုေတြ ဖုံးကြယ္ေနတဲ့

တစ္ခုေသာအမိုးေလးမွာ

ေက်းငွက္ေတြက တြန္သံသာလို႔…

နား၀င္မခ်ိဳတဲ့…အမိန္႔သံတစ္ခုက

နံရံအျပင္ဘက္ဆီသို႔…တိုးထြက္လာခဲ့တယ္။

ခဲ (ဂဲ)ေတြဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ေျမနီလမ္းမေပၚမွာ

ေရွ႕ေနာက္ေတာင္ေျမာက္..ေလွ်ာက္လို႔ေနၾကတယ္

မေမာႏိုင္..မပန္းႏိုင္….မစားႏိုင္…မေသာက္ႏိုင္။

ေဟာင္းအိုေဆြးေျမ့ေနတဲ့…သံတိုင္ေတြက

တဆာဆာနဲ႔..ေအာ္ဟစ္ေနၾကတယ္။

ညွိဳးငယ္ေနတဲ့ …မ်က္လုံးေတြက…

တစ္စုံတစ္ရာဆီကို..လက္ယက္ေခၚေနသလို

ဤအခ်ိန္မွာေတာ့…

ဆန္႔တန္းထားတဲ့…လက္တစ္စုံေပၚမွာ

လက္လက္ထေနေအာင္…ေတာက္ပေနတဲ့

ေငြအိုေရာင္…သံကြင္းတစ္စုံက

ေခ်ာက္(ေဂ်ာက္)ကနဲဆို…ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္…။

ထိုစဥ္…

မဲျပာနက္ေနတဲ့..စက္တပ္ယာဥ္တစ္စီးက

သံတိုင္ေတြၾကားဆီမွ…

အသင့္ေစာင့္ႀကိဳေနခဲ့ေလရဲ႕…။

ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္

အားလုံးပဲ....သာယာေသာနံနက္ခင္းေလးျဖစ္ပါေစရွင္...

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ျခင္းေတြနဲ႔အတူ...ဆႏၵေတြနဲ႔....ဘ၀ေတြလည္း

တထပ္တည္း က်ႏိုင္ၾကပါေစရွင္။

ေလာကီ...ေလာကုတၱရာႏွစ္ျဖာအက်ိဳးကိုလည္း....ပူးတြဲေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစရွင္....။

ေနျခည္ေလး....အားလုံးကို ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ရွင္....အြန္လိုင္းေျမမွခြဲခြါခြင့္ျပဳပါ....။

“ဒီေန႔”

ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့....ကဗ်ာစာအုပ္ေလးအတြက္ဆိုၿပီး ေရးထားေပးခဲ့တာပါ....အႏွစ္သက္ဆုံး...အားအရဆုံးကဗ်ာေလးျဖစ္ေပမယ့္....ကဗ်ာေရြးတဲ့သူက...စာမူမွားၿပီးေရြးခဲ့လို႔...က်န္ေနခဲ့တာေလးပါ....။

ခံစားၾကည့္ၾကပါအုံးေနာ္....တိုက္ဆိုင္မႈရွိသူတိုင္း....
---------------------------------------------------

“ဒီေန႔”
ဒီေန႔…
မည္သူ႔ကိုမွ်…
ဘာေန႔လဲလို႔..မေမးခ်င္ပါဘူး
သိလွ်က္နဲ႔…ေရွာင္ေျပးခဲ့တယ္။
ဒီေန႔…
ဘယ္သူေတြေမး..
ငါမသိခ်င္ဆုံးေန႔ရက္..
ေျဖခဲ့မိတယ္၊ စိတ္ရင္ထဲ၀ယ္..။

ဒီေန႔…
ရင္ခြင္ခ်င္းအပ္၊ စုံမက္ခဲ့တဲ့
အနမ္းတစ္ခု၊ ေၾကြလြင့္သြားၿပီ
အေ၀းဆုံးတစ္ေနရာဆီ…။

ဒီေန႔…
အိပ္မက္သလို၊ ႏိုးထျပန္ၾကည့္
ေပြ႔ဖက္ခ်စ္ျခင္း၊ ယုယျခင္းက
ေရွာင္ဖယ္ခြါေျပး…အေ၀းဆီမွာ။

“ဂီတာပ်ိဳရဲ႕..မဟူရာည”

ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ေလာက္က..လသာစညေလးမွာေပါ့..
ေနျခည့္အခ်စ္ဆုံးေမာင္ေလးဂီတာကို..ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး..ဂီတာျမင္ရင္..တီးေတာ့မတီးတတ္ပါဘူး...တီးၾကည့္တာေပါ့..သံစဥ္ေတြက ပုံေဖာ္လို႔မရေပမယ့္....ဂီတာတီးရင္းက ရလာတဲ့ခံစားမႈ..ေပ်ာ္ရႊင္မႈ..ေနာက္တစ္ခုကေတာ့..ဂီတာကို စတင္တီးကာစ ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔အတူ...သံစဥ္ေတြပါဖြဲ႕ခ်င္ေနမိတဲ့...ေနျခည့္ရင္ထဲကျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ...ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔...ခံစားၿပီးေရး
လိုက္မိတဲ့ကဗ်ာေလးပါ...ဖြဲ႕ဆိုဖို႔အတြက္ အေရးအသားေတြကေတာ့...ဒီထက္ရွိခဲ့ေပမယ့္.. ဂီတာတီးခတ္ရင္း ရလာတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြေၾကာင့္...ဒီေလာက္ေလးနဲ႔ပဲ...ခံစားေပးၾကပါအုံးေနာ္။
စာသားေတြရလာခဲ့ေပမယ့္ ေခါင္းစဥ္ေပးဖို႔..အေတာ္ေလးစဥ္းစားခဲ့ရပါတယ္
ေနာက္ဆုံး..အေတြးတစ္ခုက..ျမင္တဲ့ေခါင္းစဥ္ေလးပါပဲ...
လူငယ္တစ္ေယာက္က ဂီတာကိုကိုင္တြယ္ကာစမို႔....ဂီတာပ်ိဳဆိုၿပီး...တင္စားခဲ့တာေလးပါ..
မဟူရာညကေတာ့....ေပ်ာ္ရႊင္မႈ...ရင္ခုန္သံေတြအားလုံးကို တင္စားၿပီး...လသာညေလးမို႔ပါ.....။

-------------------------------------------------------------------

“ငါ့အတြက္မဟုတ္တဲ့ေန႔”

2013ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ(၁၄)ရက္ေန႔ကဗ်ာစာအုပ္ေလးထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့

ကဗ်ာေလးပါ....။

ခံစားၾကည့္ပါအုံးေနာ္....။
-------------------------------
“ငါ့အတြက္မဟုတ္တဲ့ေန႔”
ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ တစ္ဆယ့္ေလးရက္
ငါနဲ႔သက္ဆိုင္သလား..မသက္ဆိုင္သလားမသိ
ေ၀ခြဲရခက္တဲ့၊ အေျဖတစ္ခုဟာ
ငါ့ရင္ကို…ေမးခြန္းေတြျဖစ္ေစတယ္။

ခ်စ္သူမ်ားေန႔၊ ေဖေဖာ္၀ါရီတဲ့
ငါေပ်ာ္ႏိုင္သလား…မေပ်ာ္ႏိုင္သလားမသိ
သူမ်ားေတြလို…ေခ်ာကလက္ေတြစားခ်င္တယ္
သူမ်ားေတြလို…စုံတြဲ၀တ္ဆင္ခ်င္မိတယ္
သူမ်ားေတြလို…လက္ေဆာင္လွလွေလးေတြရခ်င္မိတယ္
ဒါေပမယ့္…ငါရယ္မိပါတယ္…
ထိုေန႔ဟာ…ငါ့အတြက္မဟုတ္။

“ပုံျပင္ထဲက..ေဖေဖာ္၀ါရီတမ္းခ်င္း”

ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ ထုတ္ေ၀မယ့္ကဗ်ာစာအုပ္ေလးထဲက... ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ....

“ပုံျပင္ထဲက..ေဖေဖာ္၀ါရီတမ္းခ်င္း”
ပူေႏြးျပင္းရွရွ ေလျပည္က
ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူးတို႔နဲ႔အတူ
ညင္သာစြာ တိုးေ၀ွ႕တိုက္ခတ္လာတယ္..။
ငါရႈရႈိက္ခဲ့တဲ့ ေလေျပရနံ႔ေတြက
ေအာက္ဆီဂ်င္မပါေတာ့သလို
ရင္ခုန္သံႏႈန္းေတြကို ရပ္တန္႔ေစခဲ့တယ္…။

ဟိုး…အေ၀းခပ္ေရးေရးေလးမွာ
ေျခလွမ္းေတြက နီးကပ္စြာလာခဲ့တယ္
ငါ့ရင္အစုံမွာခိုနားဖို႔အတြက္…
လွမ္းလာခဲ့ေလေရာသလား..သခင္ရယ္..။

“ေတာင္ပံခတ္သံ”

“ေတာင္ပံခတ္သံ”

ဘ၀အတြက္ ခက္ခက္ခဲ

ေလွ်ာက္ရတဲ့လမ္းေတြမွာ

ေၾကမြေနတဲ့ ဖိနပ္တစ္ရံကလည္း

ပါးလွပ္လွပ္ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ…။

အံ၀င္ခြင္က်မရွိေသးတဲ့..ဘ၀တစ္ခုဟာ…

ေႏြေလေျပေၾကြေနတဲ့

ရြက္ေျခာက္ေလးေတြလိုပါပဲ

ဟိုဟိုဒီဒီ..လူးလြင့္၀ဲပ်ံေနလို႔ေပါ့…။

“ေဖေဖာ္၀ါရီကမၺည္းသစၥာ”

“ေဖေဖာ္၀ါရီကမၺည္းသစၥာ”

ခ်စ္တိုင္းလည္းမညား…

ခဏတိုင္းလည္း..မေ၀းပါရေစနဲ႔…။

မင္းနဲ႔ငါ…ရင္ခ်င္းအပ္

ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕ တမ္းတေငးခ်ိန္

အလြမ္းပါးျပင္ကို… အနမ္းသင္ခန္းစာေလးေပးခဲ့လိုက္ၿပီ….။

မင္းနဲ႔ငါ အတူေျပာခဲ့တဲ့..

ေဖေဖာ္၀ါရီခ်စ္သူမ်ားေန႔…

ေရာက္လာခဲ့ၿပီ…သကၠရာဇ္ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ့္သုံးဆီ…။

“ညဥ့္ဦးယံေတးသံေတြဖြဲ႕ေစ”

“ညဥ့္ဦးယံေတးသံေတြဖြဲ႕ေစ”

ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ မၾကာေသးေပမယ့္

အေတာ္ပင္..အေမွာင္အတိက်ခဲ့ၿပီ               

ညဆိုတဲ့အခ်ိန္က..စိုးမိုးခဲ့လို႔

ၾကယ္ေတြေတာင္..စုံေနမွေပါ့ပဲ..။

ေပတရာလမ္းေပၚကို လွည့္ၾကည့္မိျပန္ေတာ့..

ေမာ္ေတာ္ကားေတြက တ၀ွီ၀ွီ

ေျပးလမ္းေပၚ..ဟိုဒီေရြ႕လ်ားလို႔

သူတို႔လည္း..ေန၀င္ခဲ့ျပန္ၿပီ….။

ေလေျပအခ်ိဳ႕က ေ၀ွ႕လာျပန္တယ္

စကားသံအခ်ိဳ႕က..နား၀ဆီမွာ

ပဲ့တင္ထပ္တဲ့..ေၾကးစည္သံေၾကာင့္

အမွ်ေပးေ၀..သာဓုေခၚခဲ့မိတယ္..။

“တဏွာပယ္သတ္မဂၢင္ဆက္”

“တဏွာပယ္သတ္မဂၢင္ဆက္”
အခ်စ္အခ်စ္ ရင္၀ယ္ျဖစ္တည္
စိတ္သ႑ာန္၀ယ္ ေမြ႕ေလ်ာ္ကိန္းေအာင္း
ပူေလာင္ႏြမ္းလ် ခ်မ္းျမမၾကည္
ရွိပါေပသည္ ထုိကားဒုကၡ
ေအာက္ေမ့တမ္းတ သတိလည္းရ
လြမ္းကာေနလည္း မေမာပန္းဘဲ
ခရီးရွည္ဆက္ ေတြးလ်က္ၿမဲပင္
မေမ့မေလ်ာ့ အေရာက္သြားမည္
ပူေဆြးေသာက ဗ်ာပါဒရ
သံေ၀ဂေတြ ေ၀ကာေနလည္း
ေနာက္မဆုတ္တမ္း လွမ္းကိုင္စြဲမက္
ဖက္တြယ္ရမၼက္ အဆက္မျပတ္။

လွေသာေမတၱာ...ျဖဴေသာႏွလုံးသား

ေႏြးေထြးေစေသာ၊ အၿပံဳးတရား

ႏွလုံးသားက၊ လွပါေပတယ္။

ကမၻာေက်ာ္တဲ့၊ မင္းသမီးရႈံး

စံျပဳထိုက္တဲ့၊ မ်ိဳးႏြယ္ဖြားရယ္

သာကီႏြယ္ဖြား၊ ျမတ္သည့္စိတ္ထား

ဟိတ္ဟန္က၊ မ၀ါၾကြားခဲ့

စာသားေတြထက၊္ အေရာင္ကလက္

တဖ်က္ဖ်က္နဲ႔၊ သြက္လက္ေနခဲ့။

“ႏွလုံးလွပိုင္ရွင္”

“ႏွလုံးလွပိုင္ရွင္”

ႏွစ္ကာလေတြက အေတာ္ပင္ၾကာခဲ့ေလၿပီ..တာ၀န္ေတြ၊ ၀တၱရားေတြကိုယ္စီကိုယ္ငွျဖင့္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနခဲ့ၾကေပမယ့္ တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ ဆုံေတြ႕ၾကရလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့ၾကပါဘူး…ဒါေပမယ့္လည္း ဆုံေတြ႕ခဲ့ၾကရျပန္ေသးသည္။ ကၽြန္မအတြက္ လြန္ခဲ့ေသာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ကာလကို ေရာက္ရွိသြားသလိုပါပဲ..မေန႔တစ္ေန႔ကလို ပီတိေတြက လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ပီတိတစ္ခုကို ရခဲ့မိတာေၾကာင့္လည္း ပို၍ပင္ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးခဲ့ရျပန္သည္။ ကၽြန္မ၏၀မ္းသာျခင္းပီတိအၿပံဳးသည္ ေငြေၾကးထက္ပင္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပမည္။ လြန္ခဲ့ေသာေလးႏွစ္တာကာလအခ်ိန္ေလးက ကၽြန္မ၏အသက္ အရြယ္က (၂၃)ႏွစ္မွ်သာရွိေသးသည္၊ ကၽြန္မ၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ယဥ္ၾကည္ႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္တြင္ အတူတူ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဘူးၾကသည္… ယဥ္ၾကည္က ကၽြန္မ၏ သူငယ္ခ်င္းဆိုေပသည့္ ကၽြန္မထက္အသက္အရြယ္အရ (၅)ႏွစ္မွ်ကြာသည္.. ထို႔ေၾကာင့္လည္း ကၽြန္မက မယဥ္ၾကည္ဟုပင္ေခၚသည္။ တစ္ေန႔ေတာ့..မယဥ္ၾကည္၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္သူ သိန္းဇံႏွင့္ ေဇာ္ကိုဆိုေသာ လူႏွစ္ေယာက္ ကၽြန္မတို႔၏ဆိုင္သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကသည္။ မယဥ္ၾကည္၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ကၽြန္မထက္ပင္ အသက္အရြယ္ကြားျခားလွသည္..ကၽြန္မအား ညီမလိုတစ္မ်ိဳး.. သူငယ္ခ်င္းလိုတဖုံ ခ်စ္ခင္ခဲ့ၾကသည္…

“ညီမေလး ျမတ္ပန္းႏြယ္..ဒါ…အစ္မရဲ႕..သူငယ္ခ်င္းေတြေလ”

“သူ႔နာမည္က သိန္းဇံ…သူ႔နာမည္ကေတာ့ ေဇာ္ကိုတဲ့..မွတ္ထားေနာ္”

“ဟုတ္ကဲ့ပါအစ္မ…ေအာ္..ဒါနဲ႔…အစ္ကိုတို႔က…အစ္မယဥ္ၾကည္နဲ႔ အသက္အတူတူပဲဆိုေတာ့…အစ္ကိုသိန္းဇံ… အစ္ကိုေဇာ္ကိုလို႔ ပဲ ေခၚမယ္ေနာ္”

“ရပါတယ္ဟာ…ငါတို႔က ယဥ္ၾကည္န႔ဲဆို ေျပာမနာဆိုမနာ..ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြေလ…”

ထိုေန႔မွစ၍ပင္ ကၽြန္မႏွင့္ မယဥ္ၾကည္..အစ္ကိုသိန္းဇံ…အစ္ကိုေဇာ္ကိုတို႔သည္ ေျပာမနာဆိုမနာ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားပင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ကၽြန္မတို႔ေလးေယာက္ထဲတြင္မူ အစ္ကိုသိန္းဇံသည္ ခ်ဴခ်ာသည္၊ အင္ဂ်င္နီယာတစ္အေယာက္အျဖစ္ လုပ္ငန္း ခြင္တြင္၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရခဲ့ေသာ္လည္း က်န္းမာေရးတြင္ေတာ့ ေဆးခန္းကပင္ အရႈံးေပးထားရေလာက္ေအာင္ ပင္ျဖစ္သည္။ သူတို႔အေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ျဖင့္ မယဥ္ၾကည္မွ ကၽြန္မကိုေျပာျပ၍သာ အေၾကာင္းစုံသိရသည္။ ထိုသို႔ပင္ ကၽြန္မတို႔(၄)ဦး၏ ခင္မင္မႈသည္ ပို၍ပင္နက္ရႈိင္းလာခဲ့ၾကသည္။ တစ္ေန႔ ဇန္န၀ါရီလရဲ႕ ေန႔လယ္(၁၀)နာရီအခ်ိန္ခန္႔ေလာက္ေပါ့… အစ္ကိုသိန္းဇံႏွင့္ အစ္ကိုေဇာ္ကိုတို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကၿပီး…

“ေနာင္ႏွစ္ကို ႀကိဳေနအုံးမည္”

“ေနာင္ႏွစ္ကို ႀကိဳေနအုံးမည္”

ခ်စ္ရသူေရ..Januaryလကိုေရာက္လာျပန္ၿပီေနာ္..ဒီအခ်ိန္မွာ Aprilလတုန္းက သၾကၤန္မိုးသီခ်င္းေလးကို ခံစားၾကည့္လိုက္ရင္ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ျဖစ္ေနမလားဘဲေနာ္…ဒါေပမယ့္လည္းေလ ခုလိုရာသီမ်ိဳးမွာ သၾကၤန္မိုးဆိုတဲ့ သံစဥ္ေလးကို ရင္ခုန္သံအျပည့္နဲ႔ နားဆင္ၾကည့္လိုက္ပါလား…တစ္ခ်ိန္တုန္းက တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အတိတ္ေန႔ ေတြကို ျပန္လည္တမ္းတမိေနၾကမွာပါ…။

သံစဥ္ေလးရဲ႕အစမွာ..လြမ္းစရာေကာင္းလြန္းလွသလို ေႏြဦးရာသီရ႕ဲ သင္းပ်ံ႕စြာက်န္ရစ္ခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ သၾကၤန္ရနံ႔ေတြကလည္း အခ်ိန္ကာလေတြနဲ႔အတူ လြင့္ေမ်ာလို႔သြားခဲ့ျပန္ၿပီေနာ္…။

လူေတြကေျပာၾကလိမ့္မယ္ ခ်စ္ရသူေရ…ဒီလိုရာသီဥတုေလးမွာ သၾကၤန္သီခ်င္းေလးကို နားေထာင္မိတဲ့ ကၽြန္မကိုေပါ့…ကၽြန္မ ဥေပကၡာျပဳထားခဲ့ပါတယ္ေနာ္..အႏုပညာနဲ႔ထပ္တူ ႏွလုံးသားမွေပါက္ဖြားလာခဲ့ေသာ အတိတ္ေန႔ရက္ေတြက ဥေပကၡာနဲ႔ယွဥ္ရင္ စိုးမိုးလြန္းအားႀကီးခဲ့လို႔ပါ….

Aprilကို မေရာက္ခင္အခ်ိန္က ကၽြန္မတို႔ေတြ Aprilကို ေမွ်ာ္ေနတတ္ခဲ့ၾကတယ္ေနာ္…ေႏြဦးရာသီရဲ႕ တိတ္ဆိတ္ ေျခာက္ေသြ႕လြန္းတဲ့ ညသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ေတြရဲ႕ ေလဦးေလေျပေလးေတြက တျဖဴးျဖဴးနဲ႔မို႔ သၾကၤန္မိုးနဲ႔အတူ စီးေမ်ာသက္၀င္ လွပေနတတ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ…

“ေဆးေၾကာပါ”

“ေဆးေၾကာပါ”

မိမိကိုယ္စိတ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေစရာ
သူပင္မလုပ္၊ ကိုယ္သာလုပ္သည္။
မိမိစိတ္ကိုယ္၊ ပူေလာင္ေစရာ
ေတြးမ်ားၾကံဆ၊ မေႏွးဗ်ာပါဒ။

ပူေလာင္တြင္းေရ၊ စိတ္အ၀ီစိထဲ
ႏွစ္ကာလၾကာ၊ ဆက္ရက္ေန႔စဥ္
အဘယ္သို႔ပင္..မပူမည္နည္း။

အေတြးၿငိမ္သက္၊ ေဆြးရမၼက္လည္း
ရွိပါတစ္စ၊ ခ်ဲ႕ကားၾကံစည္
ေတြးစည္ပင္သည္…
အဘယ္ေအးခ်မ္းေတာ့မည္နည္း..။

“ၾကည့္မွန္တစ္ခ်က္…အလွမပ်က္”

“ၾကည့္မွန္တစ္ခ်က္…အလွမပ်က္”

တစ္ေန႔ေသာ္လာ ၾကည့္မွန္တစ္ခ်က္

အၿပံဳးမပ်က္ ၾကည့္ကာေနလည္း

အမုန္းမဖက္ ေမာမပန္းဘဲ

တစိမ့္စိမ့္ျဖင့္ ၾကည့္ကာေပ်ာ္ေန…။

ျခယ္သလိမ္းက်ံ အျမင္တင့္ရန္

ရယ္ကာအၿပံဳး ငိုကာတစ္လွည့္

သိျမင္ေနေစ မွန္တစ္ခ်က္ေပ..။

ေက်နပ္ရႊင္ၿပံဳး စိတ္ႏွလုံးတြင္

လုံးလုံးမသိ ဇရာအျဖစ္

ၾကည့္လွ်င္ရြံရွာ အမွန္ပါ….။

“ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေမာင္ညီမေလးမ်ားဖတ္ဖို႔”

“ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေမာင္ညီမေလးမ်ားဖတ္ဖို႔”

လူ႔ေလာကႀကီးမွာ ဖူးပြင့္ေ၀ဆာလာၾကမယ့္ ေမာင္ညီမေလးတို႔ေရ..ေမာင္ညီမေလးတို႔အတြက္ ရင္ထဲကစကားေလးေတြကို ရသအက္ေဆးေလးတစ္ခုအျဖစ္ ဖန္တီးေပးပို႔လိုက္ပါတယ္ေနာ္။ လူ႔ေလာကႀကီးထဲမွာ..ေမြးဖြားျခင္းဆိုတာရွိခဲ့ၾကလို႔… လူ႔ဘ၀ ႀကီးကိုေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကေပမယ့္..ဆက္လက္အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္..ေမာင္ညီမေလးေတြမွာ..ခြန္အားသစ္ေတြ လိုအပ္ ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္..ဘ၀ဆိုတာဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းရဲ႕ အတိတ္ကံအက်ိဳးေပးပုံခ်င္း တူညီႏိုင္မႈ မရွိႏိုင္ ၾကသလို..ျဖတ္သန္းရမယ့္ဘ၀ရဲ႕အခက္အခဲေတြဆိုတာကလည္း တူညီႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္…။

ေမာင္ညီမေလးတို႔ေရ..ဘ၀ဆိုတာဟာ..ပင္လယ္ျပင္က်ယ္ႀကီးတစ္ခုလိုပါပဲ..ကူးခတ္ႏိုင္ဖို႔ခက္ခဲၾကတယ္..ကူးခတ္ႏိုင္ခဲ့ျပန္ရင္ လည္း ..မေလွ်ာ့ေသာဇဲြ…လုံ႔လ..၀ီရိယေတြနဲ႔ေပါင္းစပ္ၿပီး ကူးခတ္ၾကဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္..ေလွ်ာက္ေသာလမ္းေတြဟာ..တစ္ခါတစ္ရံ စင္းလုံးေခ်ာကတၱရာလမ္းတစ္ခုလို ေျဖာင့္ျဖဴးႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူပါဘူး..တစ္ခါတစ္ရံ ေက်ာက္ခဲေတြ..ဆူးေျငာင့္ေတြ…အမႈိက္ သရိုက္အညစ္အေၾကးေလးေတြ..ဖုန္မႈန္႕ေလးေတြ စသည္ျဖင့္ ေတြ႕ရမွာေတာ့ ဧကန္ပါပဲ…ဒါေပမယ့္ ေတြ႕ႀကံဳရတဲ့အညစ္အေၾကး ေတြကို သင္ခန္းစာတစ္ခုအျဖစ္မွတ္ယူရင္း..ေမာင္ညီမေလးေတြက ႀကိဳးစားအားထုတ္သြားရမယ္ေနာ္..။

ခ်စ္ရေသာေမာင္ညီမေလးတို႔ေရ…တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီမွာ..အားနည္းခ်က္..အားသာခ်က္ေတြဆိုတာ.ရွိေနမွာအမွန္ဘဲေနာ္.. တစ္ခါတစ္ရံ အားသာခ်က္ေတြရွိေနတဲ့အခါ..မာနေတြ…ေလာဘေတြ..ေဒါသေတြ..ေမာဟေတြဖုံးလႊမ္းေနတတ္ၿပီး လိုရာခရီးကို မေရာက္ႏိုင္ခဲ့တာမ်ိဳးေတြျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္…တစ္ခါတစ္ရံ အားနည္းခ်က္ေတြမ်ားစြာရွိလာတဲ့အခါမွာလည္း..အားနည္းခ်က္ဆို တဲ့ စိတ္ကေလးတစ္ခုကို ဦးေႏွာက္ထဲမွာ အေသအခ်ာစြဲလို႔မွတ္ထားျပန္ရင္လည္း..အဲ့ဒီအားနည္းခ်က္ေတြက ေမာင္ညီမေလးတို႔ ရဲ႕ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ ခရီးလမ္းေတြအတြက္ တံခါးေတြပိတ္ေနတတ္ပါတယ္…လူ႔ဘ၀ဆိုရယ္လို႔ျဖစ္လာခဲ့ရင္… ေမာင္ညီမေလးေတြသာမကပါဘူး..လူဆိုတဲ့ ပုထုစဥ္မွန္သမွ်ေတြမွာ အားနည္းခ်က္…အားသာခ်က္ေတြရွိၾကပါတယ္..အဲ့ဒီလို စိတ္ေတြကိန္းေအာင္းေနခဲ့ရင္ေတာ့..အတတ္ႏိုင္ဆုံးေမာင္းထုတ္ပစ္ႏိုင္ရမယ္ေနာ္..အဲ့ဒီအရာေတြဟာ ကိုယ္စီကိုယ္စီမွာ အလိုလို ေရာက္လာတတ္ၾကတဲ့ ေစတသိတ္ေတြျဖစ္ေနတာမို႔..မလိုလားအပ္တဲ့စိတ္ေ၀ဒနာေတြအတြက္ ေမာင္ညီမေလးတို႔ရဲ႕ဘ၀ ေရွ႕ေရးေတြကို ေႏွာင့္ေႏွးမသြားၾကပါေစနဲ႔ေနာ္…။

ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေမာင္ညီမေလးတို႔ေရ..ဘ၀ဆိုတာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းလည္း ျဖစ္ခြင့္မရႏိုင္ၾကသလို…မျဖစ္ခ်င္တဲ့အရာေတြလည္း ျဖစ္လာ တတ္ၾကပါတယ္…ဒါဟာ..ေလာကရဲ႕ သဘာ၀နိယာမတရားေတြပါပဲ..တစ္ခါတစ္ရံ ေမွ်ာ္မွန္းထားၾကသေလာက္…တစ္ခါတစ္ရံ မေမွ်ာ္မွန္းထားပါဘဲ..ျဖစ္လာခဲ့ၾကတာေတြဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာၾကားတဲ့ အနိစၥ…မၿမဲေသာတရားေတြေပါ့..ေမာင္ညီမေလး တို႔ရဲ႕ဘ၀ေတြမွာလည္း ခဏခဏတိုင္း ႀကံဳေတြ႕ေနၾကမွာပါ…အဲ့ဒီမၿမဲေသာတရားေတြကိုသာ…ဇြဲရွိရွိနဲ႔…စိတ္ဓာတ္ေတြကို ၾကံ႕ၾကံ႕ခိုင္မာေအာင္ထားၾကမယ္…ႀကံဳေတြ႕လာႏိုင္မယ့္ အဆိုးအေကာင္းေတြကိုသာ အရႈံးမေပးၾကဘဲ ေက်ာ္ျဖတ္သြားႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေမာင္ညီမေလးတို႔ေလွ်ာက္ခ်င္ေသာလမ္း…သြားလိုေသာလမ္းေတြကို အေရာက္သြားႏိုင္ၾကမွာပါ…။

“ဓမၼျဖင့္သာ..ေက်းဇူးဆပ္ပါရေစအေဖ”

“ဓမၼျဖင့္သာ..ေက်းဇူးဆပ္ပါရေစအေဖ”
ဒီေန႔ဟာ ကၽြန္မဘ၀အတြက္ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာဆႏၵေလးတစ္ခု ၿပီးေျမာက္သြားခဲ့ပါၿပီ၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ ဖခင္ကို ပဥၹင္းခံေပးခ်င္ခဲ့တာ ကၽြန္မရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဆည္းခ်င္တဲ့ကုသိုလ္ေလးတစ္ခုပါ၊ ဒါေပမယ့္လည္း ဖခင္ရဲ႕အနားမွာ ေက်ာင္း ဒါယိကာမေလးအျဖစ္ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြျပဳစုလုပ္ေကၽြးခြင့္မရခဲ့တဲ့အတြက္ေတာ့..၀မ္းနည္းမိသလို၊ ၀မ္းလည္းသာမိခဲ့ရပါတယ္..။
အေဖဟာ သကၤန္းရုံဖို႔ထက္ ကတုံးတုံးရမွာကို သူက အေၾကာက္ဆုံးပါပဲ…ဘာေၾကာင့္ရယ္ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္မလည္း မေျပာတတ္ ေလာက္ေအာင္ပါပဲ၊ ကၽြန္မလူမွန္းသိတတ္စအရြယ္ကတည္းက..တရားေတြနဲ႔ နီးစပ္မႈရွိေနၿပီဆိုကတည္းက အေဖ့ကို ပါရမီျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ခဲ့တာပါ…ထို႕အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဒါယိကာမေလးအျဖစ္ခံယူၿပီး ပဥၹင္းခံေပးဖို႔ ေျပာခဲ့ဖူးတာေတြက လည္း အႀကိမ္ေပါင္းမေရတြက္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး…၊အေဖဟာ ဘိုးဘြားမ်ားလက္ထက္ကမွပင္ ပဥၹင္းခံဖူးခဲ့ျခင္းလည္းမရွိပါဘူး၊ ဘိုးဘြားေတြကလည္း သားေယာက္်ားေလးဆိုၿပီး တိုက္တြန္းေပးခဲ့တာ..ႏႈိးေဆာ္ေပးခဲ့တာမ်ိဳးမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး…ကၽြန္မအျပင္ အေဖ့ကို ပဥၹင္းခံေစခ်င္ခဲ့တာကေတာ့…အေမလည္း အပါအ၀င္ေပါ့…။
ခုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ဆႏၵေလးေတြကိုယ္စီ ျပည့္၀ခဲ့ရသလို…အေဖ့အတြက္လည္း ပစၥဳပၸာန္ဟာ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ေလးျဖစ္ေနခဲ့ပါ ၿပီ…၊ အေဖဟာ သကၤန္းမရုံခ်င္သည့္အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ကတုံးမတုံးခ်င္တာပါပဲ၊ သူ႔မွာ ကုသိုလ္စိတ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိပါ တယ္…၊ ကုသိုလ္တရားေတြလုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြလည္းရွိခဲ့ပါတယ္၊ သားသမီးေတြ၏ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ စေသာ အေရးေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္ေတြကုန္ဆုံးေနခဲ့ရပါတယ္၊

“ရင္ထဲမွာငို”

“ရင္ထဲမွာငို”
လြမ္းစိတ္ေတြၾကားမွာ..
ေဖြရွာမိတယ္
ေမွ်ာ္ခဲ့မိတာအေမာ
စိတ္ေဇာေတြက ငါ့မွာ….။
လြမ္းစိတ္ေတြၾကားမွာ..
ညွိဳ႕ခ်က္ျပင္းတဲ့ရင္ခုန္သံ
တစ္ခ်က္ေလး ခုန္မိေပမယ့္
ႏွစ္ကိုယ္အတူ မရွိႏိုင္ခဲ့တာမို႔
ရုတ္သိမ္းခဲ့ပါတယ္…အခ်စ္ေတြကို
ဖြဲ႕ဆိုမိတဲ့ ကဗ်ာေတြက
စကားလုံးအလွေတြဆိုေပမယ့္
ရင္ထဲက လာတာပါေလ…။