Naychi

“ကဗ်ာ” ဆိုတာ... ႏွလုံးသားရဲ႕ အနက္ရႈိင္းဆုံး တစ္ေနရာကေန ခံစားမႈပဥၥလက္နဲ႔ ခဲရာခဲဆစ္တူးေဖာ္ရရွိတဲ့ ကိန္းဂဏန္းမဲ့ တန္ဘိုးအရွိဆုံး ေက်ာက္မ်က္အကၡရာေလးေတြပါေနာ္... ဒီေက်ာက္မ်က္အကၡရာေလးေတြကို ႏွစ္ဦးသားရင္ခုန္သံ မွ်ေ၀စီျခယ္ရင္း... ထပ္တူညီႏွလုံးသားအျမႊာရဲ႕ အမွတ္တရ “ အႏုပညာမွတ္တိုင္ ” အျဖစ္ သက္၀င္လွပေစခဲ့ပါၿပီ....။ ထာ၀ရကမၺည္းတင္...ရွင္သန္ပါေစသား.....။

“ခ်စ္သူကဗ်ာ”၀ဘ္ဆိုဒ္ကို (၁၂-၈-၂၀၁၂)တနဂၤေႏြေန႔တြင္ “ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္”http://www.shwemyotaw.com “ကိုၿငိမ္း” မွ လွဴဒါန္းထားပါသည္။

Friday, April 12, 2013

“ခ်စ္ျခင္းရဲ႕အိပ္မက္”


“ခ်စ္ျခင္းရဲ႕အိပ္မက္”
အျပာေရာင္မိုးသားေအာက္မွာညည္းဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ သံစဥ္ေလးေတြကလည္း နားထဲမွာပ်ံ႕လြင့္ရွင္သန္ေနဆဲပါပဲ…အတူထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ခုံတန္းလ်ားေလးကလည္း ခုေတာ့လည္း…သခင့္ဆီကို တမ္းတေဖြရွာလို႔ေနခဲ့ရၿပီေပါ့….
အိပ္မက္ေတြနဲ႔ဆႏၵေတြ ထပ္တူက်လာတဲ့အခါ ႏွလုံးသားက..မီးပန္းေလးေတြလိုပဲ…ေကာင္းကင္မွာ ေတာက္ပလို႔၀ံ့ၾကြားေနက်ေပါ့..ေသာကေတြရဲ႕ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္မွာ..မ်က္၀န္းကိုယ္စီမွ စူးစူးနက္နက္အၾကည့္ေလးေတြက မ်က္ရည္မိုးေတြရြာေစခဲ့ေတာ့တာပါပဲ…လွပတဲ့ေန႔ရက္ေလးေတြဟာ သန္းေခါင္ယံဆန္တဲ့အိပ္မက္ေတြထဲကလိုပဲ ထပ္တူက်ေနခဲ့ရင္ ျဖင့္ တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ခုန္သံမွတ္တမ္းေတြဟာ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးထဲမွာ…ျပည့္ႏွက္ေနေတာ့မွာေပါ့။
ခိုင္မာတဲ့သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေလးဟာ..ဟိုး..မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းႀကီးရဲ႕ေအာက္မွာ…ထာ၀ရလည္ပတ္ခြင့္ရေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ သက္တန္႔ေရာင္ေတြနဲ႕လွပေနမယ့္ မနက္ျဖန္ဆိုတဲ့ေန႕ရက္ေတြဟာ တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ျဖစ္လာမွာေပါ့… သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္နဲ႔အတူ..ပကာသနမဖက္တဲ့

ထာ၀ရသၾကားလုံးေလးတစ္လုံးဟာ တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ေဖေဖာ္ရီမဟုတ္ခဲ့တဲ့ happy dayေပါ့..မုန္းမာန္ဖြဲ႕စကားမဆိုသာ….ဟန္ေဆာင္ျခင္းကင္းမဲ့ၿပီး..ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအျပည့္အ၀ျဖင့္ ဖြင့္ဟေျပာဆိုခဲ့ၾကေသာ အၾကင္နာစကားလုံးေတြတိုင္းဟာ..အရာရာသက္၀င္လွပလို႔ေနဆဲပါပဲ။
ဟန္းဖုန္းေလးထဲကလို..ဆက္သြယ္မႈဧရိယာျပင္ပမွာမရွိခဲ့ၾကတဲ့ တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕နွလုံးသားေတြဟာ ဧရာ၀တီရဲ႕တစ္ဖက္ကမ္းမွာလို ႀကိဳးေလးတစ္ေခ်ာင္းသဖြယ္ နီးစပ္မႈရွိတဲ့စိတ္တံတားေလးတစ္ခုရယ္ေပါ့…ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႔ အတူ တန္ဖိုးထားနားလည္မႈေတြဟာ တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ သံသယကင္းတဲ့ခ်စ္စံအိမ္ေလးတစ္လုံးကို ဖန္တီးတည္ေဆာက္ခဲ့ရ သလိုပါပဲ။ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႕ဖြဲ႕ေႏွာင္ထားတဲ့အိမ္ေလးကို ပ်က္ဆီးသြားဖို႔ရာ ၿဖိဳဖ်က္ဖို႔သတၱိေတြမရွိခဲ့သည့္ေနာက္ပိုင္း အိမ္ကေလးဟာ တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အလွပဆုံးျဖစ္ေစရမွာေပါ့..။
ေလဒဏ္၊မိုးဒဏ္ေတြနဲ႔အတူ ရိုက္ခတ္လာမယ့္ ပင္လယ္ၾကမ္းျပင္ထက္က လႈိင္းလုံးေတြ ထၾကြေနပါေစ ၿပိဳလဲမသြားဖို႔အတြက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတဲ့ ဓနိေတြနဲ႔ ျပန္လည္တည္ေဆာက္သြားၾကမွာေပါ.။ မနက္ျဖန္ဆိုတဲ့ ေန႔ရက္ေတြဟာ တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ မေသခ်ာေသာေန႔ေတြပါပါပဲ…အနာဂါတ္ဆိုတာ မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္လုိပဲ..ပန္းတိုင္မရွိတဲ့လမ္းမႀကီးထက္မွာ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကရသလိုပါပဲ..ဘယ္ဆီမွာလဲကြယ္၊ ေမွ်ာ္ေနမိခဲ့တယ္…ရင္ကြဲမတတ္ခံစားခ်က္ေတြက…စာဖြဲ႕လို႔ရေၾကးတဲ့လား။
ပစၥဳပၸာန္ဟာ အႏႈိင္းမဲ့ကမၻာ၊ မိုးေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြရွိတယ္…လမင္းႀကီးကသာတယ္…ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ဒီေန႔လိုပဲ…တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကမယ္..ၾကည္ႏူးၾကမယ္..သံစဥ္ေတြန႔ဲ ကာရံေတြၾကားမွာ..ႏွစ္သိမ့္ၾကမယ္… ဘယ္ေန႔လဲလို႔ မေမးၾကေၾကးေပါ့၊ ရက္စြဲေတြဟာ တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္မွ မဟုတ္တာပဲေလ။ အခ်ိန္ကာလေတြကေရာ..ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာေပးတဲ့ေန႔မွာ တို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆုံဆည္းခြင့္ရၾကမွာေပါ့။
ရယ္သံေတြက ႏွလုံးသားမွာ..အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေတြနဲ႔အတူ ေခၚသံေတြကလည္း စူးစူးနင့္နင့္ေပါ့…ဟိုး…အတိတ္ေတြဟာ..မေန႔က ျပဇာတ္ကသလိုပါပဲ..ကကြက္အတုေတြမဟုတ္တဲ့…ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းေလာကဓံေတြၾကားမွာ…တို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ မ်က္၀န္းစိုေတြနဲ႔အတူ…. လဲယူခဲ့ၾကသူေတြပါ….။

ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)
www.naychithitnwe.com

No comments: