Naychi

“ကဗ်ာ” ဆိုတာ... ႏွလုံးသားရဲ႕ အနက္ရႈိင္းဆုံး တစ္ေနရာကေန ခံစားမႈပဥၥလက္နဲ႔ ခဲရာခဲဆစ္တူးေဖာ္ရရွိတဲ့ ကိန္းဂဏန္းမဲ့ တန္ဘိုးအရွိဆုံး ေက်ာက္မ်က္အကၡရာေလးေတြပါေနာ္... ဒီေက်ာက္မ်က္အကၡရာေလးေတြကို ႏွစ္ဦးသားရင္ခုန္သံ မွ်ေ၀စီျခယ္ရင္း... ထပ္တူညီႏွလုံးသားအျမႊာရဲ႕ အမွတ္တရ “ အႏုပညာမွတ္တိုင္ ” အျဖစ္ သက္၀င္လွပေစခဲ့ပါၿပီ....။ ထာ၀ရကမၺည္းတင္...ရွင္သန္ပါေစသား.....။

“ခ်စ္သူကဗ်ာ”၀ဘ္ဆိုဒ္ကို (၁၂-၈-၂၀၁၂)တနဂၤေႏြေန႔တြင္ “ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္”http://www.shwemyotaw.com “ကိုၿငိမ္း” မွ လွဴဒါန္းထားပါသည္။

Monday, January 21, 2013

“နားလည္ႏိုင္ေစ”

“နားလည္ႏိုင္ေစ”
တစ္ေယာက္တည္းပါ…
ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့….ကံၾကမၼာေတြေၾကာင့္
ရိုက္ခတ္လာတဲ့..စကားလုံးေတြက
ေလျပင္းေတြ..တိုက္ခတ္ေနသလို
ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းေပမယ့္
နားမလည္ႏိုင္တဲ့…ဘ၀ေတြကို
နားလည္စြာနဲ႔..ရင္စည္းခံ
အထီးက်န္ဘ၀ေတြထဲမွာ…တစ္ေယာက္တည္း…။
ေျပာၾကပါေစ…
လွပေသသပ္မႈမရွိတဲ့..စကားလုံးေတြ
အတြင္းက်က် ခံစားခ်က္ေတြကို
နားမလည္ႏိုင္ေသးလို႔ပါ….။
စကားလုံးအသုံးအႏႈန္းေတြက
လိမ္တမ္းညာတမ္း…ကစားခဲ့တာမဟုတ္
အေျဖမွန္ရွာမေတြ႕တဲ့…ဘ၀ေတြမွာ
ကံၾကမၼာက..အလွည္အေျပာင္းထားခဲ့တာပါ..။

“အလင္းမဲ့သံတိုင္”



“အလင္းမဲ့သံတိုင္”

ရြက္ေျခာက္အိုေတြ ဖုံးကြယ္ေနတဲ့

တစ္ခုေသာအမိုးေလးမွာ

ေက်းငွက္ေတြက တြန္သံသာလို႔…

နား၀င္မခ်ိဳတဲ့…အမိန္႔သံတစ္ခုက

နံရံအျပင္ဘက္ဆီသို႔…တိုးထြက္လာခဲ့တယ္။

ခဲ (ဂဲ)ေတြဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ေျမနီလမ္းမေပၚမွာ

ေရွ႕ေနာက္ေတာင္ေျမာက္..ေလွ်ာက္လို႔ေနၾကတယ္

မေမာႏိုင္..မပန္းႏိုင္….မစားႏိုင္…မေသာက္ႏိုင္။

ေဟာင္းအိုေဆြးေျမ့ေနတဲ့…သံတိုင္ေတြက

တဆာဆာနဲ႔..ေအာ္ဟစ္ေနၾကတယ္။

ညွိဳးငယ္ေနတဲ့ …မ်က္လုံးေတြက…

တစ္စုံတစ္ရာဆီကို..လက္ယက္ေခၚေနသလို

ဤအခ်ိန္မွာေတာ့…

ဆန္႔တန္းထားတဲ့…လက္တစ္စုံေပၚမွာ

လက္လက္ထေနေအာင္…ေတာက္ပေနတဲ့

ေငြအိုေရာင္…သံကြင္းတစ္စုံက

ေခ်ာက္(ေဂ်ာက္)ကနဲဆို…ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္…။

ထိုစဥ္…

မဲျပာနက္ေနတဲ့..စက္တပ္ယာဥ္တစ္စီးက

သံတိုင္ေတြၾကားဆီမွ…

အသင့္ေစာင့္ႀကိဳေနခဲ့ေလရဲ႕…။