Naychi

“ကဗ်ာ” ဆိုတာ... ႏွလုံးသားရဲ႕ အနက္ရႈိင္းဆုံး တစ္ေနရာကေန ခံစားမႈပဥၥလက္နဲ႔ ခဲရာခဲဆစ္တူးေဖာ္ရရွိတဲ့ ကိန္းဂဏန္းမဲ့ တန္ဘိုးအရွိဆုံး ေက်ာက္မ်က္အကၡရာေလးေတြပါေနာ္... ဒီေက်ာက္မ်က္အကၡရာေလးေတြကို ႏွစ္ဦးသားရင္ခုန္သံ မွ်ေ၀စီျခယ္ရင္း... ထပ္တူညီႏွလုံးသားအျမႊာရဲ႕ အမွတ္တရ “ အႏုပညာမွတ္တိုင္ ” အျဖစ္ သက္၀င္လွပေစခဲ့ပါၿပီ....။ ထာ၀ရကမၺည္းတင္...ရွင္သန္ပါေစသား.....။

“ခ်စ္သူကဗ်ာ”၀ဘ္ဆိုဒ္ကို (၁၂-၈-၂၀၁၂)တနဂၤေႏြေန႔တြင္ “ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္”http://www.shwemyotaw.com “ကိုၿငိမ္း” မွ လွဴဒါန္းထားပါသည္။

Monday, January 28, 2013

လြမ္းခ်စ္ကေလး




အေတြးေတြထဲမွာ..ဟာတာတာနဲ႔..ေရေရရာရာေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး..ဒါေပမယ့္..ေသခ်ာတာတစ္ခုက ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ..အၿမဲရွိေနခဲ့တာကေတာ့..ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အခ်စ္ဆုံးခ်စ္သူေပါ့ဗ်ာ...“သူမကို..ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တယ္ဗ်ာ”..ကၽြန္ေတာ့္အနားမွာ...သူသာ
ထာ၀ရရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္..ဘ၀ဟာ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ေဂဟာေလးတစ္ခုေပါ့... သူမက..ယဥ္ေက်းတယ္...သိမ္ေမြ႕တယ္..ႏူးညံ့တယ္..ဟန္အမူအရာေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္...ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ အသည္း(သဲ)စြဲတဲ့ ေရႊမင္းသမီးေလးေပါ့ဗ်ာ...ဘယ္သူေတြက..ဘာေတြပဲေျပာေျပာ...မေျပာင္းလဲဘဲခ်စ္ေနခဲ့တာေပါ့...ခင္ဗ်ားတို႔မွာေရာ...သူမလို ခ်စ္သူမ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ဖူးခဲ့ရဲ႕လား...ပိုင္ေရာမပိုင္ဆိုင္ခ်င္ဘူးလားဗ်ာ...။
ဒီေန႔...ေကာင္းကင္မွာ ၾကည္လင္ေနတယ္..မိုးသားေတြကျပာရီေ၀မႈိင္းေနခဲ့တယ္...ေနေရာင္ျခည္ေတြျဖာထြက္ၿပီး၊ လွပတဲ့နံနက္ခင္းေလးေပါ့ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အႀကိဳက္ဆုံးသီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့..ကိုငွက္ႀကီးရဲ႕သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကို နားဆင္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့..ပိုလြမ္းမိလာတယ္..“ေခ်ာက္” (ေဂ်ာက္) ကနဲဆို တိတ္ေခြေလးကိုထည့္လိုက္မိတယ္..
“ထာ၀စဥ္သာရည္ရြယ္ကာ..ထာ၀စဥ္သာေပ်ာ္ရႊင္ပါ...”“ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ရာ...ကိုယ္လမ္းကေလးရယ္..အစဥ္ထာ၀ရကြယ္”
“၀ူး၀ူး...ဟူးဟူး....”..“အိပ္မက္ေတြအကုန္ျဖစ္သြားတာ..ကယ္တင္ခ်င္းသီခ်င္းေလ”
သီခ်င္းသံေလးက..ေလလႈိင္းထဲကေန နားထဲသို႔ .. လြင့္ျပယ္လာခဲ့ၿပီေလ...ကၽြန္ေတာ္ငိုရမွာလား..ရယ္ေနရမလား..ဘာရယ္မသိ
တဲ့ လြမ္းပ်င္းပ်င္းေ၀ဒနာတစ္ခု ရင္ထဲကို ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္....အတိတ္ေတြကို မတမ္းတမိဘဲေရာက္သြားမိခဲ့ေတာ့တယ္...။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပခုံးမွသည္..လည္ပင္းေနာက္မွ သိုင္း၍ေပြ႕ဖက္လာခဲ့ေတာ့...ရင္ထဲမွာ ေႏြးကနဲျဖစ္သြားရတယ္.. တဒိုင္းဒိုင္းခုန္ေနခဲ့တဲ့..ရင္ခုန္သံေတြက...ႏွလုံးသားဆီမွသည္ တိုက္ရိုက္ပင္ၾကားေနခဲ့ရပါတယ္...ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္..သူမရဲ႕ ေခ်ာေမြ႕လွပေသာလက္ႏွစ္ဖက္တုိ႔ကို ေထြးေပြ႕ဆုပ္ကိုင္ရင္းျဖင့္...ရင္ဘတ္နားဆီသို႔
ေရာက္ရွိလာခဲ့ေတာ့သည္....။ သူမက..ဒီလိုပဲေျပာလိုက္တယ္..
“ကိုရယ္....ရင္ေတြအရမ္းခုန္ေနပါလား”...
ရွက္ရြံ႕ စြာေျပာလာတဲ့..သူမရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားမွ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ခ်ိဳသာတဲ့စကားသံေတြဟာ..ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ေတြကို..ပိုၿပီးခိုင္မာေစခဲ့ပါတယ္။
သူမက...ကၽြန္ေတာ့္ကို သိုင္းဖက္ထားရင္းကပင္...
“ကို႔ကို....အရမ္းခ်စ္တာပဲ” ေလဟု...ေအာ္ဟစ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္မွာ ပိုလို႔ေပ်ာ္သြားခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ့္နားေတြ
လြဲမွားစြာပင္ ၾကားခဲ့ေလသလားဟု စဥ္းစားမိျပန္တယ္...
“မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္.နားၾကားမလြဲမိပါဘူး..သူမ တကယ့္ကိုေျပာေနတာပါ”..သူမက ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ အျပစ္ကင္းစင္စြာနဲ႔...ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာလာခဲ့ေတာ့..ကၽြန္ေတာ့္နားေတြတင္မကပါဘူး...
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားထဲကပါ..သူမကို ပိုလို႔တြယ္ၿငိသြားခဲ့ျပန္တာေပါ့.. သိပ္ခ်စ္စရာလည္းေကာင္းသလို...သိပ္ၿပီးအလိုက္သိတတ္သူေလးေပါ့..သူမက..ကၽြန္ေတာ့္ကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာေလး သိုင္းဖက္ထားတယ္ဗ်..သူမကို..ခြဲမသြားပါနဲ႔ဆိုတဲ့ မ်က္လုံးေလးေတြနဲ႔..အေသအခ်ာေလး စူးစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္..ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေတြထဲမွာလည္း သူမရဲ႕ ေတာက္ပစူးရွလြန္းတဲ့ မ်က္၀န္းအၾကည့္ေတြနဲ႔အၿပိဳင္...ေျဗာင္းဆန္ေနတာပါပဲဗ်ာ..။ သူမအတြက္...ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ရင္ထဲမွာရွိသမွ် အခ်စ္ေတြအားလုံးကို
တစ္ဘ၀လုံးအတြက္ ပုံေပးထားခဲ့ၿပီးပါၿပီဗ်ာ..သူမက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဒိုင္ယာရီေလးတစ္ပုဒ္..သူမကသာ ဘုရင္မ...သူမကသာ ဧကရီေပါ့..အမွန္ပဲေျပာမိတာပါ...မလိမ္ညာရဲပါဘူး..ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့..သူမက ခ်စ္စႏိုးေလးနဲ႔..ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ထူလြန္းၿပီး၀ေနတဲ့ ဗိုက္ေခါက္ကေလးကို..လိမ္ဆြဲေနမွာစိုးလို႔ေပါ့...ခင္ဗ်ားတို႔ေရာ...ရင္ခုန္ေနၾကသလား..
ကၽြန္ေတာ့္ကေတာ့.. “ကိုေနာ္...”ဟုဆိုလာရင္ပဲ..ေပ်ာ္ေနတတ္ခဲ့တာေလ..ၿပီးေတာ့..မ်က္ေစာင္းလွလွေလးထိုးၿပီး..ဗိုက္ေခါက္ေလးမ်ား
ဆြဲခံလိုက္ရရင္ပဲ...ကၽြန္ေတာ္ကလည္း...ခ်စ္စႏိုးေလးနဲ႔...“အာ...နာလိုက္တာကြာ”ဟု...မနာခဲ့ေပမယ့္လည္း...ေျပာမိခဲ့တယ္ေလ..
ထိုအခ်ိန္..သူမကလည္း..ကၽြန္ေတာ့္ကို...
“အို...ကို..နာသြားလားဟင္...ဘြာေတး..ဘြာေတးေနာ္”ဟု ျပန္ေျပာတတ္တယ္ဗ်...။
သူမရဲ႕အၾကည့္..သူမရဲ႕မ်က္၀န္း...သူမရ႕ဲအခ်စ္ေတြအားလုံးကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ မရွိမျဖစ္တဲ့...ေရၾကည္ေလးတစ္စက္ပဲေပါ့ဗ်ာ...ဘယ္ေတာ့မွကုန္ခမ္းသြားမွာမဟုတ္ဘူးေပါ့...ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူမတို႔အၾကားမွာေတာ့..ျပႆနာဆိုတာမရွိခဲ့ၾကပါဘူး..ျပႆနာဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့...“ဘာလဲလို႔” ပင္ ေမးရအုံးမယ္ဗ်ာ...အခ်စ္ကိုယုံၾကည္ျမတ္ႏိုးၾကတဲ့...ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ေတာ့...လွပတဲ့ကမၻာေလးေပါ့..။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ပကာသနဂုဏ္အင္ေတြ တစိုးတစိမွ်မရွိၾကပါဘူး..ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့..ပကာသနေတြဟာ..ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕
ျမတ္ႏိုးလွတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကို..၀ါးမ်ိဳတိုက္စားသြားမွာဆုိးလို႔ေပါ့ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ မုန္႔ႏွစ္ခုရွိရင္..တစ္၀က္စီေ၀မွ်စားခဲ့ၾကတယ္...တစ္ခါတစ္ရံ ကၽြန္ေတာ့္တို႔မွာ...သုံးစရာေငြေၾကးက...ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတဲ့အခါ...တစ္ေယာက္
မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာနဲ႔...ေပ်ာ္ေနတတ္ခဲ့ၾကတယ္...ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့..ကၽြန္ေတာ္တို႔..ေငြေၾကးခ်ိဳ႕တဲ့ေနခဲ့လို႔..ပူေဆြးေနခဲ့ရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕...ခိုင္ခိုင္မာမာတည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတဲ့..အခ်စ္အိမ္ကေလး ၿပိဳလဲပ်က္စီးသြားမွာဆိုးလို႔ေပါ့...ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သူမ
ရွင္သန္ေနသေရြ႕ ...ဘယ္ေသာအခါမွ အဆုံးအရႈံးမခံႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ..။ထိုသို႔ေသာ ခ်စ္ျခင္းေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္တို႔အနာဂါတ္လမ္းေတြအတြက္ အလင္းေရာင္လမင္းေလးပဲေပါ့ဗ်ာ...တန္ဖိုးထားတတ္ၾကတ့ဲ...ခ်စ္ျခင္းတရားေတြဟာ.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို...ေရာင္ျပန္ဟပ္မွာအေသအခ်ာပဲေပါ့..။ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အေတြးစေတြက..တစ္စတစ္စနဲ႔ဆိုသလို...အလြမ္းေ၀ဒနာ
ေတြေတာင္...အရမ္းျပင္းထန္ေနခဲ့ၿပီပဲ...ကိုငွက္ႀကီးရဲ႕ သီခ်င္းေလးကို ဆက္ၿပီးနားေထာင္လိုက္အုံးမယ္ဗ်ာ....
“တမ္းတခဲ့တဲ့ဘ၀ရဲ႕ပန္းတိုင္....ဘာေတြလဲ...ငါေလတစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္...”
ကိုငွက္ႀကီးရဲ႕...တစ္ပုဒ္ၿပီးတစ္ပုဒ္လာေနတဲ့သီခ်င္းသံေတြၾကားမွာစီးေမ်ာသက္၀င္ရင္းနဲ႔..သူမကို...တိတ္တိတ္ေလး..လြမ္းေနေတာ့မယ္ဗ်ာ..
ဘာေၾကာင့္လြမ္းရတာလဲဗ်ာလို႔ေတာ့..ခင္ဗ်ားတို႔..မေမးလိုက္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ..ခံစားမႈေတြနဲ႔....ခ်စ္ျခင္းေတြရွိေနသမွ်...အလြမ္းဆိုတာရွိေနရမွာမဟုတ္လား
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း...သူမကို...အသက္ထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမိခဲ့လို႔...လြမ္းေနရအုံးမယ္ေပါ့...။
သာယာတဲ့သီခ်င္းသံေတြက...လူသားေတြအားလုံးအတြက္...ၿငိမ္းခ်မ္းေစခဲ့မယ္ဆိုရင္....သူမရဲ႕....ျမင့္ျမတ္တဲ့ခ်စ္ျခင္းတရားေတြကလည္း..
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားေတြအတြက္...ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေစခဲ့ပါၿပီဗ်ာ.....။



ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)

No comments: