“အခ်စ္၏ေစညႊန္ရာ….သို႔”
ရာသီဥတုက မိုးရာသီဆိုေပမယ့္ ေႏြေခါင္ေခါင္မွာပူသည့္ႏွယ္ ပူျပင္းေျခာက္ေသြးလြန္းလွသည္။ ဆုိင္ထဲတြင္ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္သြားမိၿပီး အေတြးတို႔က ၀င္လာခဲ့ျပန္သည္။ ယခုလိုေႏြရာသီဆန္တဲ့ရာသီဥတုေလးကို သံစဥ္ ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ အစ္ကို႔ကို သတိေတြ ရေနမိခဲ့ျပန္သည္။
“အစ္ကိုရယ္…လြမ္းလိုက္တာေနာ္….ဒီအခ်ိန္ဆို အစ္ကိုလည္း လြမ္းေနမွာဘဲေနာ္..ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္ေတြကို ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ခ်င္ပါတယ္အစ္ကိုရယ္“
အင္တာနက္ဆိုင္ေလးထဲတြင္ အလုပ္လုပ္ေနရင္း အပ်င္းေျပဆိုသလို ခ်က္တင္ထိုင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သံစဥ္ အားရင္အားသလို ၀ဘ္ဆိုဒ္ေတြေပၚမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတတ္သည္။ အလုပ္ေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုလုပ္ရင္း ဂိမ္းကစားခ်င္သည့္အခါတြင္ သံစဥ္ Facebook၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးကိုဖြင့္ၿပီး ဂိမ္းအၿမဲကစားတတ္သည္။ တစ္ေန႔ ေတာ့.. သံစဥ္ Facebook စာမ်က္ႏွာေလးေပၚ တက္ရင္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ၾကည့္လိုက္မိခ်ိန္..
“ဟိုင္း..”
“ဟိုင္းပါရွင့္”
“ညီမနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ”
“သံစဥ္ခ်ိဳ….ပါ”
“အစ္ကို႔နာမည္ကေရာ”
“အစ္ကို႔နာမည္က…သူရ..ပါ၊ ဒါနဲ႔ ညီမမွာ ဂ်ီေတာ့အေကာင့္ရွိလား…”
“ရွိပါတယ္အစ္ကို”
“ဒါဆို..အစ္ကို႔ကိုေပးပါလား..”
“ဟုတ္ကဲ့…”
thanzincho2012@gmail.com
ကြန္ပ်ဴတာတြင္ အသင့္ဖြင့္ထားေသာ ဂ်ီေတာ့အေကာင့္ေလးကို သံစဥ္ဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တက္လာေသာ အေကာင့္ေလးကို ခ်က္ခ်င္းလက္ခံလိုက္သည္။
“ဟိုင္း…ကိုသူရလား”
“ဟုတ္တယ္ ညီမေလး”
တစ္ေနကုန္ေအာင္ သံစဥ္ႏွင့္ ကိုသူရ စကားေတြေျပာမိခဲ့ၾကသည္။ Facebookရဲ႕စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ကိုသူရႏွင့္ သံစဥ္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး commentလွလွေလးေတြေပးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အမွတ္မထင္ ကိုသူရက စကားေလး တစ္ခြန္းဆိုလာခဲ့သည္….
“ညီမေလးမွာ ၀ဘ္ဆိုဒ္ရွိတယ္ဆို..အစ္ကို႔ကို လိပ္စာေပးပါလား”
“ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို”
“သံစဥ္က ၀ဘ္ဆိုဒ္မွာ စာေတြပဲေရးတာပါ..၀ါသနာပါလို႔ေလ”
“ေအာ္..ဟုတ္လား..ေကာင္းတာေပါ့”
“ညီမေလးရဲ႕စာေပအေပၚ ျမတ္ႏိုးခုံမင္မႈေတြကို အစ္ကို ထင္းကနဲေတြ႕လိုက္ရပါတယ္… ႀကိဳးစားေနာ္ ညီမေလး၊ ၿပီးေတာ့ ညီမရဲ႕ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ဆို အပ်ိဳစင္မဂၢဇင္းေတြထဲမွာသာထည့္ရင္ ေသခ်ာေပါက္ေအာင္ျမင္မွာ သိလား၊ ”
“ဟုတ္ကဲ့…အစ္ကို…ေက်းဇူးပါ”
ဒါနဲ႔ ညီမရဲ႕ လိပ္စာေလးမ်ား ေျပာလို႔ရမလား”
“ရပါတယ္အစ္ကို..”
ခ်က္ခ်င္းပင္ သံစဥ္ ကုိသူရကို လိပ္စာေတြေပးလိုက္မိသည္…ဘာရယ္ေၾကာင့္ရယ္မသိ..ကိုသူရကို ျမင္ျမင္ခ်င္း သံေယာဇဥ္ေတြျဖစ္တည္လာခဲ့သည္… ဒါေပမယ့္ သံစဥ္ ကိုသူရကို အစ္ကိုတစ္ေယာက္ထက္ မပိုခဲ့ေသာ သံေယာဇဥ္မ်ိဳးသာ၊ သံစဥ္မွာ ခ်စ္သူရွိေၾကာင္းကို ဖြင့္မေျပာမိခဲ့ေပ၊ ကိုသူရကေတာ့ သံစဥ္တြင္ ခ်စ္သူရွိႏွင့္ ေၾကာင္းကို ႀကိဳသိေနခဲ့သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့..
“ညီမေလးအတြက္ အစ္ကို စာအုပ္ေလးေတြဖတ္ရေအာင္ ပို႔ထားေပးတယ္ေနာ္… သြားယူလိုက္အုံး.. ကားဂိတ္ကို”
ရုတ္တရက္မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ စကားေလးေတြကို သံစဥ္ၾကားလိုက္ရသည္။ မေန႔တစ္ေန႔ကမွပင္ ေတြ႕လိုက္ရ သည္ဆိုေသာ ကိုသူရက သံစဥ္ထံကို လိပ္စာေလးႏွင့္တကြ ဆက္သြယ္လာခဲ့ၿပီး စာအုပ္လက္ေဆာင္ေလးမ်ား ေပးပို႔လာခဲ့သည္။
သံစဥ္အတြက္ အြန္လိုင္းေပၚတြင္ တစ္ခါမွ်ပင္မႀကံဳဘူး၊ မေတြ႕ဘူးခဲ့ေသာ လူတစ္ေယာက္လို႔ပင္ ေျပာလို႔ရႏိုင္ သည္။
“ဟုတ္ကဲ့ပါ…အစ္ကို..သံစဥ္ သြားယူလိုက္ပါမယ္”
သံစဥ္ကေတာ့ Facebookရဲ႕စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ဓါတ္ပုံေလးေတြ တင္ထားတတ္သည္မို႔ ကိုသူရကုိ အထူးမိတ္ဆက္စရာမလို၊ ကိုသူရကိုေတာ့ သံစဥ္တခါမွ်ပင္ မျမင္ဘူးခဲ့ပါ၊ ဂ်ီေတာ့အေကာင့္တြင္လည္း ပုံေလးတစ္ပုံမွ်ပင္ တင္မထားခဲ့ဘူးေပ။ ဒါေပမယ့္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အြန္လိုင္းတြင္ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ခဲ့မိလို႔ သံေယာဇဥ္ေတြ တြယ္တာလာခဲ့မိသည္။ စာအုပ္ေလးေတြႏွင့္အတူ စာအုပ္ၾကားေလးထဲတြင္ ေခါက္လ်က္ ညွပ္ထားေသာ စာေလးတစ္ေစာင္ကိုပါ အမွတ္မထင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သံစဥ္ စိတ္၀င္စားစြာႏွင့္ပင္ စာေလးကို ေကာက္ယူဖတ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ စာေလးကိုေကာက္ယူဖတ္ၾကည့္ရင္းက သံစဥ္မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္စက္မ်ားက အလိုလိုပင္က်လာခဲ့ရသည္။ ဘာမွန္းမသိတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္၊ ဘာမွန္းမသိတဲ့စိတ္တစ္ခု ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ရႈိက္ႀကီးတငင္ သံစဥ္ငိုခ်လိုက္ေတာ့သည္…။ သံစဥ္ရင္ထဲတြင္ ထူးဆန္းစြာျဖစ္ေပၚ လာေသာစိတ္တစ္ခုက ကိုသူရဟာ သံစဥ္ရဲ႕ အစ္ကိုအရင္းတ့ဲလား….ကိုသူရ၏စာေလးတစ္ေစာင္သည္ အရိုးသားဆုံးေသာစာတစ္ေစာင္ပင္ျဖစ္ေနခဲ့သည္….
ေနာက္တစ္ေန႔ အြန္လိုင္းေပၚေရာက္ျပန္ေတာ့… ကိုသူရကို သံစဥ္ အေၾကာင္းစုံဖြင့္ဟေျပာျပလိုက္ေတာ့သည္..
“အစ္ကို…ညက ညီမေလးငိုရတယ္”
“ဘာလုိ႔လဲ..ညီမေလး..”
“ညီမေလး အစ္ကို႔စာေလးကိုဖတ္ၿပီး စိတ္ခံစားမႈတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့လို႔ပါ”
“အစ္ကိုဟာ အရမ္းကိုရိုးသားလြန္းတယ္…ညီမေလးကိုလည္း သံေယာဇဥ္ေတြထားခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ညီမေလးေလ…ဒီစာေလးကိုဖတ္မိၿပီး..အစ္ကိုနဲ႔သံစဥ္ ဟိုးဘ၀ေရစက္ေၾကာင့္ တစ္စုံတစ္ခု ေတာ္စပ္ခဲ့ဘူးသလို ခံစားရတယ္အစ္ကိုရယ္…”
ေန႔ရက္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ်ပင္ သံစဥ္နဲ႔ကိုသူရတို႔ရဲ႕ ထူးဆန္းဖြယ္ကိစၥရပ္ေတြဟာ မယုံၾကည္ႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အစားအေသာက္၊ အေနအထိုင္၊ ဘယ္လိုစားသည္ဆိုသည့္တိုက္ဆိုင္ျဖစ္ပ်က္မႈေတြက အြန္လိုင္းရဲ႕ ေန႔စဥ္အခ်ိန္ခဏေလးတြင္ သံေယာဇဥ္ေတြကို ေႏွာင္တြယ္ရစ္ပတ္လာေစခဲ့ပါေတာ့သည္..
“အစ္ကို…ဒီေန႔ ထမင္းနဲနဲပဲစားတယ္မဟုတ္လား…တစ္ပန္းကန္ပဲစားတယ္ေလ”
“ဟာ..ညီမေလး ဘယ္လိုသိလဲ”
“မေျပာတတ္ဘူးအစ္ကို…စိတ္ထဲကအလိုလိုသိလာတာ”
“ၿပီးေတာ့ေလ…အစ္ကို႔ကို ေမးစရာတစ္ခုရွိေသးတယ္…သံစဥ္စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုမတင္မက်ျဖစ္ေနလို႔”
“အင္း..ေမးေလ.”
“အစ္ကုိ႔ရဲ႕ ေသြးက..ဘာေသြးလဲဟင္..ၿပီးေတာ့ ညီမေလးထင္တာမလြဲဘူးဆိုရင္ (ေအ)ေသြးမဟုတ္လားဟင္”
“ဟင္…မင္း ဘယ္လိုသိတာလဲ၊ ေဗဒင္ဆရာမလား”
“ဟင္…တကယ္ပဲ သံစဥ္ေျပာသလို (ေအ)ေသြးလားအကို”
“ဟုတ္တယ္ေလ”
“ၿပီးေတာ့..ညကေလ ညီမေလး အိပ္မက္မက္တယ္အစ္ကို….အိပ္မက္ထဲမွာ အစ္ကိုနဲ႔သံစဥ္က ေမာင္ႏွမအရင္း ေတြလို႔…မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ကလာေျပာတယ္…သိလား”
“ဟင္…ဟုတ္လား…သံစဥ္…”
“ဒါဆို…အစ္ကိုမေန႔ကမနက္မွာ မက္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္နဲ႔ အတူတူပဲေပါ့…”
“ဟုတ္လား..အစ္ကို…အစ္ကိုလည္းအဲ့လို မက္တယ္လားဟင္…”
“ထူးဆန္းလိုက္တာအစ္ကိုရယ္…..”
“ဟုတ္တယ္ညီမေလး….”
သံစဥ္ႏွင့္ကိုသူရတို႔ရဲ႕ မသိစိတ္ေတြထဲမွာ အျဖဴေရာင္ေတြထက္ပိုေသာ သံေယာဇဥ္ေတြက တစ္စတစ္စ ပို၍ ျဖစ္လာခဲ့သည္..ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ေတြ႔ျမင္ေနရေသာ ခ်စ္ျခင္းေတြႏွင့္အတူ တိုက္ဆိုင္မႈေတြရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေအာက္မွ စကားလုံးေတြမွတဆင့္ အခ်စ္ေတြျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္၊ ႏွစ္လႊာတစ္ရြက္ဆိုရေလာက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနၾကသည္..
“ညီမေလး..ေနာက္ေန႔ေတြက်ရင္ အစ္ကိုတို႔ ေမးလ္ပို႔ၾကရေအာင္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို”
မနက္ခင္းတိုင္းမွာ သံစဥ္ေရာ အစ္ကိုပါ ေမးလ္ေလးေတြကို အေဖာ္ျပဳရင္း ပိုၿပီးရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္လာခဲ့ၾကသည္၊ အလုပ္ေတြမအားလပ္သည့္အခ်ိန္ ဂ်ီေတာ့တြင္ မဆုံျဖစ္လွ်င္ပင္ ေမးလ္ေတြကိုဖတ္ရင္း တစ္ခါတရံ မ်က္ရည္ ေတြလည္း က်ခဲ့ရသည္။ သံစဥ္ႏွင့္အစ္ကို႔အတြက္ စည္းျခားေနျခင္းသည္ တစ္သက္စာအတြက္ဆိုသည္ကို သံစဥ္ကိုယ္တိုင္ပင္သိႏွင့္ေနခဲ့သည္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အစ္ကိုက ေနာက္က်သူျဖစ္ခဲ့သည္။ အစ္ကို႔ကို ရင္နင့္ေအာင္ခ်စ္ခဲ့ရသူ၊ အျဖဴေရာင္သက္သက္၊ အျဖဴေရာင္ထက္ပိုခဲ့ေသာသံေယာဇဥ္တို႔က ေနာက္အက်ဆုံး ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီလား၊ ေတြးေတာေနခဲ့ေသာစိတ္ေတြကို သက္ျပင္းေလးေတြျဖင့္ အခါခါခ်မိရင္း…
“ကလင္…ကလင္…ကလင္..”
“ဟယ္လို…“ခ်ိဳ ”လား…ေမာင္ပါ”
“ေအာ္..ေမာင္”
“ဘာေတြလုပ္ေနလဲ…ခ်ိဳ..”
“အင္း..ဒီလိုပါပဲေမာင္ရယ္..ဟိုလုပ္ဒီလုပ္ေပါ့”
“ေမာင္အရမ္းသတိရေနတယ္…ခ်ိဳ…“ခ်ိဳ”ဆီကိုလည္း အရမ္းလာခ်င္တယ္..ေတြ႕လည္းသိပ္ေတြ႕ခ်င္တာပဲ၊ ၿပီးေတာ့ေလ အနမ္းေတြလည္းအမ်ားႀကီးေပးခ်င္တယ္”
“ေမာင္ရယ္..မလာပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္..”
“ေမာင္”နဲ႔ ခ်ိဳနဲ႔က ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့တာ ႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ ေမာင့္ကို “ခ်ိဳ” အရမ္းခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာင့္ရဲ႕သစၥာမရွိမႈေတြေၾကာင့္ “ခိ်ဳ”စိတ္ေတြ ယုံၾကည္မႈကင္းမဲ့သြားခဲ့သည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ “ေမာင္” စကၤာပူကျပန္လာခ်ိန္….
“ခ်ိဳေရ….ေမာင္အခု ရန္ကုန္မွာေရာက္ေနတယ္ကြ”
“ဟုတ္လား..ေမာင္”
“ခ်ိဳ႕” ဆီကို မလာဘူးလား..ေမာင္”
“လာမွာေပါ့..ခ်ိဳရယ္”
“ေအာ္..ခ်ိဳ..ေမာင့္ ဂ်ီေတာ့အေကာင့္ကေလ..သူငယ္ခ်င္းေတြက passwordမသိဘဲ ေလွ်ာက္ႏွိပ္ပစ္လိုက္တာ ေလာ့က်သြားၿပီ..အဲ့ဒါ “ခ်ိဳ”ျပန္လုပ္ေပးပါအုံးကြာ”
“ဟုတ္ကဲ့..ဒါဆို ေမာင့္ရဲ႕ passwordရယ္၊ ၿပီးေတာ့ secondary emailရယ္ ေျပာေနာ္…“
ေမာင္ေျပာျပသည့္အတိုင္း “ခ်ိဳ” ေမာင့္ဂ်ီေတာ့အေကာင့္ေလးကို လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေမာင့္ကို ခ်က္ခ်င္းပင္ အေၾကာင္းၾကားလိုက္ေတာ့သည္။ ေမာင္လည္း အေကာင့္ေလးျပန္ရသည္ႏွင့္ ေပ်ာ္ေနခဲ့သည္။ ေမာင့္ကို “ခ်ိဳ”က စကၤာပူတြင္ ေနစဥ္အခါကပင္ ယုံၾကည္စြာခ်စ္ခဲ့ရသည္။ ေမာင္နဲ႔ခ်ိဳတြင္ အက်င့္စရိုက္ေတြ သည္လည္း တူညီမႈမရွိခဲ့၊ သံစဥ္ အျခားအေကာင့္ႏွင့္ စကားေျပာလွ်င္ပင္ ေမာင္က သ၀န္တိုတတ္သည္။ ဒီလိုနဲ႔ သံစဥ္နဲ႔ ေမာင္တို႔ရဲ႕ ၾကားခံနယ္မုန္တိုင္းတစ္ခုက ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္ပင္။
ဘာရယ္ေၾကာင့္ပင္မသိ ဤေန႔မွပင္ သံစဥ္ ေမာင့္ရဲ႕အေကာင့္ကို ဖြင့္ခ်င္စိတ္ျပင္းျပလာခဲ့မိၿပီး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိ သည္။ စတင္ေတြ႕ရွိလိုက္ရေသာ ေမးလ္မ်ားထဲမွ…..
“ယုရယ္…ကိုေလ အရမ္းခ်စ္တာပဲ..ကို ျပန္လာေတာ့မယ္ေနာ္…ျပန္လာရင္ ရန္ကုန္ကိုလာခဲ့မယ္ေနာ္၊ အကိုႀကီး..စကၤာပူကေရာက္ၿပီဆို…ယုကိုလာမေတြ႕ေသးဘူးလား…ဘာလက္ေဆာင္ေတြေရာပါလာေသးလဲ”
“ေဟ့ေကာင္ ကိုခန္႔..ဘယ္လိုလဲကြ…မင္းေဆာ္ဆီကို သြားမေတြ႕ဘူးလား…”
“ဘယ္က ေဆာ္လဲကြ..ရန္ကုန္ကလား…ေတာင္ငူကလား..”
“ေအးေဆးေပါ့ကြာ…ဒီလိုပဲေပါ့…ၿပီးမွေခ်ာ့လိုက္တာေပါ့”
စကားလုံးေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြႏွင့္ ရိုက္ခတ္လာေသာ ေမးလ္မ်ားက သံစဥ္ရင္၀ကို ထိုးႏွက္လိုက္သလိုပင္ ခံစားရသည္၊ ရက္စက္လိုက္တာေမာင္ရယ္..ဒါဆို အခု…ေမာင္ ရန္ကုန္ကုိေရာက္ေနတယ္ဆိုတာက… မ်က္ရည္မ်ားပင္ စီးက်လာခဲ့မိသည္….သံစဥ္ကို မခ်စ္ရင္ေနပါေမာင္ရယ္..ဒါေပမယ့္ သံစဥ္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈေတြ အခ်စ္ေတြအားလုံးကို ေမာင္က အလြဲသုံးစားလုပ္ပစ္ရက္တယ္ေနာ္…ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ အေၾကာင္းကို သူစိမ္းသူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ…မေကာင္းသတင္းေတြေျပာၿပီး..ျမိန္ရွက္ေနရက္တယ္ေနာ္…
“ခ်ိဳ”ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ားလားေမာင္ရယ္…. ေမးလ္ဖတ္ေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္းမွာပင္
“ကလင္…ကလင္…ကလင္”
“ဟယ္လို…အမိန္႔ရွိပါရွင္”
“ခ်ိဳ..လား”
“အင္း..ဟုတ္တယ္ေမာင္”
“ေမာင္ဘာေတြလုပ္ထားလဲ ေျပာျပပါလား…ခ်ိဳ…ကို”
“ဘာေတြလုပ္လို႔လဲ ခ်ိဳ…ရ”
“ဒါဆို..ခု ရန္ကုန္မွာဘာလုပ္ေနလဲ..ေမာင္…ၿပီးေတာ့..ခ်ိဳသိထားတဲ့ကိစၥေတြကေရာ..အမွန္ေတြပဲလား”
“ဘာေတြလဲ..ခ်ိဳရာ..မဟုတ္ပါဘူး.”
“ခ်ိဳ….က ဘာေတြမ်ားသိထားလို႔လဲ”
“အဲ့ဒါေတြ…“ခ်ိဳ”ကို ျပန္မေမးပါနဲ႔…ခ်ိဳေမးတာေျဖပါ..ေမာင္”
“ေမာင္..ခ်ိဳကို မညာပါနဲ႔…ခ်ိဳ ညာတာလုံး၀မႀကိဳက္ဘူးေနာ္.. ေမာင့္ကို ခ်ိဳေျပာထားတယ္ေလ..ခ်ိဳထက္ ပိုခ်စ္ရမယ့္သူေတြ႕ရင္…“ခ်ိဳ”ကိုေျပာပါလို႔…“ခ်ိဳ” ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ လိုက္ေလ်ာေပးမယ္လို႔ေလ…ခုေတာ့ ေမာင္ရယ္..ခ်ိဳ႕အခ်စ္ေတြက သဲထဲေရသြန္တာမွ အရာထင္အုံးမယ္”
“ၿပီးေတာ့..ဘာလဲ ေမာင္က ငရံ႕ႏွစ္ေကာင္ဖမ္းခ်င္ေနတာလား၊ ေမာင္ အခု ေမာင္ေတြ႕ခ်င္တဲ့သူနဲ႔ မေတြ႕ခဲ့ဘူးမဟုတ္လား၊”
“ေတာ္ပါေတာ့ ခ်ိဳရယ္….ခ်ိဳေျပာတာေတြအားလုံးဟုတ္ပါတယ္…ေမာင္ေနာက္ထပ္ ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ေစရပါဘူးေနာ္.. ၿပီးေတာ့ “ခ်ိဳ”ကိုလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္”
“ေမာင္ လုပ္ရက္တယ္ေနာ္…“ခ်ိဳ”မွာ ဘာအျပစ္မ်ားရွိခဲ့လို႔လဲ..ေမာင္နဲ႔ခ်ိဳၾကားမွာ ဘာရန္ၿငိဳးေတြမ်ားရွိေနခဲ့လို႔ လဲ..ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြကို “ခ်ိဳ”ကြယ္ရာမွာ ေျပာတာ …အဲဒါ ေမာင္ “ခ်ိဳ”ကို ခ်စ္တာလား”
“အျပစ္မရွိပါဘူး ခ်ိဳရယ္…ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္…“ခ်ိဳ”မေက်နပ္ဘူးဆိုရင္လည္း..ေမာင္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲေျပာ…၊ ေမာင့္ဘက္က အဆင္သင့္ပဲ…ေနာက္တခါ ဒါမ်ိဳးလည္းမျဖစ္ေစရေတာ့ပါဘူးေနာ္၊”
“ခ်ိဳ”တုိ႔က ဆင္းရဲပါတယ္ေမာင္ရယ္…ဒါေပမယ့္ မာနေတာ့ရွိတယ္..ဂုဏ္သိကၡာလည္းရွိပါတယ္၊ ခုဆို တဖက္က မိန္းကေလးလည္း ေမာင့္ေၾကာင့္ ခံစားေနရမွာပဲ..ေမာင္က ကိုယ္ခ်င္းမစာေပမယ့္ “ခ်ိဳ” ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္ ေမာင္..ၿပီးေတာ့ “ခ်ိဳ” ရွက္လည္းသိပ္ရွက္တာပဲ…မိန္းမႏွစ္ေယာက္ကို အၿပိဳင္ခ်စ္ရေလာက္ေအာင္.. ေမာင့္သိကၡာေတြ ဘယ္နားသြားထားတာလဲ”
“ေတာ္ပါေတာ့ ခ်ိဳရယ္…ခ်ိဳမေက်နပ္ရင္ေလ..ေမာင္ ေနာက္ဘ၀ထိေအာင္ ဆပ္ဆိုလည္း ဆပ္ပါ့မယ္ကြယ္.. ေမာင္မခံမစားႏိုင္လို႔ပါ၊ ေမာင္မွားပါတယ္လို႔ ေျပာၿပီးၿပီေလကြာ…ေနာက္ထပ္လည္းမျဖစ္ေစရပါဘူးလို႔ ကတိေပး ပါတယ္၊ “ခ်ိဳ” ကို ေမာင္သိပ္ခ်စ္တယ္၊ ေမာင့္ရဲ႕မဆင္ျခင္မႈေၾကာင့္ ခ်ိဳ ေနာက္ထပ္စိတ္မဆင္းရဲေစရပါဘူး၊ အရင္က ေမာင့္ကို အရမ္းနားလည္ေပးတဲ့ခ်ိဳရယ္…ဒီတခါေတာ့ ေမာင့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္”
ဇာတ္သိမ္းပိုင္းသို႔ဖတ္ရႈရန္...............
ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)
ရာသီဥတုက မိုးရာသီဆိုေပမယ့္ ေႏြေခါင္ေခါင္မွာပူသည့္ႏွယ္ ပူျပင္းေျခာက္ေသြးလြန္းလွသည္။ ဆုိင္ထဲတြင္ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္သြားမိၿပီး အေတြးတို႔က ၀င္လာခဲ့ျပန္သည္။ ယခုလိုေႏြရာသီဆန္တဲ့ရာသီဥတုေလးကို သံစဥ္ ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ အစ္ကို႔ကို သတိေတြ ရေနမိခဲ့ျပန္သည္။
“အစ္ကိုရယ္…လြမ္းလိုက္တာေနာ္….ဒီအခ်ိန္ဆို အစ္ကိုလည္း လြမ္းေနမွာဘဲေနာ္..ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္ေတြကို ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ခ်င္ပါတယ္အစ္ကိုရယ္“
အင္တာနက္ဆိုင္ေလးထဲတြင္ အလုပ္လုပ္ေနရင္း အပ်င္းေျပဆိုသလို ခ်က္တင္ထိုင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သံစဥ္ အားရင္အားသလို ၀ဘ္ဆိုဒ္ေတြေပၚမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတတ္သည္။ အလုပ္ေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုလုပ္ရင္း ဂိမ္းကစားခ်င္သည့္အခါတြင္ သံစဥ္ Facebook၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးကိုဖြင့္ၿပီး ဂိမ္းအၿမဲကစားတတ္သည္။ တစ္ေန႔ ေတာ့.. သံစဥ္ Facebook စာမ်က္ႏွာေလးေပၚ တက္ရင္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ၾကည့္လိုက္မိခ်ိန္..
“ဟိုင္း..”
“ဟိုင္းပါရွင့္”
“ညီမနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ”
“သံစဥ္ခ်ိဳ….ပါ”
“အစ္ကို႔နာမည္ကေရာ”
“အစ္ကို႔နာမည္က…သူရ..ပါ၊ ဒါနဲ႔ ညီမမွာ ဂ်ီေတာ့အေကာင့္ရွိလား…”
“ရွိပါတယ္အစ္ကို”
“ဒါဆို..အစ္ကို႔ကိုေပးပါလား..”
“ဟုတ္ကဲ့…”
thanzincho2012@gmail.com
ကြန္ပ်ဴတာတြင္ အသင့္ဖြင့္ထားေသာ ဂ်ီေတာ့အေကာင့္ေလးကို သံစဥ္ဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တက္လာေသာ အေကာင့္ေလးကို ခ်က္ခ်င္းလက္ခံလိုက္သည္။
“ဟိုင္း…ကိုသူရလား”
“ဟုတ္တယ္ ညီမေလး”
တစ္ေနကုန္ေအာင္ သံစဥ္ႏွင့္ ကိုသူရ စကားေတြေျပာမိခဲ့ၾကသည္။ Facebookရဲ႕စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ကိုသူရႏွင့္ သံစဥ္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး commentလွလွေလးေတြေပးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အမွတ္မထင္ ကိုသူရက စကားေလး တစ္ခြန္းဆိုလာခဲ့သည္….
“ညီမေလးမွာ ၀ဘ္ဆိုဒ္ရွိတယ္ဆို..အစ္ကို႔ကို လိပ္စာေပးပါလား”
“ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို”
“သံစဥ္က ၀ဘ္ဆိုဒ္မွာ စာေတြပဲေရးတာပါ..၀ါသနာပါလို႔ေလ”
“ေအာ္..ဟုတ္လား..ေကာင္းတာေပါ့”
“ညီမေလးရဲ႕စာေပအေပၚ ျမတ္ႏိုးခုံမင္မႈေတြကို အစ္ကို ထင္းကနဲေတြ႕လိုက္ရပါတယ္… ႀကိဳးစားေနာ္ ညီမေလး၊ ၿပီးေတာ့ ညီမရဲ႕ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ဆို အပ်ိဳစင္မဂၢဇင္းေတြထဲမွာသာထည့္ရင္ ေသခ်ာေပါက္ေအာင္ျမင္မွာ သိလား၊ ”
“ဟုတ္ကဲ့…အစ္ကို…ေက်းဇူးပါ”
ဒါနဲ႔ ညီမရဲ႕ လိပ္စာေလးမ်ား ေျပာလို႔ရမလား”
“ရပါတယ္အစ္ကို..”
ခ်က္ခ်င္းပင္ သံစဥ္ ကုိသူရကို လိပ္စာေတြေပးလိုက္မိသည္…ဘာရယ္ေၾကာင့္ရယ္မသိ..ကိုသူရကို ျမင္ျမင္ခ်င္း သံေယာဇဥ္ေတြျဖစ္တည္လာခဲ့သည္… ဒါေပမယ့္ သံစဥ္ ကိုသူရကို အစ္ကိုတစ္ေယာက္ထက္ မပိုခဲ့ေသာ သံေယာဇဥ္မ်ိဳးသာ၊ သံစဥ္မွာ ခ်စ္သူရွိေၾကာင္းကို ဖြင့္မေျပာမိခဲ့ေပ၊ ကိုသူရကေတာ့ သံစဥ္တြင္ ခ်စ္သူရွိႏွင့္ ေၾကာင္းကို ႀကိဳသိေနခဲ့သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့..
“ညီမေလးအတြက္ အစ္ကို စာအုပ္ေလးေတြဖတ္ရေအာင္ ပို႔ထားေပးတယ္ေနာ္… သြားယူလိုက္အုံး.. ကားဂိတ္ကို”
ရုတ္တရက္မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ စကားေလးေတြကို သံစဥ္ၾကားလိုက္ရသည္။ မေန႔တစ္ေန႔ကမွပင္ ေတြ႕လိုက္ရ သည္ဆိုေသာ ကိုသူရက သံစဥ္ထံကို လိပ္စာေလးႏွင့္တကြ ဆက္သြယ္လာခဲ့ၿပီး စာအုပ္လက္ေဆာင္ေလးမ်ား ေပးပို႔လာခဲ့သည္။
သံစဥ္အတြက္ အြန္လိုင္းေပၚတြင္ တစ္ခါမွ်ပင္မႀကံဳဘူး၊ မေတြ႕ဘူးခဲ့ေသာ လူတစ္ေယာက္လို႔ပင္ ေျပာလို႔ရႏိုင္ သည္။
“ဟုတ္ကဲ့ပါ…အစ္ကို..သံစဥ္ သြားယူလိုက္ပါမယ္”
သံစဥ္ကေတာ့ Facebookရဲ႕စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ဓါတ္ပုံေလးေတြ တင္ထားတတ္သည္မို႔ ကိုသူရကုိ အထူးမိတ္ဆက္စရာမလို၊ ကိုသူရကိုေတာ့ သံစဥ္တခါမွ်ပင္ မျမင္ဘူးခဲ့ပါ၊ ဂ်ီေတာ့အေကာင့္တြင္လည္း ပုံေလးတစ္ပုံမွ်ပင္ တင္မထားခဲ့ဘူးေပ။ ဒါေပမယ့္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အြန္လိုင္းတြင္ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ခဲ့မိလို႔ သံေယာဇဥ္ေတြ တြယ္တာလာခဲ့မိသည္။ စာအုပ္ေလးေတြႏွင့္အတူ စာအုပ္ၾကားေလးထဲတြင္ ေခါက္လ်က္ ညွပ္ထားေသာ စာေလးတစ္ေစာင္ကိုပါ အမွတ္မထင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သံစဥ္ စိတ္၀င္စားစြာႏွင့္ပင္ စာေလးကို ေကာက္ယူဖတ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ စာေလးကိုေကာက္ယူဖတ္ၾကည့္ရင္းက သံစဥ္မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္စက္မ်ားက အလိုလိုပင္က်လာခဲ့ရသည္။ ဘာမွန္းမသိတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္၊ ဘာမွန္းမသိတဲ့စိတ္တစ္ခု ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ရႈိက္ႀကီးတငင္ သံစဥ္ငိုခ်လိုက္ေတာ့သည္…။ သံစဥ္ရင္ထဲတြင္ ထူးဆန္းစြာျဖစ္ေပၚ လာေသာစိတ္တစ္ခုက ကိုသူရဟာ သံစဥ္ရဲ႕ အစ္ကိုအရင္းတ့ဲလား….ကိုသူရ၏စာေလးတစ္ေစာင္သည္ အရိုးသားဆုံးေသာစာတစ္ေစာင္ပင္ျဖစ္ေနခဲ့သည္….
ေနာက္တစ္ေန႔ အြန္လိုင္းေပၚေရာက္ျပန္ေတာ့… ကိုသူရကို သံစဥ္ အေၾကာင္းစုံဖြင့္ဟေျပာျပလိုက္ေတာ့သည္..
“အစ္ကို…ညက ညီမေလးငိုရတယ္”
“ဘာလုိ႔လဲ..ညီမေလး..”
“ညီမေလး အစ္ကို႔စာေလးကိုဖတ္ၿပီး စိတ္ခံစားမႈတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့လို႔ပါ”
“အစ္ကိုဟာ အရမ္းကိုရိုးသားလြန္းတယ္…ညီမေလးကိုလည္း သံေယာဇဥ္ေတြထားခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ညီမေလးေလ…ဒီစာေလးကိုဖတ္မိၿပီး..အစ္ကိုနဲ႔သံစဥ္ ဟိုးဘ၀ေရစက္ေၾကာင့္ တစ္စုံတစ္ခု ေတာ္စပ္ခဲ့ဘူးသလို ခံစားရတယ္အစ္ကိုရယ္…”
ေန႔ရက္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ်ပင္ သံစဥ္နဲ႔ကိုသူရတို႔ရဲ႕ ထူးဆန္းဖြယ္ကိစၥရပ္ေတြဟာ မယုံၾကည္ႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အစားအေသာက္၊ အေနအထိုင္၊ ဘယ္လိုစားသည္ဆိုသည့္တိုက္ဆိုင္ျဖစ္ပ်က္မႈေတြက အြန္လိုင္းရဲ႕ ေန႔စဥ္အခ်ိန္ခဏေလးတြင္ သံေယာဇဥ္ေတြကို ေႏွာင္တြယ္ရစ္ပတ္လာေစခဲ့ပါေတာ့သည္..
“အစ္ကို…ဒီေန႔ ထမင္းနဲနဲပဲစားတယ္မဟုတ္လား…တစ္ပန္းကန္ပဲစားတယ္ေလ”
“ဟာ..ညီမေလး ဘယ္လိုသိလဲ”
“မေျပာတတ္ဘူးအစ္ကို…စိတ္ထဲကအလိုလိုသိလာတာ”
“ၿပီးေတာ့ေလ…အစ္ကို႔ကို ေမးစရာတစ္ခုရွိေသးတယ္…သံစဥ္စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုမတင္မက်ျဖစ္ေနလို႔”
“အင္း..ေမးေလ.”
“အစ္ကုိ႔ရဲ႕ ေသြးက..ဘာေသြးလဲဟင္..ၿပီးေတာ့ ညီမေလးထင္တာမလြဲဘူးဆိုရင္ (ေအ)ေသြးမဟုတ္လားဟင္”
“ဟင္…မင္း ဘယ္လိုသိတာလဲ၊ ေဗဒင္ဆရာမလား”
“ဟင္…တကယ္ပဲ သံစဥ္ေျပာသလို (ေအ)ေသြးလားအကို”
“ဟုတ္တယ္ေလ”
“ၿပီးေတာ့..ညကေလ ညီမေလး အိပ္မက္မက္တယ္အစ္ကို….အိပ္မက္ထဲမွာ အစ္ကိုနဲ႔သံစဥ္က ေမာင္ႏွမအရင္း ေတြလို႔…မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ကလာေျပာတယ္…သိလား”
“ဟင္…ဟုတ္လား…သံစဥ္…”
“ဒါဆို…အစ္ကိုမေန႔ကမနက္မွာ မက္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္နဲ႔ အတူတူပဲေပါ့…”
“ဟုတ္လား..အစ္ကို…အစ္ကိုလည္းအဲ့လို မက္တယ္လားဟင္…”
“ထူးဆန္းလိုက္တာအစ္ကိုရယ္…..”
“ဟုတ္တယ္ညီမေလး….”
သံစဥ္ႏွင့္ကိုသူရတို႔ရဲ႕ မသိစိတ္ေတြထဲမွာ အျဖဴေရာင္ေတြထက္ပိုေသာ သံေယာဇဥ္ေတြက တစ္စတစ္စ ပို၍ ျဖစ္လာခဲ့သည္..ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ေတြ႔ျမင္ေနရေသာ ခ်စ္ျခင္းေတြႏွင့္အတူ တိုက္ဆိုင္မႈေတြရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေအာက္မွ စကားလုံးေတြမွတဆင့္ အခ်စ္ေတြျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္၊ ႏွစ္လႊာတစ္ရြက္ဆိုရေလာက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနၾကသည္..
“ညီမေလး..ေနာက္ေန႔ေတြက်ရင္ အစ္ကိုတို႔ ေမးလ္ပို႔ၾကရေအာင္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို”
မနက္ခင္းတိုင္းမွာ သံစဥ္ေရာ အစ္ကိုပါ ေမးလ္ေလးေတြကို အေဖာ္ျပဳရင္း ပိုၿပီးရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္လာခဲ့ၾကသည္၊ အလုပ္ေတြမအားလပ္သည့္အခ်ိန္ ဂ်ီေတာ့တြင္ မဆုံျဖစ္လွ်င္ပင္ ေမးလ္ေတြကိုဖတ္ရင္း တစ္ခါတရံ မ်က္ရည္ ေတြလည္း က်ခဲ့ရသည္။ သံစဥ္ႏွင့္အစ္ကို႔အတြက္ စည္းျခားေနျခင္းသည္ တစ္သက္စာအတြက္ဆိုသည္ကို သံစဥ္ကိုယ္တိုင္ပင္သိႏွင့္ေနခဲ့သည္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အစ္ကိုက ေနာက္က်သူျဖစ္ခဲ့သည္။ အစ္ကို႔ကို ရင္နင့္ေအာင္ခ်စ္ခဲ့ရသူ၊ အျဖဴေရာင္သက္သက္၊ အျဖဴေရာင္ထက္ပိုခဲ့ေသာသံေယာဇဥ္တို႔က ေနာက္အက်ဆုံး ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီလား၊ ေတြးေတာေနခဲ့ေသာစိတ္ေတြကို သက္ျပင္းေလးေတြျဖင့္ အခါခါခ်မိရင္း…
“ကလင္…ကလင္…ကလင္..”
“ဟယ္လို…“ခ်ိဳ ”လား…ေမာင္ပါ”
“ေအာ္..ေမာင္”
“ဘာေတြလုပ္ေနလဲ…ခ်ိဳ..”
“အင္း..ဒီလိုပါပဲေမာင္ရယ္..ဟိုလုပ္ဒီလုပ္ေပါ့”
“ေမာင္အရမ္းသတိရေနတယ္…ခ်ိဳ…“ခ်ိဳ”ဆီကိုလည္း အရမ္းလာခ်င္တယ္..ေတြ႕လည္းသိပ္ေတြ႕ခ်င္တာပဲ၊ ၿပီးေတာ့ေလ အနမ္းေတြလည္းအမ်ားႀကီးေပးခ်င္တယ္”
“ေမာင္ရယ္..မလာပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္..”
“ေမာင္”နဲ႔ ခ်ိဳနဲ႔က ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့တာ ႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ ေမာင့္ကို “ခ်ိဳ” အရမ္းခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာင့္ရဲ႕သစၥာမရွိမႈေတြေၾကာင့္ “ခိ်ဳ”စိတ္ေတြ ယုံၾကည္မႈကင္းမဲ့သြားခဲ့သည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ “ေမာင္” စကၤာပူကျပန္လာခ်ိန္….
“ခ်ိဳေရ….ေမာင္အခု ရန္ကုန္မွာေရာက္ေနတယ္ကြ”
“ဟုတ္လား..ေမာင္”
“ခ်ိဳ႕” ဆီကို မလာဘူးလား..ေမာင္”
“လာမွာေပါ့..ခ်ိဳရယ္”
“ေအာ္..ခ်ိဳ..ေမာင့္ ဂ်ီေတာ့အေကာင့္ကေလ..သူငယ္ခ်င္းေတြက passwordမသိဘဲ ေလွ်ာက္ႏွိပ္ပစ္လိုက္တာ ေလာ့က်သြားၿပီ..အဲ့ဒါ “ခ်ိဳ”ျပန္လုပ္ေပးပါအုံးကြာ”
“ဟုတ္ကဲ့..ဒါဆို ေမာင့္ရဲ႕ passwordရယ္၊ ၿပီးေတာ့ secondary emailရယ္ ေျပာေနာ္…“
ေမာင္ေျပာျပသည့္အတိုင္း “ခ်ိဳ” ေမာင့္ဂ်ီေတာ့အေကာင့္ေလးကို လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေမာင့္ကို ခ်က္ခ်င္းပင္ အေၾကာင္းၾကားလိုက္ေတာ့သည္။ ေမာင္လည္း အေကာင့္ေလးျပန္ရသည္ႏွင့္ ေပ်ာ္ေနခဲ့သည္။ ေမာင့္ကို “ခ်ိဳ”က စကၤာပူတြင္ ေနစဥ္အခါကပင္ ယုံၾကည္စြာခ်စ္ခဲ့ရသည္။ ေမာင္နဲ႔ခ်ိဳတြင္ အက်င့္စရိုက္ေတြ သည္လည္း တူညီမႈမရွိခဲ့၊ သံစဥ္ အျခားအေကာင့္ႏွင့္ စကားေျပာလွ်င္ပင္ ေမာင္က သ၀န္တိုတတ္သည္။ ဒီလိုနဲ႔ သံစဥ္နဲ႔ ေမာင္တို႔ရဲ႕ ၾကားခံနယ္မုန္တိုင္းတစ္ခုက ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္ပင္။
ဘာရယ္ေၾကာင့္ပင္မသိ ဤေန႔မွပင္ သံစဥ္ ေမာင့္ရဲ႕အေကာင့္ကို ဖြင့္ခ်င္စိတ္ျပင္းျပလာခဲ့မိၿပီး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိ သည္။ စတင္ေတြ႕ရွိလိုက္ရေသာ ေမးလ္မ်ားထဲမွ…..
“ယုရယ္…ကိုေလ အရမ္းခ်စ္တာပဲ..ကို ျပန္လာေတာ့မယ္ေနာ္…ျပန္လာရင္ ရန္ကုန္ကိုလာခဲ့မယ္ေနာ္၊ အကိုႀကီး..စကၤာပူကေရာက္ၿပီဆို…ယုကိုလာမေတြ႕ေသးဘူးလား…ဘာလက္ေဆာင္ေတြေရာပါလာေသးလဲ”
“ေဟ့ေကာင္ ကိုခန္႔..ဘယ္လိုလဲကြ…မင္းေဆာ္ဆီကို သြားမေတြ႕ဘူးလား…”
“ဘယ္က ေဆာ္လဲကြ..ရန္ကုန္ကလား…ေတာင္ငူကလား..”
“ေအးေဆးေပါ့ကြာ…ဒီလိုပဲေပါ့…ၿပီးမွေခ်ာ့လိုက္တာေပါ့”
စကားလုံးေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြႏွင့္ ရိုက္ခတ္လာေသာ ေမးလ္မ်ားက သံစဥ္ရင္၀ကို ထိုးႏွက္လိုက္သလိုပင္ ခံစားရသည္၊ ရက္စက္လိုက္တာေမာင္ရယ္..ဒါဆို အခု…ေမာင္ ရန္ကုန္ကုိေရာက္ေနတယ္ဆိုတာက… မ်က္ရည္မ်ားပင္ စီးက်လာခဲ့မိသည္….သံစဥ္ကို မခ်စ္ရင္ေနပါေမာင္ရယ္..ဒါေပမယ့္ သံစဥ္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈေတြ အခ်စ္ေတြအားလုံးကို ေမာင္က အလြဲသုံးစားလုပ္ပစ္ရက္တယ္ေနာ္…ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ အေၾကာင္းကို သူစိမ္းသူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ…မေကာင္းသတင္းေတြေျပာၿပီး..ျမိန္ရွက္ေနရက္တယ္ေနာ္…
“ခ်ိဳ”ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ားလားေမာင္ရယ္…. ေမးလ္ဖတ္ေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္းမွာပင္
“ကလင္…ကလင္…ကလင္”
“ဟယ္လို…အမိန္႔ရွိပါရွင္”
“ခ်ိဳ..လား”
“အင္း..ဟုတ္တယ္ေမာင္”
“ေမာင္ဘာေတြလုပ္ထားလဲ ေျပာျပပါလား…ခ်ိဳ…ကို”
“ဘာေတြလုပ္လို႔လဲ ခ်ိဳ…ရ”
“ဒါဆို..ခု ရန္ကုန္မွာဘာလုပ္ေနလဲ..ေမာင္…ၿပီးေတာ့..ခ်ိဳသိထားတဲ့ကိစၥေတြကေရာ..အမွန္ေတြပဲလား”
“ဘာေတြလဲ..ခ်ိဳရာ..မဟုတ္ပါဘူး.”
“ခ်ိဳ….က ဘာေတြမ်ားသိထားလို႔လဲ”
“အဲ့ဒါေတြ…“ခ်ိဳ”ကို ျပန္မေမးပါနဲ႔…ခ်ိဳေမးတာေျဖပါ..ေမာင္”
“ေမာင္..ခ်ိဳကို မညာပါနဲ႔…ခ်ိဳ ညာတာလုံး၀မႀကိဳက္ဘူးေနာ္.. ေမာင့္ကို ခ်ိဳေျပာထားတယ္ေလ..ခ်ိဳထက္ ပိုခ်စ္ရမယ့္သူေတြ႕ရင္…“ခ်ိဳ”ကိုေျပာပါလို႔…“ခ်ိဳ” ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ လိုက္ေလ်ာေပးမယ္လို႔ေလ…ခုေတာ့ ေမာင္ရယ္..ခ်ိဳ႕အခ်စ္ေတြက သဲထဲေရသြန္တာမွ အရာထင္အုံးမယ္”
“ၿပီးေတာ့..ဘာလဲ ေမာင္က ငရံ႕ႏွစ္ေကာင္ဖမ္းခ်င္ေနတာလား၊ ေမာင္ အခု ေမာင္ေတြ႕ခ်င္တဲ့သူနဲ႔ မေတြ႕ခဲ့ဘူးမဟုတ္လား၊”
“ေတာ္ပါေတာ့ ခ်ိဳရယ္….ခ်ိဳေျပာတာေတြအားလုံးဟုတ္ပါတယ္…ေမာင္ေနာက္ထပ္ ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ေစရပါဘူးေနာ္.. ၿပီးေတာ့ “ခ်ိဳ”ကိုလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္”
“ေမာင္ လုပ္ရက္တယ္ေနာ္…“ခ်ိဳ”မွာ ဘာအျပစ္မ်ားရွိခဲ့လို႔လဲ..ေမာင္နဲ႔ခ်ိဳၾကားမွာ ဘာရန္ၿငိဳးေတြမ်ားရွိေနခဲ့လို႔ လဲ..ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြကို “ခ်ိဳ”ကြယ္ရာမွာ ေျပာတာ …အဲဒါ ေမာင္ “ခ်ိဳ”ကို ခ်စ္တာလား”
“အျပစ္မရွိပါဘူး ခ်ိဳရယ္…ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္…“ခ်ိဳ”မေက်နပ္ဘူးဆိုရင္လည္း..ေမာင္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲေျပာ…၊ ေမာင့္ဘက္က အဆင္သင့္ပဲ…ေနာက္တခါ ဒါမ်ိဳးလည္းမျဖစ္ေစရေတာ့ပါဘူးေနာ္၊”
“ခ်ိဳ”တုိ႔က ဆင္းရဲပါတယ္ေမာင္ရယ္…ဒါေပမယ့္ မာနေတာ့ရွိတယ္..ဂုဏ္သိကၡာလည္းရွိပါတယ္၊ ခုဆို တဖက္က မိန္းကေလးလည္း ေမာင့္ေၾကာင့္ ခံစားေနရမွာပဲ..ေမာင္က ကိုယ္ခ်င္းမစာေပမယ့္ “ခ်ိဳ” ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္ ေမာင္..ၿပီးေတာ့ “ခ်ိဳ” ရွက္လည္းသိပ္ရွက္တာပဲ…မိန္းမႏွစ္ေယာက္ကို အၿပိဳင္ခ်စ္ရေလာက္ေအာင္.. ေမာင့္သိကၡာေတြ ဘယ္နားသြားထားတာလဲ”
“ေတာ္ပါေတာ့ ခ်ိဳရယ္…ခ်ိဳမေက်နပ္ရင္ေလ..ေမာင္ ေနာက္ဘ၀ထိေအာင္ ဆပ္ဆိုလည္း ဆပ္ပါ့မယ္ကြယ္.. ေမာင္မခံမစားႏိုင္လို႔ပါ၊ ေမာင္မွားပါတယ္လို႔ ေျပာၿပီးၿပီေလကြာ…ေနာက္ထပ္လည္းမျဖစ္ေစရပါဘူးလို႔ ကတိေပး ပါတယ္၊ “ခ်ိဳ” ကို ေမာင္သိပ္ခ်စ္တယ္၊ ေမာင့္ရဲ႕မဆင္ျခင္မႈေၾကာင့္ ခ်ိဳ ေနာက္ထပ္စိတ္မဆင္းရဲေစရပါဘူး၊ အရင္က ေမာင့္ကို အရမ္းနားလည္ေပးတဲ့ခ်ိဳရယ္…ဒီတခါေတာ့ ေမာင့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္”
ဇာတ္သိမ္းပိုင္းသို႔ဖတ္ရႈရန္...............
ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)
No comments:
Post a Comment