“သံသရာအရႈံးထဲက…အျမတ္”(ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

“သံသရာအရႈံးထဲက…အျမတ္”(ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)
သူမ ပထမဦးဆုံး ေဖ့ဘြတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္မိတဲ့အခါမွာေတာ့ မထင္မွတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကို ကြန္႔မန္႔လွလွေလးေတြ ေပးေနပါေရာလား တေန႔တည္းမွာဘဲ သူကစၿပီး ေတာင္းဆိုလာလို႔ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္နဲ႔ လက္ခံမိလိုက္တဲ့ သူမအတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာေတြျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ…..
သူ႔နာမည္က လျမတ္သခင္တဲ့ သူနဲ႔ သူမတို႔က ေန႔နံခ်င္းေတြတူေနသလို ၀ါသနာ၊ ခံစားခ်က္၊ အသိပညာေတြ ထပ္တူညီေနခဲ့ၾကတယ္ သူမစိတ္ထဲမွာရွိေနတဲ့အရာေတြအားလုံးက သူ႔စိတ္ထဲမွာရွိတာေတြနဲ႔ အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္ေနသလိုပင္….
“လ၀န္း…”
“ရွင္….အကို”
“လ၀န္းကို ကို႔ရဲ႕ညီမေလးတစ္ေယာက္လို ခံစားမိတယ္ လ၀န္းရယ္”
“ဟုတ္တယ္အကို…လ၀န္းလည္း ဒီလိုပဲခံစားမိပါတယ္”
“ညီမေလးရယ္…”

ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် သူရွိတဲ့ေနရာေလးကို လာေနမိတာ သူမအက်င့္လိုပင္ျဖစ္ေနၿပီ သူနဲ႔ေတြ႕ေတာ့မွ သူမရွာေဖြေနမိခဲ့တဲ့ သူမလိုခ်င္ခဲ့တာ ဒါပါပဲလားဆိုတာကို သူမေတြ႕ရွိခဲ့မိတယ္ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ၊ ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈေတြမပါတဲ့ ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္လာတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြက သူနဲ႔သူမကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ဆိုသလို အေရာင္ေတြရင့္သန္လာေစခဲ့ပါေတာ့တယ္….။
“လ၀န္းရယ္….ညီမေလးအေပၚကို အကို အေရာင္ေတြရင့္လာခဲ့ၿပီကြယ္…”
“အကို႔ကို ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္…”
“ဒါေပမယ့္ ညီမေလးရယ္…အကိုေလ မင္းအေပၚကို သန္႔စင္တဲ့ အကိုဆိုတဲ့ခ်စ္ျခင္းတရားေတြပိုေစခဲ့ပါတယ္ကြယ္”
“လ၀န္းသိပါတယ္…အကိုရယ္…လ၀န္းနဲ႔အကို ထပ္တူပါပဲေနာ္”
“အကိုနဲ႔လ၀န္း သစၥာေတြဆိုၾကရေအာင္ေနာ္”
သူနဲ႔ သူမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူ သစၥာဆိုခဲ့ၾကပုံေလးကေတာ့ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုယ္တိုင္ပင္ မယုံၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္သာ….
“ကဲ…ညီမေလး…အကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ သစၥာေတြဆိုလိုက္ၾကရေအာင္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့…အကို”
“ျမတ္စြာဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ လျမတ္သခင္နဲ႔ ကၽြန္မ လ၀န္းအိမ္တို႔သည္ ၀ါသနာတူ၊ ခံစားခ်က္တူ၊ အသိပညာေတြအတူတူ ေသြးခ်င္းအတူတူ၊ တမိတဖတည္းမဟုတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေမာင္ႏွမအရင္းခ်ာသဖြယ္ ျဖဴစင္စြာနဲ႔ ခ်စ္ခဲ့ၾကပါတယ္…အဲဒီလိုခ်စ္ခဲ့ၾကရင္း သံေယာဇဥ္ေတြပိုကာ အေရာင္ေတြရင့္သန္လာခဲ့မိၾကပါတယ္…သို႔ေပမယ္လည္း ေမာင္ႏွမဆိုတဲ့သံေယာဇဥ္ေတြက ကၽြန္ေတာ္+ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးမွာ ပိုခဲ့ၾကပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္+ကၽြန္မတို႔သည္ ဒီဘ၀တြင္ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ေထာင္မျပဳၾကဘဲ ေနၾကၿပီး ဆုံဆည္းခဲ့ၾကရင္လည္း ေမာင္ႏွမဆိုတဲ့သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔အတူ သာသနာ့ေဘာင္ကို၀င္ေရာက္ၾကပါမည္…..
ဤဆိုေသာသစၥာစကား မွန္ကန္ခဲ့ၾကပါက ေနာင္ဘ၀ရဲ႕ ျဖစ္ေလရာဘ၀အဆက္ဆက္တြင္ အမိအဖတူညီစြာနဲ႔ ေမြးဖြားလာၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမအရင္းမ်ား ျဖစ္ၾကရပါလို၏၊ ဤသစၥာ မမွန္ကန္ခဲ့ၾကပါက
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးသည္ ေရာက္ေလရာအရပ္တြင္ ေသြးအန္၍ ေနရာတြင္ပင္ ေသဆုံးရပါလို၏ အရွင္ဘုရား….။”
သူနဲ႔ သူမတို႔ႏွစ္ဦးလုံး ဟိုသည္ အၾကည့္ခ်င္းစုံကာ ေအးခ်မ္းျခင္း၊ ၾကည္ႏူးျခင္းပုံရိပ္ေတြနဲ႔ သစၥာအတိၿပီးတဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းေတြက သူနဲ႔သူမတို႔ရဲ႕အၾကား ပိုမိုကာ သံေယာဇဥ္ေတြျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္သာေပါ့….။
သာယာတဲ့မနက္ခင္းေလးရဲ႕တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူမနဲ႔ လျမတ္သခင္တို႔ရဲ႕ ေၾကကြဲေန႔ရက္ေတြလုိ႔ ဆိုရမလားဆိုသလို မုန္တိုင္းေတြထန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္….။
“ကလင္….ကလင္….ကလင္….”
“ဟယ္လို…အမိန္႔ရွိပါရွင္”
“ဟုတ္ကဲ့…ကၽြန္ေတာ္ လ၀န္းအိမ္နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါခင္ဗ်ာ”
“ဟုတ္….ခဏကိုင္ထားပါအုံးရွင္”
“လ၀န္းေရ….လ၀န္း….ဖုန္းလာေနတယ္ေဟ့”
“ဘယ္သူလဲ စစ္လြန္း….မသိဘူးဟ…ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္အသံပဲ”
“ေအာ္…ဟုတ္လား…ေပးေပး….”
“ဟယ္လို….လ၀န္းအိမ္ေျပာေနပါတယ္ရွင္”
“အိမ္ေလး….ကိုႀကီးေလ…ကိုႀကီး”
“ရွင္…”
သူမတစ္ေယာက္ စြံ႕အေနေသာ လူတစ္ေယာက္ပမာ မလႈတ္မယွက္ေသာခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနၿပီး ေငးၾကည့္ေနမိသည္….
“ဟယ္လို….ဟယ္လို….အိမ္ေလး….အိမ္ေလး…”
“ကိုႀကီးေျပာေနတာၾကားရဲ႕လား…”
“ဟုတ္….ဟုတ္ကဲ့…”
သူမ ဘာလုပ္ရေတာ့မည္နည္း သူ…ဘာေၾကာင့္ ခုမွေရာက္လာတာလဲ သူမကို သူ ေရြးခ်ယ္လိုက္တာလား ဒါမွမဟုတ္ သူခ်စ္ေနတဲ့ အျခားေကာင္မေလးနဲ႔ အဆင္မေျပေတာ့လို႔ သူမဆီကို ခ်ဥ္းကပ္လာေလသလား …“အို…ဘာေတြလဲ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလဲ သူမအတြက္ သူ႔ကို လမ္းခြဲစကားဆိုဖို႔ ေျပာမထြက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူမရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို အျပစ္တင္ရေတာ့မွာလား သူမရင္ထဲမွာ အစိုင္အခဲတစ္ခုပမာျဖစ္ေနၿပီ အေတြးေတြဆိုတာ ရပ္တန္႔လို႔မရေတာ့ေအာင္ ၀င္လာေနမိသည္….။
အကိုရယ္ ညီမေလးတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ အတားအဆီးေတြ၀င္လာခဲ့ျပန္ၿပီေနာ္…ညီမေလး ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲအကို… မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္စက္တို႔နဲ႔အတူ သူမရဲ႕ ငိုရိႈက္သံေတြက သူမရဲ႕ရင္ထဲမွာ တိမ္ေတြပမာ အစိုင္အခဲျဖစ္ေနေလာက္ေအာင္ပင္….။
ဒီေန႔အတြက္ သူမအတြက္ေတာ့ သာယာတဲ့မနက္ခင္းတစ္ခုျဖစ္မလာဘူးဆိုတာ သူမႀကိဳတင္မွန္းဆမိလိုက္ပါၿပီ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့…သူ…သူမဆီကို ေရာက္လာေတာ့မယ္ဆိုတာ သိေနၿပီးသားျဖစ္မိေနလို႔ပါပဲ….။
“၀ူး…၀ူး….တီ…တီ….တီ….”
သူမရဲ႕အိမ္ျပဴတင္းေပါက္ဆီသို႔ ေငးၾကည့္မိသည္..သူမဟုတ္ပါလား….။
“အိမ္ေလးေရ….အိမ္ေလး”
သူမတစ္ေယာက္ မၿပံဳးခ်င္ေသာ အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳတို႔ျဖင့္ ၿပံဳးျပေနရသည္ သူမရဲ႕မ်က္၀န္းမွ မ်ည္ရည္ေတြက စီးက်လာမတတ္ပင္ သူမရင္ထဲမွာ လျမတ္သခင္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရင္နင့္ေနရသည္ သူမ လျမတ္သခင္ကို အကိုတစ္ေယာက္လို အသက္နဲ႔သစၥာေတြထပ္ၿပီး ခ်စ္ခဲ့ရသည္သာမဟုတ္ပါလား…။
“အိမ္ေလး…ကိုႀကီးကို စကားေလးတစ္ခြန္းေလာက္ေျပာပါအုံးလား…အရင္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ေတြအတြက္ ကိုႀကီးေတာင္ပန္းပါတယ္ေနာ္”
သူေျပာလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းက လြယ္မေယာင္နဲ႔ခက္ တိမ္မေယာင္နဲ႔နက္သလိုဆုိတဲ့စကားလိုေပါ့ သူမနားထဲ ၾကားေနရေပမယ့္ စြဲလန္းမႈေတြျဖစ္မလာခဲ့ ၊ တြယ္တာမႈေတြဆိုတာေတြ ျဖစ္တည္မေနခဲ့၊ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈေတြကို အလြဲသုံးစားခံလိုက္ရတာေလာက္ နာက်ည္းစရာမရွိ၊ သို႔ေပမယ့္ သူမရဲ႕ အားနည္းခ်က္တစ္ခုေၾကာင့္ ပတ္သက္ခြင့္ရွိေနသည္သာ မဟုတ္ပါလား…။
သူမ ဘာလုပ္ရေတာ့မည္လဲဆိုတာကို သူမကိုယ္တိုင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေတာ့သည္ သူမရင္ထဲမွာ အသက္ထက္ဆုံးခ်စ္ခဲ့ရသူက လျမတ္သခင္…လျမတ္သခင္အေပၚမွာ ထားရွိခဲ့တဲ့ သူမရဲ႕စိတ္ေတြ သူမနဲ႔ လျမတ္သခင္တို႔အၾကားက ျဖဴစင္မႈေတြ ရာဂေတြ၊ တဏွာမီးေတြမပါတဲ့ အျဖဴေရာင္သံေယာဇဥ္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားေတြက ျဖတ္ေတာက္မရေတာ့သည္သာ….။
သူမ ဟိုးအရင္က ခ်စ္ခဲ့ဖူးတာ မွန္ေသာ္လည္း၊ သူမေရွ႕ကို ေရာက္လာေသာ္ျငားလည္း သူမ မေပ်ာ္ႏိုင္ ေၾသာ္..သူမရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္ကေတာ့ သူမကို ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေတြ႕လို႔ ဒီတစ္ေယာက္ကိုမ်ား ပစ္ေလသလား ေ၀ဖန္မႈေတြ၊ ကဲ့ရဲ႕မႈေတြမ်ား ေရာက္လာေလမလား၊ မာယာရွင္မႀကီး၊ လွည့္စားသူမႀကီးလို႔မ်ား ထင္ေၾကးေပးေနၾကမလား အေတြးတို႔ေပါင္းစုံေမ်ာေနေပမယ့္ သူမ ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ သူမျဖစ္ခ်င္တာေတြကိုသာ ဆက္လုပ္ဖို႔ သူမႀကိဳးစားေတာ့မည္…..ဘာေတြဆက္လုပ္မလဲဆိုတာ သူမကိုယ္သူမ စဥ္းစားမၾကည့္ သူမ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေသေၾကာင္းၾကံစည္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္….
“အို….ငါပညာေတြတတ္ထားတာ ပညာေတြသင္ထားတာ ငါဘာလုပ္ဖို႔လဲ ဒီလိုလုပ္ဖို႔အတြက္လား…ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အဖန္၅၅၀ခံရေပအုံးေတာ့မယ္…မျဖစ္ေသးဘူး…ငါဒီလိုလုပ္လို႔မျဖစ္ေသးဘူး…ငါ့ရဲ႕အေမကိုေရာ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ…ငါ့ရဲ႕အေမကို ငါ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ခဲ့ရမွာလား….အို…ငါဘာေတြ ေတြးေနပါလိမ့္ေနာ္….”
သူမ လျမတ္သခင္ကို ဒီအေၾကာင္းေတြ ဖြင့္ေျပာမွျဖစ္ေတာ့မယ္…သူမ သစၥာေတြပ်က္လို႔မျဖစ္ဘူး…
သူမႏွင့္ လျမတ္သခင္တို႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ဆုံဆည္းၾကသည္ သူမအေၾကာင္းစုံရွင္းျပခဲ့သည္ လျမတ္သခင္က သူမအား နားလည္ခဲ့သည္…
“ညီမေလး…လ၀န္းအိမ္…ညီမေလး ဘာမွစိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ေနာ္”
“အကိုဟာ ဒီဘ၀အတြက္ေတာ့ သစၥာေတြမျဖတ္ေတာ့ဘူးေနာ္…ညီမေလးဘက္က ပ်က္ခဲ့ရင္ေတာင္…အကို႔ညီမေလးအတြက္ ေနရာအသားတက်ျဖစ္ေအာင္ အကို စီစဥ္ေပးခဲ့ပါမယ္…အကို အတၱႀကီးသြားသလား ညီမေလး…”
“အကို အတၱမႀကီးပါဘူး အကိုရယ္….”
“ေပ်ာ္ေအာင္သာေနပါ ညီမေလးရယ္…သတၱ၀ါတစ္ခု ကံတစ္ခုေပါ့…”
“အကိုေလ ညီမေလးအတြက္ အလုပ္တစ္ခု စီစဥ္ေပးထားတယ္ ဟုတ္ၿပီလား..”
“အဲဒီအခါ အကိုက ညီမေလးေဘးကေန ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ ထြက္သြားေပးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား…”
“အကိုရယ္…မေျပာပါနဲ႔ေတာ့လား…ညီမေလး မခံစားႏိုင္ေတာ့လြန္းလို႔ပါ…”
“အဟင့္….ဟင့္…ဟင့္…”
သူမတစ္ေယာက္ လျမတ္သခင္နဲ႔ေတြ႕ၿပီဆိုလွ်င္ ဘယ္ကေနလာမွန္းမသိေတာ့တဲ့ မ်က္ရည္စေတြက ရႊဲနစ္ေနေအာင္ပင္ ငိုခဲ့ရသည္… ခုလည္းပဲ သူမ ငိုေနရသည္ပင္…ဘာေၾကာင့္လဲ ဘယ္ဘ၀က၀ဋ္ေၾကြးေတြေၾကာင့္လဲ သူစိမ္းေတြျဖစ္တဲ့ လျမတ္သခင္န႔ဲသူမ ေမာင္ႏွမေတြလိုခ်စ္ၾကတယ္တဲ့ …ပတ္၀န္းက်င္ကေရာ ယုံၾကည္ႏိုင္ပါ့မလား လျမတ္သခင္နဲ႔သူ႔ၾကားမွာ ထားရွိတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကို သူမနဲ႔လျမတ္သခင္ကလြဲၿပီး ဘယ္သူေတြနားလည္ေပးႏိုင္ၾကပါ့မလဲ…
“ညီမေလးေရ…ညီမေလး လ၀န္းအိမ္”
“ညီမေလး အလုပ္တစ္ခုရၿပီတဲ့…အကိုေျပာတဲ့အလုပ္ေလ…”
“ဟုတ္လား…အကို …ညီမေလး၀မ္းသာလိုက္တာအကိုရယ္”
သူမစဥ္းစားေနမိသည္ သူမရဲ႕လက္ရွိအလုပ္ေလးကိုစြန္႔ၿပီး တျပည္တရြာသို႔သြားရေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ေႏွာင္ႀကိဳးႏွင့္ ပို၍ေ၀းသြားႏိုင္သည္ သူမအတြက္ေတာ့ သူမျဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္လာေတာ့မည္မွာအမွန္….။
ႏွစ္ေတြကၾကာေနၿပီ သူမတစ္ေယာက္လည္း တျပည္တရြာက အလုပ္သစ္ေလးထဲမွာ နစ္ျမွဳပ္ရင္း လျမတ္သခင္ကို ရွာေဖြေနမိသည္…အြန္လိုင္းေပၚကို မတက္ျဖစ္တာလည္းၾကာခဲ့ၿပီ လျမတ္သခင္ထံမွလည္း ဘာအဆက္အသြယ္မွမရခဲ့….။
“အကို….ဘယ္မ်ားေရာက္ေနလဲအကိုရယ္…”
“ညီမေလးေမွ်ာ္ေနမိတယ္…အကိုရွိမယ့္ေနရာေလးကို..ညီမေလးကို ေျပာခဲ့ပါလားအကိုရယ္”
“ညီမေလးေလ သစၥာေတြတည္ေနပါတယ္အကိုရယ္….”
ေႏြဦးရဲ႕ေလေျပက သုန္သုန္မႈံမႈံနဲ႔ဆိုသလို တိုက္ခတ္စျပဳလာၿပီ…ေရာ္ရြက္၀ါေတြကလည္း ေၾကြလုဆဲဆဲ ရြက္သစ္ေတြကလည္း ထြက္ကာစေပါ့ ေႏြရယ္လို႔ေျပာရေလာက္ေအာင္ ရူးသြပ္ေစတဲ့ ရာသီေလးမို႔ သူမတစ္ေယာက္ အရူးအႏွမ္းတစ္ေယာက္လို ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ျဖစ္ေနခဲ့သည္… အသက္အရြယ္ေတြကလည္း ခုခ်ိန္ဆို သူမအသက္က ေလးဆယ္၀န္းက်င္….ပါ၀ါမ်က္မွန္အျဖဴေရာင္ေလးန႔ဲ ငယ္ရုပ္ကေလးေပၚလြင္ေနေအာင္ လွေနေသးတဲ့ သူမတစ္ေယာက္ အပ်ိဳႀကီးဘ၀နဲ႔ေပါ့….။
“လ၀န္းအိမ္…လ၀န္းအိမ္…ညီမေလး”
“ညီမေလးေရ….”
စႏိုးစေနာက္နဲ႔ဆိုသလို ေခၚသံေတြမ်ားလား…ဒါမွမဟုတ္ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး အိပ္မက္ေတြမ်ား မက္ေနသလား မဟုတ္ပါဘူးေလ ငါ အစြဲအလန္းႀကီးလို႔ျဖစ္မွာပါ…။
“ညီမေလးေရ….ညီမေလး….”
“ေဟာ…ေခၚသံေတြၾကားေနျပန္ၿပီ”
“ဒါ…ဒါ…အကို႔အသံပဲ”
“အန္တီလ၀န္းအိမ္….အန္တီလ၀န္းအိမ္….ဧည့္သည္ေရာက္ေနပါတယ္ရွင္…အန္တီလ၀န္းအိမ္ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့….”
“ေအးေအး..ဘယ္သူလဲ သမီး….”
“ေအာ္…ဟုတ္ကဲ့ ဦးလျမတ္သခင္လို႔ ေျပာပါတယ္ရွင္…”
“ဟင္….အကို…အကို…”
သူမ အံ့အားသင့္ေသာမ်က္လုံးေလးမ်ားျဖင့္ အျပဴးသားထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္ ခဏအၾကာ သတိရၿပီး လျမတ္သခင္ကိုေတြ႕ဖို႔ရာ ဆင္းလာခဲ့မိသည္… အရြယ္ေတြက ေလးဆယ္ေက်ာ္ ငါးဆယ္ေက်ာ္ေတြဆိုေပမယ့္ ဟိုး…ငယ္ဘ၀က အသက္အရြယ္ေတြအတိုင္းပင္ စိတ္ထားေတြက မေျပာင္းလဲခဲ့ၾကေသး သူစိမ္းေတြဆိုေပမယ့္ ေမာင္ႏွမအရင္းေတြပမာ ခ်စ္ေနၾကဆဲပဲ.. လျမတ္သခင္ကိုေတြ႕တာနဲ႔… ငယ္ဘ၀တုန္းကလိုပဲ သူမတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္မ်ားအ၀ိုင္းသားနဲ႔ စီးလို႔ႀကိဳေနဆဲေပါ့….။
“အကို…”
“ညီမေလး….ညီမေလး…လ၀န္းအိမ္…ေနေကာင္းတယ္ေနာ္”
“အကိုရယ္….ဘာလို႔မ်ား အၾကာႀကီး အဆက္အသြယ္မလုပ္ဘဲေနတာလဲဟင္… ညီမေလးကို ပစ္ထားရက္တယ္ေနာ္…ညီမေလးေလ အြန္လိုင္းေပၚမွာလည္း ရွာၾကည့္ပါေသးတယ္”
“ပစ္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး ညီမေလးရယ္…”
“အကို႔စိတ္ထဲမွာ ညီမေလးက အၿမဲတမ္းရွိေနႏွင့္ၿပီးသားပါ…ညီမေလးသာ ပထမ…ညီမေလးသာ ဒုတိယ၊ ညီမေလးသာတတိယ၊ ညီမေလးသာ အကို႔ဘ၀တစ္ခုလုံးပါ”
“ညီမေလးအတြက္ သတင္းေကာင္းေလးလာေျပာတာ…သိလား”
“ဘာမ်ားလဲ အကိုရဲ႕….”
“အကိုနဲ႔ညီမေလးတို႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ဘ၀က သစၥာျပဳခဲ့ၾကတာ မွတ္မိတယ္ေနာ္….မွတ္မိပါတယ္အကို”
“ေကာင္းၿပီ…ဒါဆိုရင္ အဲဒီသစၥာကို တို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္ၾကရေအာင္ေနာ္…”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ…အကို”
သူမနဲ႔လျမတ္သခင္တို႔ သစၥာျပဳထားခဲ့ၾကတဲ့အတိုင္း သာသနာ့ေဘာင္ကို၀င္ၾကဖို႔ ေလာကီေဘာင္ကေန စြန္႔ခြာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္….။
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြ၊ ေအးခ်မ္းျခင္းေတြ၊ သံသရာကေန လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ ေလာကုတၱရာသာသနာအက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ဖို႔ သူမနဲ႔လျမတ္သခင္တို႔ရဲ႕ ျပဳျပဳသမွ် ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြကို အားလုံးေသာနတ္လူတို႔က သာဓုေခၚဆိုႏိုင္ၾကေစေသာ္၀္….။
“မိရင္းဖရင္းေတြက ေမြးဖြားျခင္းမဟုတ္
တေသြးတည္း တသားတည္းက မဟုတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္
သူတို႔ရဲ႕ သစၥာသည္ ကမၻာတည္သေရြ႕ ၿမဲၿမံသည္
ေအးခ်မ္းျခင္းအရိပ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းစိတ္ေတြနဲ႔အတူ
ကိေလသာခ်ဳပ္ၿငိမ္း၊ လြတ္ၿငိမ္းရာနိဗၺာန္လမ္းကို
ထာ၀ရလွမ္းသြားႏိုင္ရည္
ေတာင္းဆုေတြျပဳပါ အခါခါသည္
ဒီဘ၀မွာတည္ ျဖစ္ေလရာဘ၀မ်ားမွာသည္
မိရင္းေတြဖရင္းမွသည္ ေမြးဖြားသူ ေမာင္ႏွမအစစ္ပင္
ျဖစ္ရပါလို၏” အရွင္ဘုရားရယ္လို႔ ေတာင္းဆုေတြေျခြကာ ေနာင္ဘ၀ရဲ႕သံသရာ က်င္လည္ရာဘ၀အဆက္ဆက္မွာ သာသနာျပဳႏိုင္ရပါလို၏….။”
လမ္းစမရွိ လမ္းဆုံသာရွိခဲ့ၾကတဲ့ သူမရဲ႕ အိပ္မက္ဆိုးေတြက ခုခ်ိန္မွာ သူမအတြက္ အၿပီးအေျမာက္ ရုန္းထြက္လို႔ လြတ္ေျမာက္လာႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ..မာယာရွင္သူမ၊ လွည့္စားသူ သူမရယ္လို႔ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကတဲ့ သူမရ႕ဲ ေလာကီလူ႔ေဘာင္အသိုင္းအ၀ိုင္းကို သူမရဲ႕သာသနာ့ေဘာင့္ကို သြတ္သြင္း ကၽြတ္လြတ္ျခင္းမွ သယ္ေဆာင္လာခဲ့ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းပုံရိပ္၊ ေအးခ်မ္းျခင္း အရိပ္စစ္ေတြက….ဒီဘ၀ရဲ႕သာသနာမွာေတာ့ သူမအတြက္ ေကာင္းစြာဆင္ျခင္ ေလွ်ာက္လွမ္းလို႔သြားႏိုင္ေနခဲ့ပါၿပီ…အတိတ္ဘ၀ရဲ႕အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြက ဒီဘ၀ရဲ႕ ဒီသံသရာမွာ ဒီ၀ဋ္ေၾကြးမ်ားရွိခဲ့ရင္ ေၾကခဲ့ပါေစေတာ့ကြယ္…..။

“ႀကိဳးစားပါအုံးမည္”
ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)