“အလင္းမဲ့သံတိုင္”
ရြက္ေျခာက္အိုေတြ ဖုံးကြယ္ေနတဲ့
တစ္ခုေသာအမိုးေလးမွာ
ေက်းငွက္ေတြက တြန္သံသာလို႔…
နား၀င္မခ်ိဳတဲ့…အမိန္႔သံတစ္ခုက
နံရံအျပင္ဘက္ဆီသို႔…တိုးထြက္လာခဲ့တယ္။
ခဲ (ဂဲ)ေတြဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ေျမနီလမ္းမေပၚမွာ
ေရွ႕ေနာက္ေတာင္ေျမာက္..ေလွ်ာက္လို႔ေနၾကတယ္
မေမာႏိုင္..မပန္းႏိုင္….မစားႏိုင္…မေသာက္ႏိုင္။
ေဟာင္းအိုေဆြးေျမ့ေနတဲ့…သံတိုင္ေတြက
တဆာဆာနဲ႔..ေအာ္ဟစ္ေနၾကတယ္။
ညွိဳးငယ္ေနတဲ့ …မ်က္လုံးေတြက…
တစ္စုံတစ္ရာဆီကို..လက္ယက္ေခၚေနသလို
ဤအခ်ိန္မွာေတာ့…
ဆန္႔တန္းထားတဲ့…လက္တစ္စုံေပၚမွာ
လက္လက္ထေနေအာင္…ေတာက္ပေနတဲ့
ေငြအိုေရာင္…သံကြင္းတစ္စုံက
ေခ်ာက္(ေဂ်ာက္)ကနဲဆို…ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္…။
ထိုစဥ္…
မဲျပာနက္ေနတဲ့..စက္တပ္ယာဥ္တစ္စီးက
သံတိုင္ေတြၾကားဆီမွ…
အသင့္ေစာင့္ႀကိဳေနခဲ့ေလရဲ႕…။