“ခ်စ္သူ႔နယ္ေျမ”

“ခ်စ္သူ႔နယ္ေျမ”

ဒီဇင္ဘာလေလးရဲ႕အကုန္ ေႏြဦးရဲ႕အစေပါ့ ေလေျပႏုေအးေလးေတြက ညေနေစာင္းရဲ႕ ေန၀င္ရီေရာအခ်ိန္ဆို တျဖဴးျဖဴးနဲ႔ဆိုသလို တိုက္ခတ္လာေတာ့ ရႊန္းလဲ့ရဲ႕ ရင္မွာ ဘယ္သူ႔ကိုလြမ္းလို႔ လြမ္းမွန္းမသိေအာင္ကို ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္ ရႊန္းလဲ့တို႔ဆိုင္ေလးက တကၠသိုလ္ႀကီးရဲ႕ ေရွ႕နားဆီမွာဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြနဲ႔အတူ ေက်ာင္းႀကီးရဲ႕ အဓိပတိလမ္းမႀကီးေပၚမွာလည္း ေ၀့ကာေ၀့ကာေပါ့ မီးေရာင္စုံေတြ ၿဖိဳးၿဖိဳးျဖျဖျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆို ေက်ာင္းႀကီးကေန ခြဲခြာၾကရမွာမို႔ ခ်စ္သူအတြဲေတြ ကိုယ္စီကိုယ္စီနဲ႔ မီးေရာင္စုံရဲ႕ေအာက္မွာေပါ့……။

ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ရႊန္းလဲ့တို႔ရဲ႕ အင္တာနက္ဆိုင္ေလးထဲမွာလည္း လူငယ္ေယာက်္ားေလးေတြ မိန္းကေလးေတြ ျပည့္လို႔ေပါ့ လမင္းႀကီးကလည္း သာလြန္းတယ္ လမင္းႀကီးရဲ႕ေဘးမွာလည္း ေတာက္ပလြန္းတဲ့ ေသာၾကာၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ေပါ့ လမင္းႀကီးကို ေငးၾကည့္တိုင္းမ၀ေလာက္ေအာင္ ရႊန္းလဲ့ရ႕ဲစိတ္ေတြက ကို႔စီကို ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ……
“ရႊန္းလဲ့”
“ဘာလဲ ….ကို”
“ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္ေတာ့မွမခြဲေၾကးေနာ္”
“ကိုလည္း ရႊန္းလဲ့အေပၚမွာ သစၥာေတြထပ္ၿပီးခ်စ္မယ္….ကိုကတိေပးပါတယ္ေနာ္”
“ကိုနဲ႔ရႊန္းလဲ့ သစၥာေတြဆိုၾကရေအာင္ေနာ္”
ကိုေျပာလိုက္တဲ့ သစၥာေတြဆိုၾကရေအာင္ဆိုလို႔ ရႊန္းလဲ့စိတ္မွာ ေတြေ၀မိသလိုျဖစ္သြားမိတယ္ တကယ္ဆို သစၥာပ်က္ရင္ သစၥာဆူးတတ္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာကို ရႊန္းလဲ့က သိေနသည္သာ
ရႊန္းလဲ့စိတ္ထဲမွာ မသိမသာေလး ေရရြတ္လိုက္မိသည္…ကိုရယ္ ရႊန္းလဲ့ေလ ကို႔ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ သံေယာဇဥ္ေတြပိုခဲ့မိတယ္ေလ ျဖတ္ေတာက္မရတဲ့ တို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြက သစၥာဆိုတဲ့ တံတိုင္းႀကီးကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွာပါ
ရႊန္းလဲ့ေလ ကို႔ကို ကတိေပးပါတယ္ ၊ သစၥာလည္းဆိုပါတယ္ေနာ္….။
“ကို“
ဒီဘ၀မွာေလ ရႊန္းလဲ့နဲ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာမပ်က္ေၾကးခ်စ္သြားမွာပါ….ကိုကလြဲၿပီး ရႊန္းလဲ့စီကို တိုး၀င္လာမယ့္အခ်စ္ေတြကို ရႊန္းလဲ့ဖယ္ရွားပစ္မယ္ …
“အရွင္ဘုရား…ဘုရားတပည့္ေတာ္မရႊန္းလဲ့သည္ ကို႔အေပၚမွာ သစၥာရွိရွိနဲ႔ တသက္လုံးခ်စ္သြားမွာပါ…ကိုကလြဲၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း တပည့္ေတာ္မ ေနရာမေပးႏိုင္ေတာ့ပါ…ဤသစၥာတရားမွန္ကန္ခဲ့ပါက ကိုနဲ႔ဆုံဆည္းခြင့္ရရပါလို၏…..ဤသစၥာတရား ပ်က္ယြင္းခဲ့သည္ရွိေသာ္ ဒီဘ၀မွာခ်က္ခ်င္း ေသြးအန္ၿပီးေသရပါလို၏ဘုရား…..”
“ကုိ”
“ရႊန္းလဲ့ သစၥာဆိုခဲ့ၿပီေနာ္…”
“ရႊန္းလဲ့ရယ္…ဘာလို႔မ်ား အဲဒီေလာက္ထိ ဆိုလိုက္တာလဲ”
“ကို…စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရၿပီေပါ့”
“ကို အရမ္း အတၱႀကီးသြားတယ္ ရႊန္းလဲ့ရယ္”
“ကိုရယ္…..ရႊန္းလဲနဲ႔ကိုနဲ႔ သိပ္ခ်စ္ၾကတယ္ေလ”
ရႊန္းလဲ့ ကို႔မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္း ဘယ္ကလာမွန္းမသိတဲ့ မ်က္ရည္စေတြက ပါးျပင္ေပၚမွာ စီးက်ေနရင္းေပါ့
ကိုနဲ႔ရႊန္းလဲ့တို႔ရဲ႕ သစၥာတည္တဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြက အြန္လိုင္းဆိုတဲ့ ဆက္သြယ္မႈေလးက စတင္ခဲ့တာမဟုတ္ပါလား ရႊန္းလဲ့နဲ႔ ကိုတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြက သူမတူတဲ့ေမတၱာေတြ၊ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတာမို႔ ခိုင္ၿမဲၾကလိမ့္မယ္လို႔ ကိုေရာ ရႊန္းလဲ့ပါ ယုံၾကည္ထားၾကသူေတြရယ္ပါ။
“ရႊန္းလဲ့”
“ရွင္….ကို…”
“ရႊန္းလဲ့နဲ႔ ကိုတို႔ရဲ႕ႏွလုံးသားၾကားမွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့အဘိဓာန္မရွိေၾကးေနာ္၊ ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕သစၥာေတြ ထာ၀ရတည္တံ့ပါေစလို႔လည္း ကိုဆုေတာင္းပါတယ္”
“ကိုေလ…..ရႊန္းလဲ့ကို သိပ္ခ်စ္တယ္”
“ရႊန္းလဲ့လည္း ကို႔ကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္”
“ရႊန္းလဲ့ေလ….ကိုနဲ႔မေတြ႕ခင္က ရႊန္းလဲ့တို႔ဆိုင္မွာ အင္တာနက္သုံးစြဲသူေတြကို အျပစ္တင္မိတယ္ သူတို႔ေတြကိုၾကည့္ရင္ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် chattingထဲမွာဘဲ အခ်ိန္ေတြကုန္ေနၾကတယ္ ေန႔ေရာညေရာ မနားႏိုင္ေအာင္ အလုပ္ေတြရႈတ္ေနၾကတယ္လုိ႔ ထင္မိတယ္ ၿပီးေတာ့လည္း ပိုက္ဆံေတြကိုလည္း မလိုအပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ ျဖဳန္းတီးေနၾကတယ္လို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္…..။”
”ရႊန္းလဲ့ခဏခဏၾကားေနရတဲ့ သတင္းေတြကလည္း တကယ္ကိုေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းေတာ့ ရႊန္းလဲ့ကိုယ္တိုင္ ေၾကာက္လာမိတဲ့အေတြးမ်ိဳးေတြအထိ ၀င္ခဲ့မိတယ္ ဒါေပမယ့္ ကိုနဲ႔ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့.. အြန္လိုင္းဆိုတဲ့ ခ်စ္သူ႔နယ္ေျမေလးကို ပိုၿပီး အခ်စ္တိုးလာမိခဲ့တယ္ ကိုရယ္….။”
ကိုနဲ႔ရႊန္းလဲ့တို႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြက ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္းေတြ၊ အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြမပါၾကဘဲ ရိုးရွင္းလြန္းတဲ့ ေမာင္ႏွမရယ္ဆိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ေလးကတဆင့္ ရင္ထဲကေနျဖစ္ေပၚလာခဲ့တဲ့ ေမတၱာေတြေပါ့….။
ေႏြေလညင္းေလးရဲ႕ ညေနေစာင္းခ်ိန္ တေန႔မွာေတာ့ ရႊန္းလဲ့န႔ဲကိုနဲ႔ ေက်ာင္းႀကီးတည္းက ကန္(မ္)တင္းက အေၾကာ္ဆိုင္ေလးမွာ ႏွစ္ဦးသား ခ်စ္ခြန္းေတြဖြဲ႕ခဲ့ၾကတာေပါ့….
“ကို”
“ဟင္…ဘာလဲရႊန္းလဲ့”
“ဒီေန႔ ရႊန္းလဲ့နဲ႔ကို ကဗ်ာအသစ္ေလးေတြ ေရးဖို႔ရွိတယ္ေနာ္”
“ဟုတ္တယ္ေလ….”
“ေနာက္လဆိုရင္….သၾကၤန္က်ေတာ့မွာဆိုေတာ့….သၾကၤန္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ လြမ္းေမာစရာကဗ်ာေကာင္းေလးေတြ ေရးၾကမယ္ေနာ္ကို”
“အင္းေပါ့….ရႊန္းလဲ့ရဲ႕”
ရႊန္းလဲ့နဲ႔ကိုနဲ႔က ၀ါသနာတူ စိတ္တူ ကိုယ္တူမို႔ ရႊန္းလဲ့ကဗ်ာေရးခ်ိန္ဆို ကိုက အနားမွာအၿမဲ အေဖာ္လုပ္ေပးတတ္သည္သာ ရႊန္းလဲ့စာေရးေနခ်ိန္ဆို ကိုကေဘးကေန အသာေလးထိုင္ၾကည့္ၿပီး ရႊန္းလဲ့နဲ႔ကိုနဲ႔ ေသာက္ေနက် ခြက္ကေလးနဲ႔ ေကာ္ဖီပူပူေလးတစ္ခြက္ကို ေဖ်ာ္ေပးတတ္သည္သာေပါ့
ကိုက အလိုက္တသိနဲ႔ ရႊန္းလဲ့ကို စကားတစ္လုံးမွမေျပာေတာ့ဘဲ ေဘးကေနသာ ရႊန္းလဲ့ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတတ္သည္
“ေအာ္….ဒါနဲ႔ကို”
“ေျပာေလ ရႊန္းလဲ့”
“ဒီႏွစ္သၾကၤန္မွာ ကိုနဲ႔ရႊန္းလဲ့တို႔ သီဆိုဖို႔ “အႏုပညာပန္းတိုင္”သီခ်င္းေလးရယ္ “ႏွစ္ကိုယ္ခ်စ္သမွ်”သီခ်င္းေလးရယ္ တိုက္ဖို႔ရွိေသးတယ္ေနာ္”
“အင္း….ဟုတ္သားပဲ…ကိုေမ့ေနတာ…ရႊန္းလဲ့သတိေပးမွဘဲ”
“အဟီး…ဟီး”
ႏွစ္ဦးသား ၾကည္ႏူးအၿပံဳးေတြနဲ႔ အႏုပညာပန္းတိုင္ခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကသည္သာေပါ့…
သၾကၤန္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ တစ္လသာသာလိုေတာ့သည္ ရႊန္းလဲ့နဲ႔ကိုနဲ႔ သီခ်င္းတိုက္ရေပအုံးမယ္
“ကို”
“ဒီေန႔ သီခ်င္းတိုက္ဖို႔ရွိတယ္ေနာ္”         
“အင္း….ဟုတ္တယ္ ရႊန္းလဲ့…”
“ကဲ….စလိုက္ၾကရေအာင္ေနာ္”
“ သီခ်င္းေလးေတြကို…..တူတူဆိုရေအာင္ xxxx ေမ့ရယ္ေမာင္ရယ္ သံၿပိဳင္ဆိုၾကမယ္ xxx သံစဥ္ေတြကို ေပါင္းစုလို႔…..ေမဆိုမယ္ဆို ေတးသြားထက္ေအာင္…..ေမာင္ကိုယ္တိုင္သီကုံးလို႔ေပးပါ့မယ္xxxx”
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာရယ္နဲ႔ သီခ်င္းေတြဆိုလိုက္ၾကတာ ရႊန္းလဲ့နဲ႔ကိုတို႔ ေမ့ေမ်ာသြားရသည္အျဖစ္သာ….
“ရႊန္းလဲ့”
“ဘာလဲ….ကို”
“သိပ္ခ်စ္တယ္….ရႊန္းလဲ့ရယ္”
“ရႊန္းလဲ့လည္း….ကိုနဲ႔ထပ္တူပါပဲေနာ္”
“ရႊန္းလဲ့နဲ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွမခြဲၾကဘူးေနာ္…..သစၥာေတြထပ္ၿပီး ခ်စ္သြားၾကမယ္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုရယ္”
အြန္းလိုင္းဆိုတဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုကေန ဆုံမွတ္အျဖစ္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကတဲ့ ရႊန္းလဲ့နဲ႔ကိုဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စိတ္တူ ကိုယ္တူ ၀ါသနာတူေတြနဲ႔ ခ်စ္လာခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ အြန္လိုင္းဆိုတဲ့ ေနရာေလးဟာ ရႊန္းလဲ့နဲ႔ကိုတို႔ရဲ႕ ဘ၀မွတ္တိုင္အျဖစ္ ေရးသြားမယ့္ ခ်စ္သူ႔နယ္ေျမေလးေပါ့ေနာ္……ကိုနဲ႔ဆုံဆည္းခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ေဟာဒီအြန္လိုင္းဆိုတဲ့ ခ်စ္သူနယ္ေျမေလးကိုလည္း ရႊန္းလဲ့က ထာ၀ရေက်းဇူးတင္ေနအုံးမွာ ကိုရယ္…..။

”ႀကိဳးစားပါအုံးမည္”
ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)