“အခ်စ္၏ေစညႊန္ရာ….သို႔” (ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

“အခ်စ္၏ေစညႊန္ရာ….သို႔” (ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

မိန္းမမ်ား၏အားနည္းခ်က္ဆန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးသားတို႔တြင္ သံစဥ္၏ စိတ္သည္လည္း အပါအ၀င္ျဖစ္ေနခဲ့သည္၊ ေမာင့္ရဲ႕ ေတာင္းပန္စကားေတြေၾကာင့္သာပင္ “ခ်ိဳ” ရဲ႕ ေဒါသမီးေတာက္တို႔သည္ တရွိန္ထိုးပင္ က်ဆင္းသြား ခဲ့ရသည္၊ ေမာင့္ကို မုန္းတီးေသာစိတ္တို႔မရွိခဲ့ေပမယ့္…ယုံၾကည္မႈစိတ္တို႔ ကုန္ဆုံးသြားခဲ့ေတာ့သည္..
“ခ်ိဳ…ေမာင့္ကိုေျပာအုံးေလ..ခြင့္လႊတ္လားလို႔”
“ခ်ိဳ”ရင္ထဲမွာ ခြင့္မလႊတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ တဒဂၤျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေပမယ့္ ေမာင့္ကို ခြင့္လႊတ္ခဲ့ရသည္.. သံစဥ္ႏွလုံးသားထဲမွာ အျဖဴေရာင္သက္သက္ျဖင့္သာရွိေနသင့္သည္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပဳလုပ္မိတဲ့အမွားတစ္ခု အတြက္ ခြင့္လႊတ္သင့္သည္ဟု “ခ်ိဳ”ထင္လိုက္မိ၍သာျဖစ္သည္…
“ခ်ိဳ…ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ေမာင္”

“အခ်စ္၏ေစညႊန္ရာ….သို႔” (အပိုင္း-၁)

“အခ်စ္၏ေစညႊန္ရာ….သို႔”

ရာသီဥတုက မိုးရာသီဆိုေပမယ့္ ေႏြေခါင္ေခါင္မွာပူသည့္ႏွယ္ ပူျပင္းေျခာက္ေသြးလြန္းလွသည္။ ဆုိင္ထဲတြင္ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္သြားမိၿပီး အေတြးတို႔က ၀င္လာခဲ့ျပန္သည္။ ယခုလိုေႏြရာသီဆန္တဲ့ရာသီဥတုေလးကို သံစဥ္ ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ အစ္ကို႔ကို သတိေတြ ရေနမိခဲ့ျပန္သည္။
“အစ္ကိုရယ္…လြမ္းလိုက္တာေနာ္….ဒီအခ်ိန္ဆို အစ္ကိုလည္း လြမ္းေနမွာဘဲေနာ္..ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္ေတြကို ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ခ်င္ပါတယ္အစ္ကိုရယ္“
အင္တာနက္ဆိုင္ေလးထဲတြင္ အလုပ္လုပ္ေနရင္း အပ်င္းေျပဆိုသလို ခ်က္တင္ထိုင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သံစဥ္ အားရင္အားသလို ၀ဘ္ဆိုဒ္ေတြေပၚမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတတ္သည္။ အလုပ္ေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုလုပ္ရင္း ဂိမ္းကစားခ်င္သည့္အခါတြင္ သံစဥ္ Facebook၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးကိုဖြင့္ၿပီး ဂိမ္းအၿမဲကစားတတ္သည္။ တစ္ေန႔ ေတာ့.. သံစဥ္ Facebook စာမ်က္ႏွာေလးေပၚ တက္ရင္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ၾကည့္လိုက္မိခ်ိန္..
“ဟိုင္း..”
“ဟိုင္းပါရွင့္”
“ညီမနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ”

“အလြမ္းေလးေတြေျခြ”

“အလြမ္းေလးေတြေျခြ”

ႏွလုံးသားေလးေတြ ကြဲေၾကေန

လြမ္းရသေလ ေန႔ရက္မ်ားစြာေပ

ရင္ခြဲၾကည့္ေစ အျဖဴအမဲသိေန

ဒီရင္ထဲကခ်စ္ျခင္းေတြ…မင္းအတြက္ပါပဲေလ…။

“တစ္ခါတုန္းက….အတိတ္ဆီ”

“တစ္ခါတုန္းက….အတိတ္ဆီ”
ယခုလို ၀ါဆို၀ႆန္ရာသီမွာ မိုးေတြကလည္း “ေျဖာက္…ေျဖာက္…ေျဖာက္..ေျဖာက္” ႏွင့္က်ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ညီမေလး ကိုကို႔ကုိ သတိရလာခဲ့မိသည္။ ညီမေလးတို႔ေမာင္ႏွမေတြ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာဆီ ဘ၀ရဲ႕ ခရီးၾကမ္းေတြကို အံတုၿပိဳင္ေလွ်ာက္ရင္းျဖင့္ ေ၀းေနခဲ့ၾကရသည္။

မနက္မိုးေသာက္အလင္းေရာက္သည့္အခါ ညီမေလးကို အိပ္ရာမွႏႈိးလို႔…အစားအေသာက္ေလးေတြကို တယု တယနဲ႔ ခြံ႔ေကၽြးခဲ့သူက ညီမေလးရဲ႕ကိုကို၊ ဘာသာတရားကို ရိုေသကိုင္းရႈိင္းတတ္ေအာင္ သြန္သင္ျပသ ခဲ့သူကလည္း ညီမေလးရဲ႕ကိုကိုပါပဲ….။
မိုးေတြက အရမ္းသည္းထန္လာသည့္အခါ ကိုကိုက ထီးကေလးမိုးေပးလို႔…ခုေတာ့လည္း ဒီဇူလိုင္ရာသီေတြမွာ ညီမေလးတို႔ေမာင္ႏွမေတြ တကြဲစီျဖစ္ေနခဲ့လို႔ေပါ့…။

“ႏွလုံးသားရဲ႕ အႏုပညာ”

“ႏွလုံးသားရဲ႕ အႏုပညာ”

ေလေျပႏုေအး ခ်ိဳေတးၾကည္ေစ
ဇူလိုင္မိုးေဆြ ရြာသြန္းေစ…။
သံသာခ်ိဳေအး မဂၤလာေတးေတြ
ေမႊးပ်ံ႕သင္းေစ ရင္ထဲတိုင္မေလ
ခြန္းဖြဲ႕အသံေ၀ အႏုပညာေျမ
လွတိုင္း..တင့္တယ္ၾကေစေလ..။

“ဘေလာ့ဂါလည္းကၽြန္မ…စာေရးသူလည္းကၽြန္မ”

“ဘေလာ့ဂါလည္းကၽြန္မ…စာေရးသူလည္းကၽြန္မ”

ဒီေန႔ ကၽြန္မ အခ်ိန္ေလးရသည္ႏွင့္ “ခ်စ္သူကဗ်ာ”၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးကို updateလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးေလးရမိပါတယ္။ ဒီဆိုဒ္ေလးကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တာ ၂၀၁၁ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတုန္းကဆိုပါေတာ့ရွင္။ ကၽြန္မက ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ပတ္သက္လွ်င္ နည္းပညာပိုင္းကို အားနည္းခ်က္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာကို အသုံးျပဳခဲ့တာ (၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္ ေလာက္ရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း ကၽြန္မက်င္လည္ေနရသည့္အပိုင္းက DTPအပိုင္းတစ္ခုတည္းသာ။ နည္းပညာ ဆိုသည့္အပိုင္းကို ၂၀၁၀ခုႏွစ္မွစတင္ၿပီး ေလ့လာခဲ့မိသူဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ သားသမီးလိုျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္မ၊ ခုဆို ကိုယ္ပိုင္၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးတစ္ခုေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးစတင္တည္ေထာင္စဥ္ ကၽြန္မ ၀ါသနာပါေသာ စာေတြေရးမည္၊ ကဗ်ာေလးေတြ စုစည္းတင္ဆက္မည္ ဒီေလာက္ပါပဲ။ သို႔ေပမယ့္ ကၽြန္မ ျပန္ေတြးၾကည့္မိပါတယ္ အြန္လိုင္းေပၚတြင္ ေရပန္းစားသည္က ဘေလာ့ဂါဆိုပါလား။ ဘေလာ့ဂါဆိုသည့္ အဓိပၸါယ္ကိုေတာ့ ကၽြန္မ ေကာင္းေကာင္းမကၽြမ္း၀င္ပါဘူး၊ ကၽြန္မသိထားတဲ့ ဘေလာ့ဂါဆိုတာကေတာ့ ဘေလာ့ေတြေပၚမွာ စာေတြေရးသူမို႔ ဘေလာ့ဂါလို႔ ရိုးရိုးေလးပဲ ေတြးထင္မိပါတယ္၊ စာဖတ္သူေတြလည္း

“ေမ…အရင္အတိုင္းပဲ”

 “ေမ…အရင္အတိုင္းပဲ”

လူပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ရယ္

နဂိုအတိုင္း အလွမပ်က္ေစရန္ရြယ္

ထာ၀ရ နမ္းရႈိက္ေစကြယ္…

ေမာင္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ရည္ရြယ္။  ။

“သူသာ..ကၽြန္မရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္”

“သူသာ..ကၽြန္မရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္”

ဒီေန႔ဆို ကၽြန္မ ေနမေကာင္းခဲ့တာ (၃)ရက္ေျမာက္ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ စတင္ေနမေကာင္းျဖစ္ခဲ့သည့္ေန႔ကစလို႔ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ၊ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ သူ႔ကိုပဲ တမ္းတမ္းတတရွိေနခဲ့ပါတယ္။ လြမ္းေနခဲ့ရသည့္ေန႔ရက္ေတြအတြက္ ကုစားဖို႔ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကာလေတြက ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ လက္ခ်ိဳးလို႔ပင္ ေရတြက္၍မရႏိုင္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ အျပင္းအထန္ေနမေကာင္းျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္ေတြကိုအားတင္းခဲ့ၿပီး ေနေကာင္းလာေအာင္ ကၽြန္မႀကိဳးစား ခဲ့မိပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာဆို သူသာကၽြန္မအနားမွာရွိေနခဲ့ရင္ အားေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္ခဲ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။ အလြမ္း ဆိုတဲ့စကားေလးႏွစ္လုံးက ကၽြန္မအတြက္ မ်ိဳသိပ္ရင္းအခ်ိန္ေတြကပင္ ရင္တြင္းမွာပင္ ဖြင့္ဟလို႔ေနခဲ့မိပါၿပီ။

“တို႔ေ၀းၿပီ”

“တို႔ေ၀းၿပီ”

ငါေမွ်ာ္ေနတယ္

နင္ေပ်ာ္ေနတယ္

ငါငိုေနတယ္…နင္ကမသိတယ္

ငါ့အတြက္..စာတစ္ခက္

နင္ခ်ိဳးလို႔..ယူလာ

ေမွ်ာ္ေနမိတာ..အလကားပါ

ငါ့မ်က္၀န္းေတြ…နင့္အတြက္

ငါ့ေမတၱာေတြ..နင္းဖ်က္

ရင့္က်က္ေတြေ၀..ငါ့ႏွလုံးေၾကြ

တကယ္ေလ…တို႔တေတြေ၀းၿပီ….။

ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

“အေဖတို႔သာရွိခဲ့ရင္”

“အေဖတို႔သာရွိခဲ့ရင္”

(၂၀၁၂)ရဲ႕ …ဇူလိုင္တစ္ဆယ့္ကိုး

ေန႔မတိုင္ခင္..မိုးေတြေဆြခဲ့ၿပီ

ဒီဇူလိုင္တစ္ဆယ့္ကိုးေန႔

မိုးေတြပင္ရြာစၿမဲပင္

အသက္ေသြးသည္ပင္

ဇူလိုင္မိုးေတြနဲ႔အတူ..ေမ်ာပါေစခဲ့ၿပီ..။

ယေန႔ထက္တိုင္..မေမ့ႏိုင္

ေျခာက္ဆယ့္ငါးႏွစ္တိုင္ခဲ့ေလၿပီ

၀မ္းနဲမ်က္ရည္…အလံတိုင္

တိုင္တစ္၀က္ ေျမစိုက္ထူ

လြမ္းသူ႔ရဲ႕ ပန္းေခြေတြၾကား

စိတ္အားေတြငယ္ေနမည္ေရာလား..။

အနာဂါတ္အတြက္ မွန္းရည္

လွမ္းေမွ်ာ္ရည္..ဘယ္ဆီမသိ

အို…အေဖတို႔သာရွိခဲ့ရင္

သိပ္ေကာင္းမယ္ ၾကံစည္ေတြး

အမွန္ျမင္ေရး…ေလးဆယ့္ခုနစ္

တစ္ဆယ့္ကိုးဇူလိုင္…ယေန႔ထက္တိုင္ပင္

မေမ့ႏိုင္ပါသည္….။

အေဖတို႔ရဲ႕ ဘုန္းတန္ခိုး

ေကာင္းကင္တခြင္..ၾကယ္ေရာင္စင္

ထြန္းေတာက္ေျပာင္သည့္ ဤရာဇ၀င္

သမိုင္းတြင္ေမာ္ကြန္းေရး..ေရးထိုးခဲ့အစဥ္

ရုပ္ကလပ္ေတာ္ရဲ႕..ပုံေတာ္

ေျခေတာ္မွာ ဦးခိုက္ပါလ

ရင္နင့္စရာအျဖစ္ဆိုးက

ငိုဘို႔အတြက္…တို႔တေတြမဟုတ္

အေဖခ်စ္ေသာ တိုင္းျပည္

အေဖမွာေသာ စကားဆီ

ဦးတည္ကာ အေရာင္ေျပာင္း

ေနာင္မေဟာင္းမေမ့တဲ့…အနာဂါတ္ဆီ

တို႔တေတြ..ခ်ီတက္မည္….

ယခုခ်ိန္သာ…အေဖရွိခဲ့ရင္

တမ္းတရင္း…လြမ္းမေဆြး

အလွမ္းမေ၀းခ့ဲ..ပန္းတိုင္ဆီ

ေလွ်ာက္ၾကမည္..ေမာင္တို႔မယ္တို႔သည္

ဒီဇူလိုင္တစ္ဆယ့္ကိုးတြင္

ကတိသစၥာတည္.. အဓိ႒ာန္တို႔မွန္းရည္…။

ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

“ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရြတ္ဆိုေနက် ကဗ်ာေလးပါ ”

Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of Circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeons of Chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find me, unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.

ျမန္မာဘာသာျဖင့္ အက်ဥ္းေဖာ္ျပရေသာ္…

အေမွာင္ထုသည္ ေျမာက္၀န္ရိုးစြန္းမွသည္ ေတာင္၀န္႐ိုးစြန္းထိ ပိန္းေမွာင္ဖံုးလ်က္ရွိသည္။

ငါ၏ဦးေခါင္းတို႔သည္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္တို႔ျဖင့္ ေသြးခ်င္းခ်င္းနီလ်က္ရွိ၏။

ငါ၏စိတ္၀ယ္မၿဖံဳပါ။

အႏိုင္မခံ အ႐ံႈးမေပးေသာစိတ္ဓာတ္ကို ငါ၏ခႏၶာကိုယ္အတြင္း ထည့္သြင္းေပးေသာ

ျမတ္စြာဘုရားအားေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ကိုးကား- ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးသမိုင္း

- ရဲေဘာ္ဖခင္မွတ္တမ္း

- Internet မွမွတ္တမ္းဓာတ္ပံုမ်ား

“ေခတ္မွီတယ္ဆိုတာ…ဒါေတြလား”

ကၽြန္မစိတ္ေတြ ဒီေန႔ လန္းဆန္းေနခဲ့ပါတယ္၊ အလုပ္ခြင္ထဲေရာက္ရင္ ကြန္႔မန္႔ေလးေတြ၊ မွတ္ခ်က္ေလးေတြ ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တာ ကၽြန္မအတြက္ ပီတိတစ္ခုပါပဲ၊ ၀ဘ္ဆိုဒ္ေတြကိုၾကည့္ရႈရင္း ဂ်ီေတာ့အေကာင့္ေလးကို တစ္ေနကုန္ဆိုသလို ဖြင့္ထားတတ္တာလည္း အက်င့္တစ္ခုပါပဲ။
စာဖတ္သူေတြေတာ့ ဘယ္လိုထင္ၾကမလဲမသိပါဘူး။ ကၽြန္မကေတာ့ အြန္လိုင္းဆိုတာ ေက်ာင္းသား၊ လုပ္ငန္းလုပ္သူ၊ စီးပြားေရးလုပ္သူ၊ မိသားစု၀င္ေတြ၊ အင္တာနက္ႏွင့္သက္ဆိုင္သမွ်လူေတြ စသည္ျဖင့္ သုံးစြဲေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
ေက်ာင္းသူ/သားေတြကေတာ့ ေက်ာင္းအားတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ chattingထိုင္တတ္ၾကသည္မဟုတ္ပါလား၊ အလုပ္ထဲတြင္ အလုပ္တစ္ဖက္ျဖင့္  ရင္းႏွီးေသာမိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုရန္သာ အေကာင့္မ်ားကို ဖြင့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ မိသားစု၀င္ေတြ၊ စီးပြားေရးလုပ္သူေတြအေနျဖင့္လည္း သူတို႔၏ မိသားစု၊ စီးပြားဖက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံရန္အတြက္သာ အသုံးျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အေျခအေနအားလုံးကုိ နားမလည္ေသာ ေခတ္လူငယ္တစ္ဦး၏ ေျပာဆိုလိုက္ေသာစကားမ်ားမွ ကၽြန္မ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကို ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပခ်င္ပါသည္။

“မ်က္ရည္တစ္စက္ျဖင့္…ေက်ာခိုင္းခဲ့သူ”

“မ်က္ရည္တစ္စက္ျဖင့္…ေက်ာခိုင္းခဲ့သူ”

“အင္း…ဟင္းဟင္း….ဟင္း…”
တိတ္ဆိပ္ေသာညအေမွာင္ယံထုက ညည္းတြားသံတို႔ကို က်ယ္ေလာင္စြာ ပိုေစခဲ့ၿပီ။ အိပ္မက္ပင္မက္ေနသလား လက္ေတြ႕ပင္ျဖစ္ေနသလားဆိုတာ သူမ မသိရွာေတာ့ပါ၊ ပူျပင္းေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ညင္သာစြာေပြ႕ဖက္ ထားသူက သူမ၏ေမေမ ေဒၚနန္းျမင့္မိုရ္……မိုးေတြသည္းထန္စြာရြာသြန္းတဲ့ ညေနေစာင္းမွာ သူမ မိုးေရထဲသုိ႔ ေလွ်ာက္သြားခဲ့သည္။ နာက်င္ခံစားေနရေသာ ႏွလုံးသားတစ္ခုကို မိုးေရေတြနဲ႔ ကုစားလို႔ရႏိုင္မည္တဲ့လား။
“သမီးေလး….မိုးတိမ္ယံ”
“သမီးေလးရယ္…ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ”
ေဒၚနန္းျမင့္မိုလ္ သူမ၏ နဖူးျပင္ေပၚသို႔ ပါးလႊာေသာလက္ကိုင္ပု၀ါေလးျဖင့္ ေရပတ္၀တ္မ်ားတိုက္ေပးေနခဲ့သည္ အဖ်ားႀကီးလြန္းတာေၾကာင့္ သူမ မႏိုးႏိုင္ခဲ့ေသးေပ၊ စိတ္ရွည္စြာႏွင့္ပင္ သူမအား အႀကိမ္ႀကိမ္ အ၀တ္အစားမ်ား လဲေပးခဲ့ၿပီး အဖ်ားက်သြားေစရန္ ေရပတ္၀တ္မ်ားတိုက္ေပးခဲ့ရာမွ အေတာ္အသင့္ေလာက္ေတာ့ အဖ်ားက်သြား ခဲ့သည္။

“၀ါဆိုမိုးနဲ႔ ေတးပန္းခ်ီျခယ္”

ညသန္းေခါင္ယံ

အေတြးနက္နက္

အိပ္စက္ခက္ခက္

အလြမ္းဓာတ္က်ေနခ်ိန္…။

ႏွလုံးသားအရိပ္

တိတ္ဆိပ္ၿငိမ္သက္

ေဖြရွာအနမ္းတစ္ခက္

အလြမ္းရက္စက္ေနခ်ိန္…။

“ႏွလုံးသားအလွပိုင္ရွင္”

(ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ဒီေန႔ ဇူလိုင္(၁၅)ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ 

(၂)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ေလးအတြက္ အမွတ္တရ)

“ႏွလုံးသားအလွပိုင္ရွင္”

ေလေျပေတြ…တျဖဴးျဖဴး

၀ႆန္ေလ…ေဆာ္ကာျမဴးလို႔

ေအာ္….အခုေလ….။

“တရြာသားႏွင့္တရြာသူ”

“တရြာသားႏွင့္တရြာသူ”

လွမ္းၾကည့္ေတာ့ အျမင္

ထူးဆန္းတာ မျမင္

သူ႔အသြင္ ေရၾကည္စင္

တင္စားပင္ေခၚေ၀ၚခ်င္

တရြာသားရဲ႕ စိတ္ထားခင္…။

“အလွမဲ့”

“အလွမဲ့”

ဘ၀ဆိုတဲ့…ကံ

အလွဆိုတဲ့…နာမ္

သဘာ၀ဆိုတဲ့…ကန္႔သတ္ခ်က္

အလွမ္းခက္ခက္ လွမ္းထြက္

ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ငါ့ၾကမၼာ

စုတ္ခ်က္ေကာင္းနဲ႔ ေရးဆြဲ

ကမန္းကတန္း ေရးဖြဲ႕

ပန္းေတြေ၀တဲ့ လမ္းေတြမွာ

တစ္ခါေလာက္ပဲ ေလွ်ာက္ခြင့္ျပဳပါ……။

 

ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

“ျပန္လမ္းသို႔”

“ျပန္လမ္းသို႔”

တစ္ေန႔ေတာ့ ေသရမည္

ငါ့ေရွ႕က ျဖတ္သြားသည္

၀ိညာဥ္တစ္ခုရဲ႕ တန္းစီယာဥ္…။

သူလည္းပဲ သြားႏွင့္သည္

ငါလည္းပဲ သြားရမည္

ဘယ္ေတာ့မ်ား ေခၚမလဲ…….။

“ေကာင္မေလး”

“ေကာင္မေလး”

ေကာင္မေလး…

ေရွာင္ေျပးလို႔မေနပါနဲ႔

ေရာင္ေျပးေလးတမ္းတေနမယ္

ငါခ်စ္တာ နင္သိပါကြယ္…..။

ေကာင္မေလး..

ငါ့ရ႕ဲအခ်စ္ နံပါတ္(တစ္)

မင္းပစ္သြားရင္ တသက္လုံး(ခ်စ္)

အရႈံးေတြနဲ႔ ေနရာသစ္မွာ

ငါမေၾကြေတာ့ပါဘူးကြယ္….။

ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

“ငါ…မငိုပါရေစနဲ႔”

“ငါ…မငိုပါရေစနဲ႔”
ငါ့အနားမွာ နီးနီးေလးေနပါ
ထြက္မသြားပါနဲ႔…ဖက္ထားခြင့္ျပဳပါ..
ငါ့ကို..ညင္သာစြာ ေပြ႔ဖက္ထားလို႔
ၾကင္နာစြာ အနမ္းတစ္ခုေပးပါ
ငါ့ႏွလုံးသားမွာ နင္ရွိေနပါ
ေ၀းသြားမွာ စိုးေၾကာက္မိသူ….။

“ဆုံမွတ္”

“ဆုံမွတ္”

ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္နံရံမွာ

ပဲ့တင္သံေတြထပ္ေနခဲ့တယ္

ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြဟာ

ေျခြခ်ဖို႔ မဟုတ္

ေကာက္ယူနမ္းရႈိက္ျခင္းမည္သာ…

“အင္တာဗ်ဴး”

“အင္တာဗ်ဴး”

ငါတကယ္ အလုပ္လုပ္ခ်င္တာ

အင္တာဗ်ဴးရန္လာ

မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္

အေတြးထဲထိ သူမသိ

ဘယ္ဆီပင္ ေျပးရ

ငါ့အင္တာဗ်ဴး ဒုကၡ…။

“ယုံၾကည္ရာ chattingအခ်စ္”

“ယုံၾကည္ရာ chattingအခ်စ္”
“ေမာင္ ၾကာျဖဴေျပာေနတယ္ေနာ္”
“ဘာလဲ ၾကာျဖဴရာ”
“ေမာင့္ကို အင္တာနက္ဆိုင္ မသြားနဲ႔လို႔ ေျပာေနတယ္ေလ”
“ၾကာျဖဴ မင္းဟာက မလြန္လြန္းဘူးလားကြာ…အင္တာနက္ဆိုင္သြားတာနဲ႔ ေကာင္မေလးေတြရႈတ္တာနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲကြာ”
“မသိဘူး “ေမာင္ရာ”  ၾကာျဖဴ စိတ္မခ်တာပဲသိတယ္”
“ေမာင္”ဟာ ၾကာျဖဴသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ခင္ပြန္းသည္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ “ေမာင့္နာမည္က” ေ၀ခန္႔၊ ေမာင္နဲ႔ၾကာျဖဴတို႔ ေက်ာင္းၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ လုပ္ငန္းခြင္ကိုယ္စီျဖစ္ေနၾကသည္။ ေမာင္က အင္တာနက္ ဆိုင္ေတြကို တပတ္တစ္ခါဆိုသလို လာတတ္သူလည္းျဖစ္သည္။ ၾကာျဖဴကလည္း တစ္ပတ္တစ္ခါ အင္တာနက္

“မမုန္းပါဘူး...ဒါေပမယ့္

ေလေျပ မွားသြားလား ေမာင္ရယ္…ေမာင့္ကို ေလေျပ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္…ဒါေပမယ့္ ေမာင္ရယ္..ကံၾကမၼာရဲ႕ ေစညႊန္ရာလို႔ ေျပာလိုက္ရမလား…ေလေျပဘ၀ေလးရဲ႕ အေၾကာင္းတရားေတြလားဆိုတာ ေလေျပကိုယ္တိုင္ လည္း နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ေမာင္ရယ္…ေမာင့္ကို ေလေျပ ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ေနာ္….။
“ေမာင္…”
“ဘာလဲေလေျပ”
“ေလေျပကို ခ်စ္လားဟင္”
“သိပ္ခ်စ္တာေပါ့ ေလေျပရယ္…ေမာင္ေလ ဒီကမၻာမွာ ေလေျပကို အခ်စ္ဆုံးပါ”
“ယုံပါတယ္ ….ေမာင္ရယ္”