“ဒီသၾကၤန္မွာ မလြမ္းရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္”

ရန္ကုန္-ျပည္ကားလမ္းမႀကီးဟာျဖင့္… ျပည္ၿမိဳ႕ရဲ႕ဂုဏ္က်က္သေရကို…. အလွဆုံးျဖစ္ေစသည္….အေရွ႕ဘက္ကမ္းမွာ….. ညွိဳ႕မႈိင္းမႈိင္းျဖစ္ေနၿပီး….. လြမ္းေမာစရာေကာင္းလွတဲ့ မင္းႀကီးေတာင္ေျခရဲ႕အလွနဲ႔ …..အေနာက္ဘက္ကမ္းမွာ…. ၀ိုးတ၀ါးလွမ္းျမင္ေနရတဲ့ တန္႔ၾကည့္ေတာင္တန္းဟာျဖင့္…. စိမ္းလန္းလို႔ေ၀ျဖာ….. ရႈေငးလို႔မဆုံးႏိုင္ေတာ့ပါ…. တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတဲ့  ျမစ္ဧရာ၀တီကေတာ့ ၾကည့္လို႔ပင္မဆုံးႏိုင္ေတာ့….. ေဆာင္းေဟမာန္ရဲ႕ ရာသီအကူးအေျပာင္းျဖစ္တဲ့….. ဂိမာန္ ေႏြဦးကာလကိုေတာင္ ေရာက္ေတာ့မွာပါလား….. တစ္ႏွစ္တစ္ခါပြင့္လာေတာ့မယ့္ ေပါက္ပြင့္အနီေရာင္ေလးေတြရယ္….. ဖူးငုံအာပြင့္လန္းေနၾကမယ့္ ….လက္ပံပြင့္ေတြရယ္ဟာ လူသားေတြရဲ႕စိတ္ကို တစ္ေနရာရာစီကို

လြင့္ျပယ္ေစပါတယ္….ေႏြဦးကာလကုိ ေရာက္ၿပီဆို…… ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ႏွစ္ေဟာင္းကအညစ္အေၾကးေတြကို …..ဧပရယ္အတာသၾကၤန္ကာလမွာ ေဆးေၾကာၾကသည္မဟုတ္ပါလား……သၾကၤန္မတိုင္ခင္ ဖူးပြင့္လာၾကတဲ့…. ေရႊ၀ါေရာင္ငုပန္းေလးေတြ…. ဟိုး….ပင္ျမင့္ယံမွာ…. ေ၀ေ၀ဆာဆာဖူးပြင့္ေနၾကတဲ့ ပိေတာက္၀ါပန္းေလးေတြကေတာ့…..၀တ္မႈံရဲ႕စိတ္ေတြကို တခ်ိန္တခါက ၾကည္ႏူးခဲ့တဲ့……အတိတ္ကာလေတြစီသို႔ ေခၚယူေဆာင္ၾကဥ္းလို႔ေပးခဲ့ျပန္ၿပီေပါ့……။

“ေဟ့… ၀တ္မႈံ …..ထေတာ့ေလဟာ…. နင္အိတ္ပုတ္ႀကီးတယ္ အရမ္းပဲေနာ္”

“အင္း….ဟင္း….ဟင္း…. တြယ္တာ….ဘယ္ႏွစ္နာရီရွိေသးလို႔လည္းဟာ….”

“အမေလး …နာရီလည္းၾကည့္ပါအုံးေနာ္….. ၈နာရီထိုးေနၿပီဟ..အကတိုက္ခ်ိန္နီးေနၿပီေလ…”

၀တ္မႈံ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ ထလာခဲ့သည္။

“ေဖေဖနဲ႔ေမေမ…. ၀တ္မႈံႏိုးလာပါၿပီရွင့္….”

“မဂၤလာပါ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ”

“မဂၤလာပါ သမီးေလးရယ္….”

“ေမတို႔သမီးေလးကေတာ့ေလ တြယ္တာက ေန႔တိုင္းလာႏႈိးေနရတယ္…ဟုတ္လား”

“ဟင္…ေမႀကီးနဲ႔ ေဖႀကီးကလည္းေလ ၀တ္မႈံေလးက ႏိုးပါတယ္ေနာ္…..ဟီးဟီး….တြယ္တာ့ကို စခ်င္လို႔ တမင္အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာပါ…..ဟုတ္တယ္မလား တြယ္တာ…..”

၀တ္မႈံက တြယ္တာ့ကို မ်က္စပစ္ျပလိုက္သည္။

“ဟုတ္ပါတယ္…. ေဒၚေဒၚရယ္….ကၽြန္ေတာ္ေတာင္မႏႈိးလိုက္ရဘူး…..၀တ္မႈံက ႏိုးေနၿပီေလ”

၀တ္မႈံနဲ႔တြယ္တာက….ငယ္သူခ်င္းေတြမဟုတ္ၾကေပမယ့္…..ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြထက္ပင္ သံေယာဇဥ္ေတြရွိၾကသူမ်ားပင္….၀တ္မႈံေဖေဖနဲ႔ တြယ္တာ့ေဖေဖတို႔ကေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးအင္ဂ်င္နီယာ(ၿမိဳ႕ျပ)ရုံးတြင္ (SAE)ရာထူးမ်ားျဖင့္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္ၾက သည္၊ ၀တ္မႈံေဖေဖကေတာ့ စီနီယာျဖစ္ၿပီး တြယ္တာ့ ေဖေဖကေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ ေဆာက္လုပ္ေရး အင္ဂ်င္နီယာရုံးမွ ေျပာင္းလာၿပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူ ဂ်ဴနီယာတစ္ဦးေပါ့……၀တ္မႈံေဖေဖနာမည္က ဦးေနေဇာ္၊ ေမေမ့နာမည္က ေဒၚခ်ယ္ရီ၊ တြယ္တာ့ ေဖေဖနာမည္ကေတာ့ ဦးထြဋ္မင္းေနာင္၊ ေမေမ့နာမည္ကေတာ့ ေဒၚသူဇာခင္ျဖစ္ပါတယ္…..တြယ္တာတို႔ကေတာ့ ၀တ္မႈံတို႔ေဖေဖ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တ့ဲ ေဆာက္လုပ္ေရးရုံးကို ၁၉၉၈ခုႏွစ္ေလာက္မွ ေျပာင္းေရႊ႕လာတာေပါ့……ရာထူးခ်င္းတူေနတဲ့ ၀တ္မႈံေဖေဖနဲ႔ တြယ္တာ့တို႔ေဖေဖက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြျဖစ္ေနၾကသလို သူငယ္ခ်င္းေတြလိုလည္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနၾကသူေတြမို႔ ၀တ္မႈံနဲ႔တြယ္တာတို႔ႏွစ္ဦးမွာလည္း အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

၀တ္မႈံနဲ႔တြယ္တာတို႔က ခုႏွစ္ဆို ကြန္ပ်ဴတာေကာလိပ္ကို အတူတက္ၾကရေတာ့မယ့္သူေတြျဖစ္လာၿပီေပါ့ ေက်ာင္းေတြမဖြင့္ခင္ စာေမးပြဲေျဖၿပီး ေက်ာင္း (၂)လပိတ္ထားခ်ိန္ေလးျဖစ္သည္။

“ကဲ….သမီး ၀တ္မႈံ ျမန္ျမန္စား ဟိုမွာ တြယ္တာေစာင့္ေနရတာ အားနာဖို႔ေကာင္းေနၿပီ”

“ဟင္…..ေမႀကီးတို႔ကလည္း ၿပီးပါၿပီ”

“ေဖႀကီးနဲ႔ေမႀကီးေရ တာ့တာ….အာဘြားေနာ္….တာ့တာ”

၀တ္မႈံက တစ္ဦးတည္းေသာသမီးေလးျဖစ္ခဲ့တာမို႔ ႏြဲ႕ဆိုးဆိုသလို ဆိုးႏဲြ႕တတ္တဲ့အမူအယာပင္ မိဘမ်ားကို ကေလးတစ္ေယာက္လိုပင္ ခၽြဲ႕ႏြဲ႕စြာ ေျပာတတ္သူေလးပင္မဟုတ္ပါလား။

“အန္တီ…ကၽြန္ေတာ္တ႔ို သြားေတာ့မယ္ေနာ္”

“ေအးေအး….သားေလး”

၀တ္မႈံတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရုံးမွ ထုတ္ေပးထားေသာ ဂ်စ္ကားအစိမ္းေရာင္ေလးေပၚသို႔တက္လိုက္ၾကၿပီး ကားဆရာေမာင္းတဲ့အတိုင္း ေဆာက္လုပ္ေရးအရာရွိရိပ္သာသို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္….အရာရွိရိပ္သာတြင္ ေဆာက္လုပ္ေရး၀န္ထမ္းမ်ား၏ သားသမီးေတြက ၀တ္မႈံႏွင့္ တြယ္တာ့ကုိ အခန္း၀မွ ေစာင့္ႀကိဳေနၾကသည္။

“မဂၤလာပါ မမ၀တ္မႈံ”

“မဂၤလာပါ ညီမေလးတို႔ေရ”

“မမ၀တ္မႈံ ….ဒီေန႔ သိပ္လွတာပဲေနာ္……”

“ဟုတ္လား”

“မေျမွာက္ပါနဲ႔ေနာ္ ညီမေလးတို႔ကို ဒီေန႔ အကတိုက္ၿပီးရင္ မုန္႔လိုက္ေကၽြးပါ့မယ္……တကယ္လားဟင္”

“တကယ္ေပါ့….ဟုတ္တယ္မလားတြယ္တာ”

တြယ္တာက ေအာ္ဂင္ေလးနားကေန ၀တ္မႈံကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္း….

“အင္း….ဟင္း…..ဟုတ္တာေပါ့“

တြယ္တာ့စိတ္ထဲက ေရရြတ္ေနလိုက္မိသည္…..၀တ္မႈံရယ္ နင္ ဒီေန႔ သိပ္လွတာပဲေနာ္…..

အသက္အရြယ္ေလးက ၁၆ႏွစ္ေက်ာ္ရုံပင္ ၀တ္မႈံရဲ႕ ပ်ိဳရြယ္ေဖာ္အလွ….အသားေလး၀င္း၀ါၿပီး စကားေလးမ်ားေျပာလိုက္ရင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာတတ္တဲ့ ၀တ္မႈံရဲ႕ နီျမန္းေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံ….နမ္းခ်င္စရာေကာင္းေလာက္တဲ့….ေဖာင္းေဖာင္းအိအိျဖစ္ေနတဲ့ ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္….ရယ္လိုက္တိုင္း ေပၚလြင္ေနတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလးတစ္ခုရယ္…..ရွည္လ်ားၿပီး နက္ေမွာင္ေနတဲ့ က်က္သေရရွိလွတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြကိုပိုင္ဆိုင္ထားသူေလးျဖစ္သည္။

“ေဟ့ တြယ္တာ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲဟ“

၀တ္မႈံလက္ကေလးနဲ႔ လွန္႔ႏႈိးလိုက္ေတာ့မွ တြယ္တာရဲ႕ အေတြးဆတို႔ ရပ္တန္႔သြားသည္။

“ကဲ ဆရာႀကီးေရ…ဒီေန႔ ၀တ္မႈံတို႔အကတိုက္ရမယ့္ သီခ်င္းေလးနာမည္က သၾကၤန္၀ိညာဥ္သီခ်င္းေနာ္….”

“ဆရာႀကီး ေကာင္းေကာင္းတီးေနာ္”

“ေအးပါ ၀တ္မႈံရယ္….နင္ကလည္း ေကာင္းေကာင္းကေနာ္”

၀တ္မႈံတို႔ရဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးရုံးမွာ ႏွစ္စဥ္အၿမဲဆိုသလို အတာသၾကၤန္ကာလမနီးခင္ (၂)လအလိုတြင္ပင္ ယိမ္းအကမ်ား တိုက္ၾကရသည္ပင္….သၾကၤန္ကာလေရာက္လွ်င္ လူႀကီးမ်ားအား ကျပေဖ်ာ္ေျဖရန္ႏွင့္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ရန္အတြက္ က်င္းပျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

တြယ္တာကေတာ့ ေအာ္ဂင္ကို ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္စြာ တီးတတ္သလို ၀တ္မႈံကေတာ့ အကမွာ အေတာ္ဆုံးဆုကိုပင္ ရရွိထားသူေလးပင္။

“ကဲ….စမယ္ေနာ္….1 , 2 , 3”

“အသံ….အသံေလးေတြ ၀ိုးတ၀ါး နားထဲၾကားေနမလား….သၾကၤန္….သၾကၤန္၀ိညာဥ္ ႏိုးထၿဖိဳးၾကြ ကိုယ့္ရင္မွာ….အသံ….အသံေလးေတြ ညွင္းသြဲ႕….တန္ခူးေလေဆာင္ၾကဥ္းအလာ…..အို…..သၾကၤန္၀ိညာဥ္ ႀကိဳဆိုေနၿပီလား…..xxx ”

သၾကၤန္၀ိညာဥ္သီခ်င္းေလးနဲ႔အတူ ဆိုတီးေပးေနတဲ့ တြယ္တာနဲ႔အတူ အကဘုရင္မေလး ၀တ္မႈံတို႔ယိမ္းအဖြဲ႕မွ ညီညာစြာ သံၿပိဳင္ကခုန္ေနၾကသည္သာ….၀တ္မႈံတို႔ ယိမ္းအဖြဲ႕ ကလို႔အၿပီးမွာေတာ့ တြယ္တာက….

“၀တ္မႈံအတြက္ ေရေအးေအးေလးတစ္ခြက္”….ဟုဆိုၿပီး

“၀တ္မႈံရယ္….နင္ ဒီေန႔ ကတာ သိပ္လွတာပဲေနာ္….နင္၀တ္တဲ့ ဂါ၀န္ဖားဖားေလးထဲမွာ လြင့္ပ်ံေနတဲ့ မင္းသမီးေလးအလားပဲ ….သိလား”

“တြယ္တာရယ္ နင္လည္း ေရေသာက္လိုက္ပါအုံးေနာ္….ၿပီးမွဆက္ေျပာ….”

“ေအးပါဟာ….ငါက လွလို႔လွတယ္ေျပာတာကို နင္ကလည္း…..”

ရွက္ေသြးေတြျဖာၿပီး ၀တ္မႈံတစ္ေယာက္ ေခါင္းေလးငုံ႔သြားသည္ပင္။

“အင္း….ဘာလိုလိုနဲ႔ သၾကၤန္ေရာက္ဖို႔(၁၀)ရက္ပဲလိုေတာ့တယ္ေနာ္ ၀တ္မႈံ”

“ဟုတ္တယ္ တြယ္တာ”

“၀တ္မႈံတို႔ …ယိမ္းအကၿပိဳင္ပြဲမွာ ပထမရေအာင္ ကရမယ္….”

“၀တ္မႈံ…..ဘာလဲတြယ္တာ”

“သၾကၤန္အႀကိဳေန႔မွာ ဖြင့္ပြဲဆိုေတာ့ အဲဒီေန႔ညမွာ နင္နဲ႔အတူကဖို႔ နင့္အတြက္ ငါ သီိခ်င္းတစ္ပုဒ္ ေရးထားတယ္….”

“ဟင္….ဟုတ္လားတြယ္တာ”

“ငါက ဆိုမယ္ေလ……နင္နဲ႔ငါနဲ႔ အမွတ္တရညေလးေပါ့ဟာ…”

“အမယ္….တြယ္တာ….နင္ အရင္ကလိုမဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္….ကဗ်ာေတြ တယ္ဆန္ေနပါလား”

“ေအး….ဟုတ္တယ္ ၀တ္မႈံ”

“သၾကၤန္ၿပီးရင္ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းတက္ရေတာ့မယ္ေလ”

“အင္း…ဟုတ္တယ္ေနာ္….သၾကၤန္ကို ခြဲရျပန္အုံးေတာ့မယ္ေနာ္…..လြမ္းရျပန္အုံးေတာ့မယ္ေနာ္”

“ကဲပါဟာ….ဒါေတြ ေမ့ထားလိုက္ပါ….ငါတို႔ ခုသၾကၤန္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ပဲ ဆင္ႏဲႊလိုက္ၾကတာေပါ့ေနာ္….”

“ေအးပါဟာ”

“ကဲ…ေျပာ ငါ့အတြက္ ေရးထားတဲ့သီခ်င္းေလးက…”

“သီခ်င္းေခါင္းစဥ္နာမည္ေလးက “ေႏြမ”တဲ့ဟ”

“ဟယ္…လွလိုက္တာေနာ္….စာသားေလးကေရာ…”

“စာသားေလးကေတာ့ အဲဒီေန႔ညမတိုင္ခင္မွာ နင့္ကိုငါ ေပးမယ္ေလ….ဟုတ္ၿပီလား”

“အယ္….ဟင္း…..နင္ကလည္း အခ်င္းခ်င္းေတြကို ”

ဒီလိုနဲ႔ ၀တ္မႈံတို႔ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ သၾကၤန္အႀကိဳေန႔ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီေပါ့။

၀တ္မႈံေဖေဖနဲ႔ေမေမ၊ တြယ္တာတို႔ေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔ကေတာ့ အေစာႀကီးဆိုသလိုပင္ မ႑ပ္တြင္ ေနရာယူေနၾကၿပီ….ညႊန္ၾကားေရးမွဴးမလာခင္ ဧည့္ခံေပးေနၾကသည္…. ၀တ္မႈံတို႔ကေတာ့ အလွျပင္ေနဆဲပင္ အျခားအရာရွိမ်ားႏွင့္တကြ ဖိတ္ၾကားထားေသာ လူႀကီးမင္းမ်ားလည္း ေရာက္ရွိႏွင့္ေနၾကၿပီ……၀တ္မႈံ ရင္ေတြခုန္ေနသည္….ၿပိဳင္ပြဲအတြက္ စင္ျမင့္ေအာက္တြင္ ေနရာယူၾကသည္….၀တ္မႈံတို႔ယိမ္းအဖြဲ႕နာမည္က “ေႏြဦးကဗ်ာ”တဲ့…၀တ္မႈံတို႔ရဲ႕ တူညီ၀တ္စုံေလးကေတာ့ ဂါ၀န္ဖားဖားအျဖဴေရာင္ခံေလးကို အျပာေရာင္အစင္းေလးနဲ႔ေဖာက္ထားသည္မို႔ လွလြန္းေနသည္….သၾကၤန္ဆြဲႀကိဳးေလးကလည္း အျပာေရာင္ေရႊဆြဲႀကိဳးေလးျဖစ္သည္။

“သမီးေလး ၀တ္မႈံ….ရွင့္”

တြယ္တာ့ေမေမႏွင့္ေဖေဖက ေခၚလိုက္သည္မို႔….

“ဒီေန႔ ငါ့သမီးေလး အရမ္းလွတယ္ကြယ္”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီ….ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”

“၀တ္မႈံတို႔ယိမ္းအဖြဲ႕ ပထမဆုရရွိပါေစေနာ္”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီ…ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္ရပါေစအန္တီ….”

”မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းမွာ အခမ္းအနားကို ဖြင့္လွစ္ေတာ့မွာမို႔ ေဆာက္လုပ္ေရး၀န္ထမ္းအရာရွိမ်ားႏွင့္တကြ ယိမ္းအဖြဲ႕မ်ားအားလုံး ေနရာယူေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္ရွင္…..”

ေဟာ….စင္ျမင့္ေပၚမွ Announcerတစ္ဦးမွ ေျပာေနသည္။

“အခမ္းအနားအစီအစဥ္အရ အခမ္းအနားကို ဖြင့္လွစ္ေပးပါရန္ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္အား စင္ျမင့္ေပၚသို႔ ၾကြေရာက္ပါရန္ ေလးစားစြာျဖင့္ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါတယ္ရွင္…..”

“ေျဖာင္း…..ေျဖာင္း…..ေျဖာင္း…….ေျဖာင္း….ေျဖာင္း….”

“အခမ္းအနားအစီအစဥ္အရ အခမ္းအနားကို “မန္းေတာင္ရိပ္ခို”သီခ်င္းေလးျဖင့္ ဖြင့္လွစ္ပါေၾကာင္း… ေၾကညာအပ္ပါတယ္ရွင္…..”

“ေျဖာင္း….ေျဖာင္း….ေျဖာင္း…ေျဖာင္း….ေျဖာင္း….”

လက္ခုပ္ၾသဘာသံေတြနဲ႔အတူ…မန္းေတာင္ရိပ္ခိုသီခ်င္းသံေလးနဲ႔ပင္ ယိမ္းအဖြဲ႕မ်ားအားလုံး ညီညာစြာ ကျပေဖ်ာ္ေျဖေနၾကသည္တြင္ စင္ျမင့္ေအာက္တြင္လည္း ညႊန္ၾကားေရးမွဴးႏွင့္တကြ ေဆာက္လုပ္ေရး ၀န္ထမ္းအရာရွိ၊ဇနီးမ်ားအားလုံး ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကၿပီး ေငြဖလားထဲမွ သၾကၤန္ေရေအးေအးေလးကို သေျပခက္ႏွင့္ ညင္သာစြာ ပက္ဖ်န္းေနၾကသည္…… ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ယိမ္းအဖြဲ႕မ်ား တစ္ဖြဲ႕ၿပီးတစ္ဖြဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖေနၾကသည္…. ေနာက္ဆုံး ပြဲသိမ္းကာနီးအခ်ိန္တြင္ေတာ့….

“ယခုတဖန္ ဆက္လက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရမယ့္ ယိမ္းအဖြဲ႕ကေတာ့ “ေႏြဦးကဗ်ာ”ယိမ္းအဖြဲ႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္…..ဆက္လက္ရႈစားအားေပးေတာ္မူၾကပါအုံးရွင္…”

၀တ္မႈံတို႔အလွည့္ပါလား….တြယ္တာ စင္ျမင့္ထက္မွ ၀တ္မႈံကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္…. တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မ်က္စပစ္ၿပီး အခ်က္ေပးၾကသည္။

“ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးႏွင့္တကြ ဇနီး၊ ၀န္ထမ္းအရာရွိမ်ားႏွင့္ဇနီး၊သားသမီးမ်ားအားလုံးႏွင့္၊ ဖိတ္ၾကားထားေသာ ဧည့္ပရိသတ္လူႀကီးမင္းမ်ားအားလုံးကို မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါလို႔…..၀တ္မႈံတို႔ “ေႏြဦးကဗ်ာ” ယိမ္းအဖြဲ႕မွ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သလိုက္ရပါတယ္ရွင္….”

“သမီးတို႔ ကျပယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္သီခ်င္းေလးကေတာ့ “ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္”သီခ်င္းေလးနဲ႔ပါရွင္”

“အားေပးရႈစားေတာ္မူၾကပါအုံးရွင္…”

“သၾကၤန္တြင္းမို႔ ပန္းပိေတာက္ေ၀လြင္….ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အတာေရသဘင္….တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးတြင္…. ရင္းႏွီးကာကၽြမ္း၀င္…..ပုလဲေရေငြစင္ သြန္းေလာင္းကာပင္….အတီးအမႈတ္အကအခုန္ ညိမ့္ေျငာင္းလို႔ပင္…. ဒီႏွစ္သစ္တြင္…. ၾကည္လင္…..ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္…….xxx   xxx”

စင္ျမင့္ေအာက္မွ ၀တ္မႈံႏွင့္တြယ္တာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔မွာလည္း တီးတိုးစကားမ်ား ေျပာဆိုေနၾကသည္ပင္… လူႀကီးမင္းမ်ားႏွင့္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားမွလည္း အကဲခတ္ေနၾကသည္…ဒီလိုနဲ႔ မနက္ပိုင္းအခမ္းအနားၿပီးဆုံးလို႔ ညပိုင္းေဖ်ာ္ေျဖပြဲအစီအစဥ္အရ တြယ္တာႏွင့္၀တ္မႈံတို႔က ညႊန္ၾကားေရးမွဴးမွ ဖိတ္ေခၚထားသည္ျဖစ္၍ တက္ေရာက္ခ်ီးျမွင့္ဧည့္ခံၾကရေပအုံးမည္။

“၀တ္မႈံ…”

“ဘာလဲ တြယ္တာရဲ႕”

“ေရာ့…ဒီမွာ နင့္အတြက္ သၾကၤန္ဆြဲႀကိဳးေလး”

“ဒါက အခု နင္နဲ႔ငါနဲ႔ဆိုမယ့္ သီခ်င္းေလ”

“နင္ ဖတ္ၾကည့္အုံးေနာ္”

မၾကာမီအခ်ိန္တြင္ တြယ္တာနဲ႔၀တ္မႈံတို႔ စင္ျမင့္ထက္သို႔ ေနရာယူလိုက္ၾကသည္…. စင္ျမင့္သို႔ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့… တြယ္တာက ေအာ္ဂင္တီးၿပီး ၀တ္မႈံကေတာ့ အကမင္းသမီးေလးေပါ့…. မၾကာခင္အခ်ိန္ေလးမွာပင္ တြယ္တာက ၀တ္မႈံအနားသို႔ေရာက္လာၿပီး သၾကၤန္ဆြဲႀကိဳးေလးကို ကိုယ္တိုင္ဆင္ျမန္းေပးၿပီး….ေငြဖလားထဲမွ သၾကၤန္ေရေအးေအးေလးကို သေျပခက္နဲ႔ ပက္ျဖန္းေနေတာ့သည္…

၀တ္မႈံရင္ထဲ ဘယ္လိုခံစားလာရသည္မသိ ခံစားေနရသည္….တြယ္တာ…နင့္ရ႕ဲ အမူအယာေတြ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ငါသိေနခဲ့တယ္ဟာ….ဒါေပမယ့္…. နင္နဲ႔ငါနဲ႔က သူငယ္ခ်င္းေတြမလား…. အေတြးဆေတြကို ျဖတ္ရင္း…. သီခ်င္းေလးက စတင္ေနပါၿပီ….။

“ေႏြမ”ရဲ႕ သီခ်င္းေလးကို သီဆိုရင္း ၀တ္မႈံရွိရာကိုေငးၾကည့္ေနသူ တြယ္တာတစ္ေယာက္ကေတာ့ ၀တ္မႈံကို မ်က္စပစ္လိုက္ျပန္သည္….၀တ္မႈံ ရင္ေတြခုန္လာသည္…ၿပံဳးသေယာင္ေလးၿပံဳးၿပီး ဆက္ကာေနခဲ့ေတာ့သည္… စင္ေအာက္တြင္ရွိေသာ ေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔ကလည္း လက္ခုပ္ၾသဘာသံေတြ ေ၀ေနေအာင္ အားေပး ခဲ့ၾကသည္…။

တေရြ႕ေရြ႕န႔ဲ သၾကၤန္ေနာက္ဆုံးရက္လည္းကုန္ဆုံးသြားခဲ့ၿပီမို႔ …..ေက်ာင္းႀကီးလည္း ျပန္တက္ရေတာ့မယ္… အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ….

“အန္တီေရ…အန္တီ…အန္တီ”

“ေဟ့..၀တ္မႈံ သမီးေလး ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ”

“ဟင့္….ဟင့္…အဟင္း…အဟင္း…အီး…ဟီး…”

“ဟဲ့..သမီးေလး ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲလို႔”

“အန္တီ…အန္တီတို႔ ေျပာင္းရေတာ့မယ္ဆို..ဟုတ္လား”

“ေအးေလ..သမီးရဲ႕…သမီးအန္ကယ္ ရာထူးတိုးပါတယ္ေလ”

“ဘယ္ကိုလဲ အန္တီရယ္….ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းေလ သမီး”

“သားကိုလည္း ဒီေန႔ပဲ ေက်ာင္းေျပာင္းစာရြက္စာတမ္းေတြ လုပ္ခိုင္းထားတယ္ေလ”

“ဒါဆိုအေ၀းႀကီးပဲေပါ့ေနာ္”

“တြယ္တာေရာ….အန္တီ”

“တြယ္တာ သူ႔အခန္းထဲမွာေလ”

အခန္းထဲကို ၀င္ၾကည့္စဥ္မွာေတာ့…တြယ္တာတစ္ေယာက္ လက္မႈိင္ခ်ၿပီး ငူငူႀကီးထိုင္ေနသည္….၀တ္မႈံ အခန္းထဲ၀င္လာၿပီး တြယ္တာ့ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကို သိုင္းဖက္ၿပီး ရႈိက္ႀကီးတငင္ငိုခ်လိုက္မိသည္….။

“အဟင္း……ဟင္း…..အီး….ဟီး…..”

“နင္မေကာင္းဘူး တြယ္တာ…..၀တ္မႈံကို ဘာလို႔ႀကိဳၿပီး သိခြင့္မေပးတာလဲလို႔..”

“မငိုပါနဲ႔၀တ္မႈံရယ္….ငါလည္းပဲ နင္နဲ႔ထပ္တူ ခံစားရပါတယ္ဟာ….ဘယ္ခြဲခ်င္ပါ့မလဲ…ဒါေပမယ့္လည္း ခြဲရေတာ့မယ္ဟာ”

“နင္ မငိုပါနဲ႔ေတာ့ ၀တ္မႈံရယ္….ေနာ္….တိတ္ပါေတာ့ဟာ”

တြယ္တာက ၀တ္မႈံရဲ႕ ပါးျပင္မွစီးက်လာေသာ မ်က္ရည္စက္မ်ားကို သူ႔လက္ကေလးႏွင့္ အသာအယာ သုတ္ေပးရင္း….

“၀တ္မႈံ….ဘာလဲဟင္ တြယ္တာ….”

၀တ္မႈံ တြယ္တာ့ထံမွ ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ စကားသံမ်ားကို ၾကားခ်င္ေနမိသည္….သို႔ေသာ္  တြယ္တာ့ရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားမွ ထြက္က်မလာ….“

“ေျပာေလ….တြယ္တာ”

“နင္ ငါ့ကို လက္ေဆာင္တစ္ခုခုေပးလိုက္ပါလား…”

 “နင္ ဘာလိုခ်င္လဲ….ေျပာ… တြယ္တာ”

၀တ္မႈံ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္သလို ရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးေလးျဖစ္ေနမိသည္…စိတ္ကစားသည္လား…ရင္ခုန္သည္လား မေျပာတတ္ေတာ့သည္သာ….

“နင့္ကိုငါ သၾကၤန္းတုန္းက ဆြဲေပးခဲ့တဲ့ သၾကၤန္ဆြဲႀကိဳးေလးေလ…အဲဒါ ငါ့ကို ျပန္ေပးလိုက္ပါေနာ္ ၀တ္မႈံ”

အဟင္း…ဆိုၿပီး ၀တ္မႈံတစ္ေယာက္ သက္ျပင္းရွည္ေလးတစ္ခ်က္ ခ်လိုက္မိေတာ့သည္…..တြယ္တာရယ္ နင့္ရင္ထဲမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာ ငါသိပါတယ္ဟာ….. နင္ေရာ ငါေရာ ႏွစ္ေယာက္လုံး မ်ိဳသိပ္ထားခဲ့ၾကတယ္ေနာ္….

“အင္းပါဟာ….ငါေပးလိုက္ပါ့မယ္”

“ၿပီးေတာ့ နင္ ငါ့ကို ေစာင့္ေနပါ….ငါ တစ္ေန႔က်ရင္ နင့္စီကို ဒီသၾကၤန္ဆဲြႀကိဳးေလးနဲ႔အတူ ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္….၀တ္မႈံ”

“နင္ တကယ္ေျပာတာလား တြယ္တာ”

“အင္းေပါ့ တကယ္ေျပာတာေပါ့”

“ကတိေနာ္…..ကတိပါ….”

“ဒါဆို ငါေပ်ာ္သြားၿပီ တြယ္တာ….နင္ျပန္လာမယ့္ေန႔ကို ငါေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါရေစေနာ္…”

“အင္းပါဟာ….”

ဒီလိုနဲ႔ တေရြ႕ေရြ႕အခ်ိန္ေတြကုန္ဆုံးသြာတာ ခုဆို တြယ္တာတို႔ေျပာင္းသြာတာ အႏွစ္(၂၀)ေတာင္ ရွိခဲ့ပါေရာလား….တြယ္တာရယ္ နင့္ကို ငါ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့တာ အႏွစ္(၂၀)ေတာင္ရွိေနၿပီေနာ္…နင္ ဘယ္ေရာက္ ေနၿပီလဲဟင္….. အဆက္အသြယ္ေလးေတာင္ မလုပ္ခဲ့ဘူးေနာ္…. သၾကၤန္ကိုေရာက္ရင္ နင့္ကို လြမ္းတယ္ ဟာ…..။

ခုဆို ၀တ္မႈံရဲ႕အသက္ေလးေတာင္ (၂၀)ေက်ာ္ကို ေရာက္လို႔ေနမွေပါ့….တြယ္တာလည္း ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနၿပီလဲေနာ္….ေျပာင္းလဲလို႔မ်ား သြားၿပီလား တြယ္တာရယ္…..

ဒီႏွစ္သၾကၤန္ေတာင္ ဘာလိုလိုနဲ႔ ေရာက္ျပန္အုံးေတာ့မယ္ေနာ္….တြယ္တာရယ္….သၾကၤန္မွာ ဟိုး…အရင္ကလို နင္မရွိေတာ့ ၀တ္မႈံ စင္ေပၚမတက္ခ်င္ေတာ့ဘူး….သၾကၤန္အႀကိဳေန႔ကို ေရာက္လာျပန္ၿပီ…..ခါတိုင္းႏွစ္ေတြမွာ တြယ္တာမရွိခဲ့လို႔ ၀တ္မႈံစင္ေပၚမတက္ခဲ့ေပမယ့္….ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ဆႏၵေတြေၾကာင့္ ၀တ္မႈံတစ္ေယာက္ စင္ျမင့္ေပၚသို႔ တက္ခဲ့ရျပန္သည္…..

“ခုဆက္လက္ၿပီး ေဖ်ာ္ေျဖဖို႔ အလွည့္က်သူေလးကေတာ့ ေအာ္ဂင္အဆိုေတာ္ေလး တြယ္တာနဲ႔ အကဘုရင္မေလး ၀တ္မႈံတို႔ရဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖမႈပဲျဖစ္ပါတယ္ရွင္….ရႈစားအားေပးၾကပါအုံးေနာ္….”

၀တ္မႈံေပ်ာ္သြားသည္….တြယ္တာ….တြယ္တာ…..ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္….ခုနက တြယ္တာ့ကို ေခၚလိုက္တာပါ… တြယ္တာ ဘယ္ေရာက္ေနလဲမသိဘူး….တြယ္တာတစ္ေယာက္ သၾကၤန္ဆြဲႀကိဳးေလးကို ကိုင္လာရင္း ၀တ္မႈံရဲ႕ လည္ပင္းေလးကို ဆြဲေပးလိုက္သည္…. ခဏၾကာေတာ့ အတာေရပက္ဖ်န္းၿပီး…..

“၀တ္မႈံရယ္….နင့္ကို ငါ သိပ္ခ်စ္တယ္ေနာ္”

“တြယ္တာရယ္….”

“ငါေလ ဒီေန႔ေလးကို ေစာင့္ခဲ့တာ ခုခ်ိန္ထိပါပဲဟယ္….”

စင္ျမင့္ေအာက္မွ ေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔ကလည္း တြယ္တာနဲ႔၀တ္မႈံကုိၾကည့္ရင္း…သေျပခက္နဲ႔ ခ်စ္အနမ္းေ၀ခဲ့ၾက သည္ေပါ့….

“တြယ္တာရယ္….၀တ္မႈံလည္း အရမ္းခ်စ္ပါတယ္”

“၀တ္မႈံတို႔ႏွစ္ေယာက္ သၾကၤန္ေရာက္တိုင္း မလြမ္းရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္….”

“အင္းေပါ့ ၀တ္မႈံရယ္….”

တြယ္တာနဲ႔၀တ္မႈံတို႔ သၾကၤန္းေတးသံေတြနဲ႔အတူ ခ်စ္အနမ္းေတြေ၀ခဲ့ၾကၿပီ…….ဒီတစ္ခါ မလြမ္းေတာ့ပါဘူး သၾကၤန္ရယ္…….

“ခ်စ္တဲ့သူတိုင္း ဒီအတာသၾကၤန္မွာ မလြမ္းရဘဲ အတူတူေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ဆင္ႏႊဲႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း….”

“ႀကိဳးစားပါအုံးမည္”

ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)